Leuk!

Op zich niets mis met buitenlanders, maar als we dan toch een puntje van kritiek mogen inbrengen, valt het wel op dat ze vaak een tikje onrealistisch in het leven staan. Niet allemaal hoor, zeker niet, er zitten ook goeie tussen, en gelukkig is vleesgeworden Lange Jan Sid Lukkassen zo vrij geweest ze op te sporen voor zijn nieuwe, in eigen beheer uitgegeven boek, dat gisteren werd gepresenteerd in café-restaurant-partycentrum Het Oude Tolhuys te Utrecht. Het viel Sid de afgelopen tijd op dat helemaal niet álle mensen met een migratie-achtergrond per definitie lid zijn van Omroep Zwart, soms zijn ze ook gewoon ontzettend rechts. Dit inzicht - het zijn net mensen - werkte hij uit tot het gecrowdfunde boek Realistisch Allochtoon. "Een nieuwe doelgroep wordt aangeboord: allochtonen die er klaar mee zijn om vanwege hun herkomst te worden gekenschetst als posterboys voor ‘progressieve’ ideeën," en nu dus mogen opdraven als posterboys voor conservatieve ideeën. 

Sid Lukkassen (1987) is politiek filosoof, en in die hoedanigheid nog gepromoveerd ook. Hij schrijft allemaal boeken, waarin hij met gewichtige termen strooit die hij vervolgens niet of nauwelijks toelicht, als een trotse en wat ergerlijke gymnasiast die zijn onlangs opgedane kennis wil etaleren. Sid praat zoals hij schrijft - wollig, ongefocust - en kijkt uit zijn doppen alsof hij net met een stomp voorwerp op zijn achterhoofd is geslagen en op het punt staat om flauw te vallen. U kent hem misschien ook van een veelbesproken KIRAC-film, waartegen een bonte coalitie van radicale feministen en conservatieve oproerkraaiers ageerde omdat Sid naakt in beeld te zien zou zijn (Sid was niet naakt in beeld te zien).

Waarom zijn jullie allemaal zo triest

En dan schakelen we nu over naar Nederland, waar ontzettende ophef is ontstaan over een film die nog niet bestaat. Ja, lees die zin nog even drie keer, hardop desnoods. Het kreng heet Dushi, is van Nederlandse makerij en een romantische komedie, dus hoogstwaarschijnlijk een ontzettende kutfilm. Een ontzettende kutfilm die in het wild vermoedelijk iedereen was ontgaan en zo een stille dood had kunnen sterven, ware het niet dat iedereen, wij incluis, het er dankzij een aantal vooraanstaande mensenrechtenactivisten nu toch over heeft. Als volgt: Dushi speelt zich af op Curaçao, en hoewel er nog geen film is, zijn er wel foto's en een aankondiging, en iemand is ontzettend gaan zitten turven, om tot de conclusie te komen dat het pigment van de ingehuurde c-acteurs niet overeenkomt met het voorkomen van de lokale bevolking. Voor een film die zich afspeelt in bijvoorbeeld Shanghai kan het geen kwaad om er wat Chinezen in te casten, maar je kan het natuurlijk ook niet doen, dat is geen misdaad tegen de mensheid, het betekent vooral dat je een enigszins onrealistische kutfilm aan het maken bent. Hoe dan ook, activisten over de zeik, 'Een gemiste kans, juist omdat er zoveel lokale verhalen te vertellen zijn door lokale makers'. Toegegeven, regisseur Andy van Veen (in een vorig leven de nummer 7 van FvD Noord-Holland) is misschien niet de aangewezen persoon om allerlei gevoeligheden op waarde te schatten, hoewel, de productiemaatschappij van deze knakker is zowel verantwoordelijk voor het nooit uitgezonden Zwarte Pieten-journaal van Ongehoord Nederland als voor 's lands eerste inclusieve sintfilm, het buigt als riet, of als een Chinees, of als een spierwitte acteur uit Noord-Holland die toevallig in de rol van buigende Chinees gecast is. Afijn, spoedoverleg bij de NOS, waar het mobiele nummer van Jerry Airfryer nog rondslingerde op de burelen, en de rest kan je wel zo'n beetje uittekenen.

Zijpad: ontzettend veel gejank over Sneeuwwitje, want die heeft klaarblijkelijk het verkeerde kleurtje, en er is niets wat emotioneel stabiele volwassenen zo aan het hart gaat als de etniciteit van een fictief Disney-personage. O nee! Sneeuwwitje, niet langer wit. Teringlijers! Hoe durven ze.

Even serieus, kunnen jullie allemaal voor één keer gewoon even je bek houden en je niet zo ontzettend aanstellen, veel dank.