Dit land

De KleinburgerlijkheidsBokaal 2024 gaat naar: een stel Rotterdammers. God wat kunnen die mensen veel leren van de hoofdstad, waar landgenoten die tussen de hoeren wonen en de godganse dag omringd worden door geile Amerikaanse huisvaders die Brad heten alleen een beetje mopperen. Nee, dan de stad van daden eindeloos geklaag. Daar is de baas van een escortservice komen wonen en nu is de hele buurt over de zeik want mevrouw werkt vanuit huis. Voor de duidelijkheid: ze is zelf geen sekswerker, maar stuurt vanaf haar zolderkamer een aantal semi-knappe dames aan die de afgelopen jaren uitstekende levenskeuzes hebben gemaakt. Is dus net alsof er een callcenter naast je zit, maar dan iets geiler. Nou, de buurt heeft de weg naar het AD weten te vinden hoor: 

"Het beïnvloedt onze levens. Niet alleen in de buurt, zelfs op de hockey gaat het hierover. De hele stad weet het. Constant word je er op aangesproken."

"Ik heb drie jonge dochters. Dan wil je geen escortbedrijf naast je. De waarde van mijn woning gaat omlaag."

"Zij zoekt studenten om voor haar te komen werken. Mag ze dan ook een banner aan de gevel hangen met ‘meiden gezocht’ erop?" (Gaat ze natuurlijk niet doen, sukkel, red.)

Deze mensen graag: deporteren naar de Waddeneilanden. En lieve Zoë Vialet, als je om ruimte verlegen zit ben je altijd welkom hier bij ons op GSHQ.

Doe zelf onderzoek

Nou dat we dit nog mee mogen maken Kamala Harris bij FOX News, hol van de leeuw en zo. Interviewer Bret Baier journalistiekt en Kockelmanniseert vrolijk, die arme Kamala komt er hier en daar amper tussen. Nou gelukkig maar dat ze volgens linksdragende media de SHOW STAL en volgens rechtsdragende media er EEN POTJE VAN MAAKTE. Orange man bad. Orange man good! Harris stom. Harris verlosser! Like. Share! (graag doorhalen wat niet van toepassing is). Wij moesten vooral erg lachen om de verwijzing naar wee wee wee punt kamala herris punt kom op het einde. Dat is nog eens modern campagnevoeren! Charles Groenhuijsen is nog niet wakker en zonder 's mans expertoordeel zijn wij niet in staat er iets zinnigs over te zeggen, dus u zult toch echt zelf onderzoek moeten doen. Integrale interview hierboven; nog twintig dagen tot election day.

(Niet te verwarren met de cuckstoel, red.)

U heeft hoogstwaarschijnlijk circa 13 geheimen (is wetenschap, of iets dergelijks). In alle eerlijkheid, niets aan het priesterschap klinkt echt aanlokkelijk, maar als we toch moeten kiezen, dan graag de biecht; nieuwsgierige aard, kunnen wij ook niets aan doen. Komt ook door het geweldige Britse social-fenomeen Fesshole, waarin brave burgers anoniem in één tweet leeglopen over gênante materie™. Een greep uit recente parels:

Wat op het spel staat, tevens stamcafé

Er komt een moment dat uw (klein)kinderen u vragen wat u in het zonnige najaar van 2024 deed om te voorkomen dat Arnold Karskens van televisie verdween. Stond u aan de zijlijn en keek u toe? Dan was u medeplichtig. There are no innocent bystanders. Vanaf hier is het namelijk menens. Vanmorgen verscheen een rapport waaruit de ongeïnformeerde lezer kan opmaken dat Karskens geen ideale hoofdredacteur is (de ongeïnformeerde lezer deed dit dan ook, red.). Hij boezemde zijn onderdanen angst in en verbood ze (naar verluidt!) krieties te zijn op de VVD, BBB, NSC, PVV, en nou ja, het is inderdaad nogal hufterig om JA21 zo buiten beschouwing te laten. Wie het kleine niet eerdmans is het grote niet weerdmans (sorry). 

Zal allemaal best. 

Maar vergis u niet: als de goede man definitief vertrekt bij Ongehoord Nederland, zien we hem niet meer terug in Hilversum. Niet achter de schermen, en al helemaal niet voor de camera. Dood- en doodzonde, want in tegenstelling tot andere Hilversumse hoofdredacteuren is Arnold Karskens veel meer dan een omhooggevallen omroeppoliticus. Arnold Karskens is een gevoel, Arnold Karskens is het laatste restje VOC-mentaliteit, Arnold Karskens is een manier van leven, Arnold Karskens is cultureel erfgoed, Arnold Karskens is een wereldbeeld. Arnold Karskens is 4-3-3, ook als je al jaren geen fatsoenlijke buitenspelers meer ter beschikking hebt. Arnold Karskens is het type mens dat een omroep opricht, na veel gesteggel een eigen journaal op zender krijgt, en zichzelf in dat eigen journaal vervolgens een vaste plek gunt om elke uitzending zijn eigen column voor te dragen, zonder zich daarbij te laten afremmen door het voor iedereen waarneembare feit dat hij helemaal niet kan voordragen. Arnold Karskens is lef, bravoure, overwinningsdrang. De laatste rock-'n'-roll ster van Nederland.

