Vernederend

Moet je luisteren: ze is er hartstikke duidelijk over geweest. Het is voor haar een religieus iets, ze draagt dit 24/7 (roept enkele vragen op over persoonlijke hygiëne, maar moet verder kunnen, red.). Ze heeft nota bene speciaal een stageplek gezocht waar het ook mocht. En tuurlijk, als een docent haar eens in de ogen wil kijken is ze heus de beroerdste niet. Maar een spreekbeurt te overstaan van de hele klas? Come on. Even serieus. Dan ben je als onderwijsinstelling heel bewust de grenzen aan het opzoeken. Natuurlijk hoeft niet alles een safe space te zijn maar je kunt je op z'n minst in zo'n meid proberen te verplaatsen. 

Hoofdpersoon van dit kostuumdrama is overigens tiktokker en toekomstig meme @oumayaahliv, een Nederlandse bekeerling met Poolse wortels en 19,2 duizend volgers. De video hierboven gaat rond op sociale media, maar staat inmiddels niet meer op haar account, al is daar wel allerlei andere inspirerende content te vinden.

You lied to me

Hij komt terug! Afhankelijk van wie je het vraagt is dit een beetje als de comeback van Johan Cruijff of die van Frans Timmermans. Matthijs van Nieuwkerk, terug op tv, ook nog eens bij de publieke, meer specifiek Omroep Max. De jongens en meisjes daar op de redactie zijn een grote boel Jan Slagter gewend, dus dan kan een klein beetje Matthijs er ook nog wel bij. Leuk voor wie naar schermen kijkt, minder leuk voor wie erachter werkt. En zo gaat het mediapark, en daarmee het hele land, alsnog op de knietjes voor De Grote Matthijs. Welkom terug, en sorry, meneer Van Nieuwkerk! 

Ondertussen struint de NPO het hele land af op zoek naar talkshow-talent, om te voorkomen dat de zomer van 2025 net zo'n blamage wordt als de huidige. 1+1=3, want dan heeft de beste man vast ook tijd om Zomergasten erbij te pakken.  

Ze deden een plas, dronken een glas, en alles bleef zoals het was.

Herstel Ronit van Tijn Palache

Het is haar gelukt! De Amsterdamse droom. Je kunt alles worden wat je wil, en zeker columnist. Na jarenlang gepruttel in de marge - onderbetaald collegaatje uitfoeteren op de werkvloer hier, stompzinnig avondje in debatcentrum voorzitten daar - besloot Ronit Palache dat het roer om moest en schuwde daarbij de draconische middelen niet. Voormalig baas en mentor Mai Spijkers (een lul met vingers) moest: voor de bus, in ruil daarvoor kreeg ze een essay in de Volkskrant om te reflecteren op de tamelijk toxische werkcultuur bij haar oud-werkgever, Uitgeverij Prometheus. Dat essay was zo ontzettend slecht en bevatte zo ontzettend weinig zelfinzicht dat zelfs het Haarlems Dagblad het niet meer met haar aandurfde maar jaren na dato heeft ze alsnog beet, nota bene bij Trouw, waar ze Ephimenco tijdens diens vakantie vervangt, en wij hadden niet gedacht dit ooit te zeggen maar kan iemand die oude brombeer in godsnaam vroegtijdig terughalen want dit is ondraaglijk.

Het kan natuurlijk niet altijd feest zijn en een offday hebben we allemaal weleens, maar om nou in je vijfde stukje leeg te lopen over de opmerkelijke prominentie van alcohol in onze samenleving en dat te larderen met allemaal duffe anekdotes over je eigen niet drinken is wel heel grof. Neem zo'n zinnetje: "De excuses die mensen aandragen om hun zogenaamde gezelligheid te bevechten zijn slapper dan met water aangelengde wijn." Jeetje meid je hebt bij een uitgeverij gewerkt je weet toch dat dit niet kan heb je dan niets van Mai geleerd? Over je voormalige mentor gesproken: we laten ons nog liever voor €2400 per maand voltijds en mét consumptie toeblaffen door de beste man dan nog één column van jouw hand te lezen. Sterker: we worden liever geheelonthouder dan dit ooit nog eens te hoeven ondergaan. We bundelen nog liever eigenhandig het oeuvre van Max Pam. 

Dat gezegd hebbende, gefeliciteerd met je column.

Zin in bier nu.

