Let them eat cake.

Grappig. Eurocraat kijkt naar hoe empires aan hun einde komen, kijkt naar de EU en concludeert: de EU is een sterphend empire. Waarom? Corruptie, vriendjespolitiek, steeds minder transparantie, steeds meer interne brandjes aan de rand van het rijk en een feestende elite die champagne drinkt in de state rooms van de Titanic. Het grote probleem volgens voormalig EU-bobo (rechter en hoge ambtenaar) Franklin Dehousse is dat de huidige generatie leiders er niet zit voor Europa of voor het procedureel zuiver runnen van de EU, maar vooral voor zichzelf - geen transparantie over bonnetjes, het toepassen van regels omtrent democratie en budget alleen als het politiek uitkomt... Tja. We roepen het al jaren. Nu nog een invasie van volksverhuisende barbaren en het is weer even gedaan met de EU. Gelukkig haalt de EU nu zelf de barbaren op met bootjes, dat scheelt weer gedoe.

Aju sociaal leven voor de komende uren want er staat een nieuwe aflevering van Hardcore History online.

Een doorsnee geschiedenisleraar is een betweterige eikel met een verleden op Minerva, een brilletje, hij loopt altijd in een pak, heeft een bruine aktetas (misschien wel met een hip motiefje, bloemetjes ofzo), hij zuipt en af en toe rookt hij daar een sigaretje bij, maar meestal maakt hij zich gewoon druk over de stand van het land en hoe het vroeger was. Gaap. Nu is geschiedenis echter weer cool. Daar snappen ze bij de NPO helemaal niks van, daar zijn ze meer geïnteresseerd in hoe de Seychellen en de Maldiven erbij liggen (gecondoleerd nog Hans Goedkoop), maar het internet snapt het wel. En nu heeft podcastlegende Dan Carlin weer eens een nieuwe show online gekwakt. Deze total champ en de allerbeste geschiedenisleraar van wie je niet eens wist dat hij je geschiedenisleraar is neemt je mee en laat je niet meer los, dit keer over de Pacific War, getiteld Supernova in the East. 4 uur 28 en dit is dan nog maar deel 1. Moet-luisters uit het verleden: de hallucinante meer dan 22 uur durende serie Blueprint for Armageddon over WOI en de 12,5 uur durende serie King of Kings over Cyrus de Grote en de opkomst en val van het Perzische keizerrijk. Ga dus maar weer eens lekker in bed liggen, en laat je eens een verhaaltje vertellen door een volwassen kerel.

Nu dachten we ome Niall inmiddels eigenlijk wel te kennen. In 2011 uitgehuwelijkt aan Ayaan, en twee hele dikke documentaire-reeksen over zijn boeken Civilisation en The Ascent of Money. Hoe het dan precies kan dat we dit geweldige zesluik uit 2006 genaamd The War of the World, gebaseerd op het z'n gelijknamige boek, al die tijd over het hoofd gezien hebben weten we niet, maar sowieso de schuld van Mark Zuckerburg. Een rode draad door deze wandeling door 1900 - 2000 is dat etniciteit en rassenhaat niet alleen bij de Duitsers een rol speelden, maar dat Stalin en Imperial Japan respectievelijk Oost-Europese niet-Russen en niet-Jappen als volstrekt minderwaardig zagen, en dat de Amerikanen hun Japanse vijand gaandeweg ook steeds meer begonnen te racismeren. Ook wijst hij er graag op dat er een bepaalde convergentie van methoden plaatsvond tussen de geallieerden en de As-mogendheden, zoals het moedwillig bombarderen van steden, dienstplicht, het omleggen van soldaten die zich overgeven, het dehumaniseren van de vijand, het vervlechten van private bedrijven met Pentagon-planners. Enfin, de 20e eeuw. Het was ons er eentje, Niall beschrijft het als de 100-jarige oorlog. En het is toch ook hallucinant eigenlijk. WO1, WO2, de Koude Oorlog die pas in 1989 eindigde, maar toen was Europa eigenlijk al begonnen met omvolken en nog geen 12 jaar later vlogen de CIA en Mossad de Twin Towers de grond in maar was Bin Laden tegelijkertijd toch ook een held omdat hij het ook was, of zo. Het voelt toch altijd alsof Europe héél even een kansje had de verlichting écht te consolideren. Dat na die compleet psychedelische ideologische centrifuge van de 20e eeuw, na talloze ongemarkeerde graven van eenzaam en veel te ver van huis gedoofde zielen, de beste ideeën behouden zouden blijven. Maar Europe trok de verkeerde lessen, en op de ritmiek van de geschiedenis gleed het gouden ei ons uit de handen. Een kitscherige hyperbool? Laten we het hopen, want de zon schijnt en dan is het toch ineens best wel een mooi continent. In ieder geval zouden we enige spaarzaamheid mogen betrachten als we onszelf een vredige cultuur, en hunnie een gewelddadige cultuur noemen. Millennials zijn in feite de eerste generatie van modern Europa die """vrede""" kent, tussen heel veel islamitische aanhalingstekens, inderdaad. Maar goed, zin in Duits bier nu, overige vier afleveringen na de breek. (Trouwens, voor geschiedenisliefhebbers is Dan Carlin's Hardcore History, en meer specifiek z'n serie over WO1, Blueprint for Armageddon, een absolute must.)

OK het is een twitterspelletje maar je hebt geen twitter nodig om mee te doen. In de comments kan ook. Herschrijf de vaderlandse geschiedenis in een lengte die voor concentrationeel gemankeerden ook nog vol te houden is!

De beste inzending wint een shirt met 'Zwarte Piet is Traditie' er op.

Was een Nederlander door het drinken van koffie betrokken bij slavernij? Of: is een Nederlander door het rijden over de Autobahn betrokken bij het nazisme?

Wat is dat toch, dat de complete Nederlandse geschiedenis door citroensapdrinkers als Sylvana Simons of bovenstaand figuur continu en dwangmatig overgoten moet worden met bruine verf? In plaats van het verleden te erkennen en erover te praten en doceren, moet alles wat ook maar iets met een zee of een boot te maken heeft gehad kapot en dood. Zeehelden zijn nazi's voordat de echte nazi's er waren en alle herinneringen, standbeelden, boten en cultuurmomenten zijn anti-zwart. De naam van Witte de With is te wit, de Gouden Koets is een apert racistisch object en een VOC-evenement is de Nederlandse versie van een NSDAP-dag. Wie zijn of haar bewustzijn van de vaderlandse geschiedenis niet in de cultuurhistorische versnipperaar wil pleuren is een gore racist. Dus wat een heerlijk verfrissend interview met hoogleraar Piet Emmer in De Telecongo. Dat de rol van Nederland in de slavernij enorm wordt overdreven. Dat je het verleden niet kan zuiveren door standbeelden van JP Coen en Witte de With weg te halen. Dat racismeroepers niet snappen dat racisme geen voortvloeisel is van een koloniaal verleden, omdat er in Noorwegen ook racisme is. Dat de slavenhandelaars van TURK DENK hun hypocriete smoel moeten houden. Wie na het lezen nog steeds de neiging heeft om mensen, namen, gebouwen, standbeelden en historische figuren aan te geven bij de racismegestapo, kan hieronder een interview bekijken. Team Piet Emmer!