Daarom, ter ere van de Grote Kale Leider: zijn acht beste columns, keurig netjes onder elkaar. Kijk ze en kom in verzet.

Ah nee niet weer de Nations League

Als we dan in een gedrocht van een toernooi moeten spelen waar alleen geld valt te behalen en geen enkele eer, laten we het dan maar tegen de Duitsers doen, dan valt er toch wel weer iets van eer te behalen. Logischerwijs lukt het meestal niet om die moffen helemaal aan gort te spelen, maar vorige keer leken we warempel even in de buurt te komen van ein massaker. Dat is nu iets meer dan een maand geleden, als Ryan Gravenberch zijn ontwikkelingscurve van aug-sept heeft doorgezet is hij nu precies 367,92 keer beter dan de twee na beste voetballer ter wereld. Geen idee wat voor effect dat op de expected goals heeft maar normaliter betekent het dat we gaan winnen. En anders zetten we de tv uit en kijken nog 130 keer naar deze pass, de mooiste die dit kalenderjaar gegeven werd.

Het boekenkatern van NRC is een soort wekelijkse pogrom, maar dan gericht op lezers

Thomas de Veen wil graag dat niemand boeken leest, vooral niet de boeken die hij recenseert, omdat iemand die zo'n boek daadwerkelijk leest zomaar eens tot de conclusie zou kunnen komen dat Thomas de Veen ook maar wat doet, een beetje zoals de gemiddelde spoken word-wenkbrauwfronser, en voor je het weet is die arme donder zijn baan kwijt. Serieus: voor de supermarkt hier om de hoek staan nitazenes-junkies te bedelen die coherentere gedachtes formuleren dan dhr. De Veen. 

Hadden wij even gemist want iets beters te doen maar dit weekend schreef monsieur over de nieuwe Stefan Hertmans, een boek dat wij nooit gaan lezen. Niet omdat het twee ballen kreeg, maar omdat we bang zijn dat elke bladzijde, elke alinea, elke zin ons zal doen terugdenken aan de recensie van Thomas de Veen. 

"Twee mannen in een Vlaams kerkje kijken naar een beeld van een liggend meisje – ze is weerloos, het hoofd afgewend. Bevangen zwijgen ze en in die ‘woordeloze minuten’ gebeurt het. Het beeld van de Heilige Cecilia lijkt terug te kijken. Het is, volgens Anton, alsof het beeld ‘ons wilde zeggen: hier gaat het om in je leven, maak je keus. Ben je ontvankelijk of niet? Trek je je sceptische muurtjes op om buiten schot te blijven, trek je een zuinig pruilmondje om je intellectuele hachje te redden, of “laat je dit binnenkomen”, zoals het tegenwoordig modieus heet?’"

Dit moeten wij even laten binnenkomen, zoals dat tegenwoordig modieus heet. Sterker: hier trekken wij even een sceptisch muurtje op. Onzin-onzin-onzincitaat. Wat zwatel je nou, rare panfluit? Waarom haat je Stefan Hertmans en waarom is het zo belangrijk voor je dat niemand zijn boeken leest? 

Zeg nou zelf. Hieronder een greep uit De Veens recente proza. Zet één van deze zinnen of alinea's aan tot lezen, of is er ook maar eentje werkelijk informatief? 'Lekker knus, die mensen die op de camping verblijven. Winnaarstypes die even bij hun tentje op adem moeten komen. Maar blijf wel opletten, lezer, want waar is de boze buitenwereld gebleven?' 'In Ik kus uw handen duizendmaal, het zesde deel ‘Faxen aan Ger’, worden de dagelijkse beslommeringen van Nicolien Mizee toch weer niet banaal. Scherpte en reflectie tillen ze boven de willekeur uit.' 'In haar vijfde roman dringt ze overtuigend door in de psyche van de beroepsactivist. Het levert knisperend proza op, rijkgeschakeerd, op moreel en menselijk vlak.' 'Een hedendaagse libertijnse roman, in de geest van Markies de Sade, met een liederlijke aaneenrijging van gruwelen en uitspattingen. Wat zou de schrijver daarmee willen?' 'Saskia de Coster goot haar ‘kleine filosofie’ over jaloezie in een novelle. Maar doet dat etiket recht aan haar personages?' 'Een oorlogsverhaal, een stervende gouvernante – de schrijver combineert in Nirwana vele verhalen, het ene boeiender dan het andere. Maar de roman drijft, vaart en zinkt niet.' 'Op geheel eigen wijze mengt Richard Osinga wetenschap en avontuur in Munt weer tot een ideeënroman, die leidt naar ondoordringbaar Congo. Daar komen de personages tot inzicht.' 'Ook in haar nieuwe roman draait alles om de vraag of je aan je afkomst kunt ontkomen. Deze keer vertelt ze haar verhaal vanuit meerdere perspectieven.' 'Een vrouw fietst door Europa, op de vlucht voor haar leven en de prestatiemaatschappij. Maar door welk Europa laat zij zich omringen?' 'Er wordt wel degelijk gedroomd van het hogere, in het Groningen van de verhalenbundel Sellinger. Schröders hang naar het toverachtige en romantische, past daar prachtig bij.' 'Het levensverhaal van een Brabantse weduwe krijgt ineens een misdaadplot. Maar deze novelle is wurgend door de nabijheid van Tuinmans personages.'

