What happens in the Stamcafé, is een interne kwestie

De kroegen waren weer langer open en dat hebben ze geweten bij de spoedeisende hulp. Mooi, ook gewonde zuipschuiten zijn een teken dat de natuur aan het genezen is. Ze moet alleen nog even uitrazen. In de stilte tussen storm Eunice & Franklin is hier een megamix vol grensoverschrijdende stijlloze muziek, achtergelaten afgelopen week in de krochten van de panelen, waar de meest vreselijke dingen gebeuren zoals mensen die grappen maken, mensen die sarcastische grappen maken, mensen die recepten uitwisselen of een gedichtje schrijven en mensen die plaatjes draaien. Prima bedrijfscultuur voor een blogkroeg. Nee, dan DPG. Als ze bij de Uitpersgroep niet druk zijn met hun personeel slavendrijven totdat hun personeel gaat procederen, zijn ze wel de verkeerde broodschrijver valselijk van bepotelings aan het betichten. En nu blijkt ook nog eens dat hun bedrijfstop met de schuldige witte billen op een #MeToo-doofpot zit. Erik de Vlieger, die ouwe boef, wist het boven water te krijgen. En wat krijgt GeenStijl als we keurig de nu bekende feiten opnoteren over de Vlaamse papiervariant van Talpa, waar hoogmorele titels doorgaans de plattekarren-parade van schuldvingerwijzers aanvoeren, maar de redacties zich nu in een luidruchtig zwijgen hullen? 

EEN ONGEVRAAGDE "DICKPIC" VAN EEN PROMINENTE COLUMNISTE!!1! Nou jaaaaaa zeg! Zo gaan we toch niet met elkaar om in deze kroeg? Proest. Eeh, proost.

Dit topic moet u lezen als een minuut stilte

Een minuut stilte, en daarna op de play button van Keestelpro's karaokemachine drukken. Poesmobiel is heengegaan. Eind december kondigde ze zelf haar aankomende afscheid aan in de panelen, de stamgasten alhier verzochten ons een potje te openen voor een rouwboeket en afgelopen nacht deed haar Bert wat hem was opgedragen: de toedeledokie-tegel plaatsen. Bij dezen, hieronder, en dat boeket komt in orde. Gecondoleerd Bert, en alle guurders die graag met haar rondhingen hier. Salut.

Stamcafé, Sjanscafé, wie danst er mee holladiejee

Vroeger, toen 'schuren' nog een vorm van 'dansen' was voor hormonaal uitgedaagde puberjongens en -meisjes en niet voorkwam in zinnen als "Het gedrag van bekende Talpamedewerkers schuurt met het betamelijke", kon je nog wel eens HEE LEKKER WIJF roepen zonder dat iemand met een camera en het plan om je over tien jaar aan je eigen woorden op te hangen paraat stond. De wereld was leuker toen "sjansen" in de tijdsgeest dichter bij de vrijzinnigheid van Radio Veronica stond dan bij de veroordelende vroomheid van het Volkskrantgeluid. Maar in het algoritme van de menselijke interactie zijn tribale programmeerfouten geslopen die misschien wel nooit meer gerepareerd gaan worden. Daarom knallen we maar snel een kwartje in de jukebox van Keestelpro en wordt de after vannacht verzorgd door DJ Sidney Still, voormalig manager van Zimra Geurts, die het uitstekend kon vinden met Tim Hofman. En met Tom Staal. En met allemaal lekkere wijven op het strand. En dat was allemaal in 2012, toen je nog mocht spreken over lekkere wijven op het strand. Zin in lekkere wijven nu. Oh KUT ONZIJDIG GESLACHTSDEEL! Nu worden er zeker sociale kredietscorepunten in mindering gebracht op onze eID's? Nou. Balen als ook jammer dan. BARMAN! BIER!

Dresscode: Casual chic

In het kader van de randomisering (randomisatie?) van combinaties, is het Stamcafé vanavond opgetuigd in een garderobekast uit de vorige eeuw. We staan puur voor de willekeur gewoon eens stil bij iets anders dan de koffieboeren en buitenlui op het Museumplein, de viespeuken van The Voice en de vraag of Tonga überhaupt nog drijft (drijft Tonga nog? Iemand?). Vandaag draperen we ons in herinneringen aan Nino Cerruti, de Italiaanse mode-ontwerper die op 91-jarige leeftijd overleed en waar u misschien nog nooit van gehoord heeft, maar op zeker wel eens kleding van gezien heeft: hij kleedde Michael Douglas voor Wall Street en Don Johnson voor Miami Vice en Clint Eastwood en Richard Gere en Jack Nicholson. En nu is ie dood, dus vanavond schenken we een nonchalante rode wijn terwijl we casual tegen de bar aan leunen en een krantje opslaan. Over krantje gesproken: was u al geabonneerd op onze knipselkrant? Dagelijks een stijlloze samenvatting, aangevuld dan wel afgewisseld met EXCLUSIEVE CONTENT en inside juice (zeggen we het zo goed, social media marketeer?)

