Romancier Appie uit Roffa voelt nog steeds de pijn van 1492 en eist het kalifaat terug
Soep van de Week in Het StamCafé
door Arthur van Amerongen
Abdelkader Benali was voor mij altijd de onnavolgbare, P.C.Hooft-prijsgerechtigde woordkunstenaar uit wiens briljante brein de geilste alinea der Nederlandse bellettrie ontsproot, in zijn meesterlijke roman ‘Feldman en ik’: '"Vastpakken," zei de jongen en hij stak me zijn vleesknuppel toe, alsof hij me een rol behang aanreikte. Ik hield hem mechanisch in mijn hand vast. Hij was hard en in dat vlees voelde ik het kloppen, het verlangen. "Stop 'm in je mond en begin er eerst op te likken. Ik hoef je niet alles te zeggen." De jongen keek om zich heen, alsof hij toeschouwers verwachtte. "Komt dat zien, komt dat zien." "In je mond stoppen en likken," herhaalde de jongen. Hoe kun je likken en hem in je mond stoppen tegelijk, maar over dit soort kwesties met hem in discussie gaan zou tot veel verwarring leiden.'
Ik ontmoette de ongekroonde koning van de poldernarratofilie voor het eerst op een borrel bij de Arbeiderspers, ergens rond 1997/1998, en vond hem een aardige gozer. Als oprecht lid van de linkse kerk schreef ik in die tijd apologetische stukjes over de islam en etnische minderheden (zo heetten ze toen nog) en interviewde talloze Turkse en Marokkaanse schrijvers, filmers, kunstenaars en cabaretiers. Als de Divibokaal toen had bestaan, had ik die deugtrofee zeker een paar jaar achter elkaar gewonnen. Mijn warme contacten met Mocro’s beperkten zich niet tot de artistieke bovenwereld en waren ook drugsgerelateerd, maar daar zal ik de lezer - heil hem en haar - nu niet mee lastig vallen.
Abdelkader Huilie Huilie is de allergrootste struisvogel met z'n kop in het woestijnzand
Gast ga lekker naar Dubai met je larmoyante gejank
Van iedereen met de kop diep begraven in het woestijnzand is Abdelkader Huilie Huilie de allergrootste struisvogel. Nu is 'alles' weer de schuld van Geert Wilders. Want ja, Nederland is toch het land waar je opgroeide maar ja naar WELK LAND GA JE DAN, en dat jonge moslims 'door Wilders' hun kaarten aan het bekijken zijn. Deze Abdelkader Huilie Huilie is als kind in een toverketel slachtofferschap gekukeld. Het is in het hoofd van Abdelkader ALTIJD de schuld van iemand anders. Abdelkader is van het slag: Theo van Gogh heeft het er zelf naar gemaakt want hij zei nare dingen over moslims. Die lui van Hebdo hebben het er zelf naar gemaakt want ze maakten rare tekeningen. Al die onschuldige mensen die overhoop werden geschoten in Bataclan hadden het er toch ook zelf naar gemaakt, dan had Hollande zich maar niet moeten bemoeien met Syrië. Eigen schuld van die Zweden die werden afgemaakt in Brussel, want dan had er maar geen Koran verbrand moeten worden. In Madrid werden 191 mensen opgeblazen, dan had Spanje zich maar niet moeten mengen in het gedoe in Irak. En die joden die op 7 oktober werden afgemaakt, verkracht en ontvoerd naar het spookhuis, ja, die hadden het er óók wel een beetje zelf naar gemaakt.
Het is ALTIJD de schuld van het westen, van rechts, van racisten, van xenofoben. Nooit is het de schuld van de Religie van de Vrede waardoor er in 18 jaar tijd 146.811 doden zijn gevallen bij allerlei aanslagen (gedateerd, and counting). U kent Abdelkader trouwens van zijn gevleugelde uitspraken over joden in Amsterdam: "Jemig, daar blijkt het vol te zitten met joden. En het vervelendste is: het zijn zoveel joden! Amsterdamse joden. Je voelt je als Marokkaan nauwelijks op je gemak. Het lijkt Israël wel. Heel irritant allemaal. Zoveel joden, dat voelt gewoon gek aan." Dat is natuurlijk niet omdat er iets mis is met het kompas van NPO-excuustruus Abdelkader Huilie Huilie, dat is omdat er iets mis is met joden. Als het zo leuk is in Dubai, Abdelkader, dan GA JE TOCH LEKKER.