Godverdomme

De laffe gek wacht het uiterst gemankeerde genie op met een pistool en een mes. 2 november 2004, half negen 's ochtends, de Linnaeusstraat in Amsterdam-Oost. Vlak voor de laffe gek acht schoten lost, de strot van het uiterste gemankeerde genie doorsnijdt en het mes vervolgens in zijn borst achterlaat, smeekt, bedelt, redeneert het uiterst gemankeerde genie om zijn leven. "Genade, genade," zegt hij. "We kunnen er toch over praten?" 

Tot zijn eigen teleurstelling overleeft de laffe gek het. Hij was liever gestorven; hem zou je nooit horen smeken om zijn leven, daarvoor is het hem te weinig waard. Sterven is voor hem heldhaftig. De politiekogels hadden een martelaar van hem moeten maken. Nou, jammer dan. 

Kunnen we er twintig jaar na die dag over praten? Hebben we de juiste woorden en toon gevonden om een zinnig gesprek te voeren over de talrijke keerzijdes van de radicale islam?

Het eerlijke antwoord: nee. Klopt, er worden verkiezingen op gewonnen, er wordt over geschreeuwd, maar er wordt amper over gesproken, het daadwerkelijke debat wordt gesmoord. Soms met de reële dreiging van messen, kogels en bommen, vaker met het verwijt van islamofobie. Al twintig jaar kijken we naar een kinderlijke tegenstelling. Ter rechterzijde nam de felheid logischerwijs toe; ter linkerzijde is de reflex op die reactie sussend, beschermend. Kinderlijk. Erover spreken? Die handschoen is helemaal niet opgepakt, maar ligt nog steeds op de Linnaeusstraat, bebloed en al. 

Eer vandaag de beste interviewer die Nederland ooit heeft gekend (sorry Ischa). Haal herinneringen aan hem op, ga vanmiddag naar de herdenking in De Balie, geniet van de video's hieronder. 

Twintig jaar alweer. Godverdomme man.

Maar ja, wie niet?

Axel Rudakubana drong afgelopen juli een yogales binnen, stak drie kinderen van respectievelijk zes, zeven en negen dood en verwondde er nog eens acht, plus een handjevol volwassenen, waarna het nog lang onrustig bleef op het eiland. Rudakubana was verder een hele gewone Britse tiener, en u weet wat er bij hele gewone Britse tieners op het nachtkastje ligt: The Catcher in the Rye, de Harry Potter-reeks, Animal Farm, en Military Studies in the Jihad Against the Tyrants: The Al-Qaeda Training Manual. Maar goed, omdat hij ook nog Ricine aan het brouwen was op zijn slaapkamer heeft het er alle schijn van dat hij mocht plan A (kinderen doodsteken) mislukken hij altijd nog een plan B (kinderen vergiftigen of opblazen) had, en dus wordt Rudakubana (drinks are free, red.) nu ook aangeklaagd wegens terrorisme. 

Dat Al Qaeda-trainingsboek staat natuurlijk gewoon online en als uw pet vandaag staat naar allerlei bloeddorstige Allah-kots dan komt u hier volledig aan uw trekken (vanaf pagina 11).

Wiedewiedewagen

Het kan verkeren. Waren de soevereinen elf jaar geleden nog suffe hippies, inmiddels zijn het staatsgevaarlijke gekken. Deze mensen hebben superveel Ayn Rand gelezen Café Weltschmerz gekeken en zijn tot de conclusie gekomen dat de overheid niet alleen de grote vijand is en niet erkend hoeft te worden, maar in extreme gevallen zelfs met geweld mag worden bestreden. Tot niemands verbazing is er serieuze overlap tussen deze slachtoffercultus en die van Willem Engel. 

Dat brengt ons bij Johan Reuver uit Geesteren, die zonder knettergekke levensbeschouwelijke opvattingen ook al een zweem van staatsgevaar over zich had. U kent hem misschien als meneer die bij de boerenprotesten met zijn shovel een hek verwijderde en daarna enorm ging zitten mekkeren toen agenten hem arresteerden. Dat uitstapje leverde hem vorig jaar nog vier weken cel op. 

Afijn, gisteren werden Johan en zijn vrouw van hun bed gelicht. Bij de inval werd alles wat los en vast zet (incluis een biljart) meegenomen, en stuitte oom agent onder andere op een berg munitie en een kruisboog. Heel gek maar dit gebeurde allemaal op verdenking van deelname aan een terroristische organisatie.

Man stak 'zeker twintig keer' in op slachtoffer

Altijd maar weer die keientrekkers, je kan je kont niet keren of er komt er weer eentje met twee getrokken messen op je afgerend. De Allahoe Akbar-schreeuwer die gisteren huishield op de Erasmusbrug blijkt dan ook een 22-jarige man uit Amersfoort die al bekend was bij de politie. Over 's mans motief tast de politie dan weer in het duister, maar: "We nemen in het onderzoek mee dat hij Allahoe Akbar heeft geroepen,” aldus een woordvoerder.

Een 32-jarige Rotterdammer die op dat moment aan het skaten was overleed aan zijn verwondingen. Het andere slachtoffer is een 33-jarige Zwitser. Godzijdank was totale held Reniël in de buurt en geef die man alsjeblieft zo snel mogelijk een standbeeld.

Uit de T:

"De Amersfoorter verliet de parkeergarage en viel meteen een man aan die aan het skaten was op het Willemsplein, terwijl hij herhaaldelijk ’Allahoe Akbar’ riep, zo vertellen getuigen. „Ik hoorde hoe de rolschaatsen van het slachtoffer tegen het ijzer van de brug aankwamen. Ik hoorde een piepend geluid”, vertelt personal trainer Reniël, die op dat moment een klant aan het lesgeven was. „Ik keek op en zag hoe een licht getinte man, in een donkere jas met capuchon op, op hem aan het insteken was. Hij heeft zeker wel twintig keer gestoken.”"
UPDATE: Volgens premier Schoof was de dader 'mogelijk verward'

'Priester onthoofd, meerdere dodelijke slachtoffers, waaronder tien agenten'

In Derbent, Dagestan en Makhachkala, Dagestan zijn zojuist met automatisch geweren een synagoge, een politiebureau en in ieder geval één orthodoxe kerk onder vuur genomen. Er zouden in ieder geval tien agenten, een priester en een beveiliger om het leven zijn gekomen; de synagoge staat momenteel in brand. 

Update: beelden van de (stevige) brand