Nou wat een uitermate prettig toeval!

Het was (weer) een raar jaar. De meer verbeten lezer is weggedreven om zich in te kopen (zowel geestelijk als geldelijk) bij de nieuwe tribalisten van complotstampertjes die hun publiek op eigen risico op de rand van het konijnenhol laten balanceren, maar enkelen zijn vervolgens wel via de linktips, mailbox en sociale media huiliehuilie en jankieboeboe blijven doen dat GeenStijl niet hulpeloos in een echokamer is gevallen. Nuance betrachten, het is zoooo doodvermoeiend. JUIST NU. Gelukkig kregen we een zak geld van Ome Klaus om GU een eindejaarsbonus te kunnen geven, voor zijn loodzware werk in de loopgraven van de gepolariseerde panelen, die soms net op de Eeuwige Kringverjaardag van het Echte Leven lijken. Desalniettemin lag het aantal opgetelde comments van alle opgeheven (of opgerotte) accounts dit jaar zo'n 3000 tegels lager dan in 2020. Dus de ergste rot is er wel uit.

Kunnen we nu daarom ende derhalve doorrr naar de vrolijke opgewekte feestelijkheden en de huldiging, met de uitreiking van de necrosis Bokaal voor Reaguurder van het Jaar voor de bakker van de meeste tegels. Het Grand Total lag met anderhalf miljoen tegels wat lager dan de bijna 1.7 miljoen van recordjaar 2020, maar nog altijd bijna een half miljoen boven 2019. Het doet ons deugd dat de meeste individuele comments geplaatst zijn door de man die ons al bijna zo lang de pandemie duurt, en zonder ook maar een week te missen, voorziet van een muzikaal weekoverzicht (dit is nummer 87 alweer) in het zondagse Stamcafé: KEESTELPRO! Van harte, en bedankt voor alles wat je voor ons gedaan hebt in 2021. Slinger die karaokespeler maar weer aan! Top 50 na de lees verder.

Dit jaar met haring, eiersalade en oliebollen in plaats van speculaas en pepernoten

Sorry keestelpro, de karaoke schuift eenmalig een verdieping omlaag voor een interview met Sinterklaas. Het is immers zijn dag vandaag en de beste oude man heeft aardig wat doorgemaakt in de afgelopen jaren en decennia. Niemand die het hem ooit vroeg. Dit jaar kwam zijn geschenk uit Volendam, waar een dap're lokale bevolking waakte over het hardwerkende, vrolijke, lenige, speelse en alom geliefde personeel van de Goedheiligman. We moeten elkaar een beetje vasthouden in deze tijden hè. Maar ook weer niet te letterlijk want dan gaat Hugo weer zaniken. Zijn congé in onze schoen, dát zou nog eens een surprise zijn. Maar vanavond even geen gedoe / want iedereen is het allemaal moe / Dus vieren we met elkaar / het feest van Sinterklaas. Kudt. Rijmt net niet. Waren we maar beter met taal. Barman, een paar pinten en een schaaltje pepernoten voor de Sint en zijn loyale kompanen!

Ja we zaten al vroeg binnen hè

Zo hallo en goedenavond weer in de enige kroeg die niet meedoet aan de avondlockdown, nooit om een QR zal vragen en geen zak geeft om uw vaccinatiestatus, of welke variant je vandaag weer onder de leden hebt. Het zou zomaar kunnen dat Afrika de hele wereld aan het redden is (waar Hugo prompt weer verwarring over zaait), dus we voelen ons tegen alle logica in eigenlijk best opgetogen. Hierboven zoals te doen zondagsgebruikelijk een fijne karaoke-keek op de week door Keestelpro, die we - dat mag ook wel eens apart benoemd worden - danken zijn voor zijn al 83 wekende durende onafgebroken continuïteit (verdomme, duurt dat virus al weer zó lang?). Voorts, de Zwarte Vrijdag Week is na een dag of tien nu echt bijna voorbij, koop nog snel wat leuks voor jezelf of wat spannends voor jezelf voor haar en als je nog wat late-avond-leesvoer zoekt: Hier is een goed stukje Post van Pieter, een fijnvilein Briefje van Jan en als experiment: dit kattenbelletje. Proost.