Weet u trouwens waar niet-idioten niet idiote recensies over boeken schrijven? Hierzo, op Goodreads. Is gratis, dan kunt gelijk wat andere kosten besparen.

Zomaar

DENK is een meesterwerk. Alles wat vervelend is aan links en alles wat vervelend is aan rechts samengebald in een driemansfractie die op papier onuitstaanbaar is maar in de praktijk hartstikke vermakelijk. De lange arm van Erdogan met die aandoenlijk korte beentjes van Van Baarle eronder. Drie mannen die ook samen een beddenwinkel hadden kunnen runnen maar in plaats daarvan het volk vertegenwoordigen verenigen. Het enige wat ons in dit land nog bindt is een gedeelde antipathie jegens DENK. Niemand vindt DENK leuk en juist dat moeten we koesteren. Het enige dat tussen ons en een burgeroorlog staat is Stephan van Baarle. Take a bow, strijder. Blijf je opwinden, koester die kinderlijke verontwaardiging. Verander nooit, je bent precies goed zoals je bent. We kunnen en willen niet meer zonder je. Dankjewel.

Hemeltjelief

Nadat we bij haar uitgeverij een exemplaar hebben opgevraagd van Evita Lammes' Waar ligt de grens? Relaxed grenzen afstemmen op jouw werk gebeurt iets merkwaardigs. Een pr-medewerker laat weten met de auteur te hebben overlegd. Ze is akkoord met een recensie, mits ze deze kan 'inzien en goedkeuren' voor publicatie. Een vreemd verzoek, dat indien breder toegepast erin zou resulteren dat er alleen nog maar jubelrecensies verschijnen, waarmee het genre zichzelf overbodig heeft gemaakt (voor zover het dat al niet is, natuurlijk). Er spreekt ook enig dedain uit over onze journalistieke integriteit, en over journalistieke integriteit in het algemeen. 

Niet heel aardig van juffrouw Lammes allemaal, maar ook weer geen ramp natuurlijk. Ongetwijfeld bestaan er mensen die van zo'n verzoek helemaal over hun toeren raken, voor hen is therapie misschien een goed idee, de overige stervelingen antwoorden gewoon dat ze hier niet van gediend zijn, zo zijn we niet getrouwd, vriendelijk bedankt. 

Die aanpak blijkt te werken. Drie weken later ontvangen we alsnog een exemplaar; Evita Lammes noch haar uitgever heeft deze recensie voor publicatie ingezien.

Heimwee naar de speechschrijver van Hugo de Jonge?

Zo zeg benieuwd wat de nieuwe burgemeester van Rotterdam gisteren tijdens haar maidenspeech allemaal verkondigde. Een allesomvattende theorie, een politieke visie, een origin story? Gelukkig haalde de Volkskrant voor ons de krenten uit de kots en die groene drek kunt u na de breek tot u nemen. Onderzoeksvraag: mens of machine, CU of ChatGPT?

Rigged

Komt u aan Yvonne Coldeweijer, dan komt u aan ons. Ze was de koningin van de Nederlandse roddelwereld en we missen haar in die hoedanigheid nog elke dag. Vooral ook omdat er nog steeds nieuwe feiten over haar periode aan de top van de apenrots boven tafel komen. Vandaag vertelt ze in de Telegraaf bijvoorbeeld dat ze het al die tijd niet voor zichzelf deed, maar voor de BN'ers over wie ze berichtte. Zo beschouwd is ze eigenlijk een soort ngo en verdient ze subsidie en de Nobelprijs voor de Vrede. Hebben we daar in dit land niet een hele sector voor opgetuigd? Nou dan. Aan het werk, pennenlikkers.

Wij weten overigens niet of Frans Timmermans en Rob Jetten ons geloven, maar we hebben altijd het beste met hen voor gehad. Wij waren als de grote zus die ze een tik met de slipper geeft, zo van: sukkels, wat doen jullie nou?