Televisie: recensie

ZULLEN WE EEN GEHEIMPJE VERKLAPPEN o leuk livemuziek soul ja goh wat een uithaal mooi hee daar is sophie is het vanavond sophie nee toch jawel hoor het is vanavond sophie hee leuk hangen allemaal dingen aan de muur het lijkt net een kroeg vandaar natuurlijk de naam o ja welkom zeg de hoofdkleur is rood ha en er is een barman leuk volks type zouden ze daar lang naar gezocht hebben hij staat normaal gesproken in een bar in rotterdam achter de tap ah nou perfect lekker accentje DE STUDIO zit hij in de kuip eigenlijk nee hij is aan het werk kijk nou nogmaals perfect jij komt net terug van het ek basketbal worthy-de jong verrek wat een leuke oorbelletjes zeg heeft hij te veel gefeest nee viel mee de griep heeft hem te pakken gehad waar was kersvers defensieminister ruben brekelmans eigenlijk toen worthy-de jong die bal gooide he is dat die ene die ooit bij tmf zat lang geleden zeg worthy-de jong heeft onze zomer gered zegt ze DE HUISKLEUREN roodroodrood net als bnnvara verrek thomas erdbrink karakteristiek stemmetje heeft die man toch een goede topsportprestatie kan toch iedereen waarderen zegt thomas erdbrink DE JINGLE politieagenten hoe belangrijk is het dat ze bij de klassieker aanwezig zijn (...) ja wat zullen we hier nou van zeggen (...) beleidbeleidbeleid gevoelgevoelgevoel ah moooooi worthy-de jong wat denk jij van vroegpensioen nou ik denk minder uren misschien meer tijd om op te laden voor wat ze eigenlijk moeten doen afleiding creëren misschien ja ja ja wie is nu eigenlijk de agressor iran vindt brekelmans nou en israël dan met name netanyahu de leider van israël dat die dan op zo'n manier aan de macht kan blijven dat is een belangrijk verhaal wat we ook eens van die kant moeten bekijken zegt erdbrink eigenlijk zeg jij israël als agressor EN DE VORM VAN DE TAFEL hee nu gaan ze in debat erdbrink en brekelmans dit hebben we gemist zeg de hele zomer duidingduidingduiding israël moet zich aan het internationaal recht houden dus zij hebben het recht om zich te verdedigen maar als zij het internationaal recht overtreden dan gaat het kabinet ze daar op aanspreken ze spreken continu aan niet escaleren ook mooie kettingen die worthy-de jong markante verschijning zeg nou ik vind uw standpunt moeilijk houdbaar brekelmans countert nou deze discussie laat precies zien hoe ingewikkeld dat het is DOEN ER EIGENLIJK HELEMAAL NIET TOE oasis god hoe heet ze ook alweer die van tmf gaat het echt gebeuren daar heeft het wel alle schijn van is er eigenlijk iemand aanwezig die het heel leuk vindt dat oasis weer gaat spelen HET GAAT PUUR EN ALLEEN OM nee niemand ha goh nou spandau ballet zegt sophie grappig DE PRESENTATOR jezus christus wat snakken we naar jeroen p nou morgen dan maar DE REST IS RUIS.

Moeilijk moeilijk moeilijk

Tsjonge jonge jonge vluchtelingenstroompje. Niet dat daar ooit kwaadwillenden tussen zouden zitten hoor, tuurlijk niet, maar stel nou dat. Gewoon even puur hypothetisch. Stèl. Dan zijn we behoorlijk in de aap gelogeerd, toch? Nou dan. Als we ons nou allemaal achter één ding kunnen scharen - van de verre flanken van GroenLinks tot die van de PVV - is het dat we hier niet per se op oorlogsmisdadigers zitten te wachten. Dus. Wat doen we eigenlijk allemaal om te voorkomen dat ze er toch tussendoor glippen en een verblijfsvergunning krijgen? 

Van alles en nog wat, lezen we in een stuk uit de Groene, maar erg efficiënt is het allemaal niet. In artikel 1F van het Vluchtelingenverdrag staat dat mensen tegen wie een ernstige verdenking van oorlogsmisdaden bestaat, geen asiel krijgen. Alleen: hoe achterhaal je dat in vredesnaam? Daar is Unit1F van de IND mee belast. Zij zijn met z'n twintigen, en moeten het doorgaans doen met: de verklaring van de desbetreffende persoon zelf. 

"Als iemand zijn mond houdt en alles ontkent, zo stellen oud-IND-medewerkers, kun je weinig doen. Susan van Mierlo werkte drieënhalf jaar voor de IND, tot december 2022. Tijdens haar werk kwam ze vaak gevallen tegen waar ze twijfels over had. Jonge mannen die lang in het gebied hadden gewoond waar Islamitische Staat (IS) aan de macht was, maar die zeiden niks gemerkt te hebben van die groepering. Of jongens wier sociale media helemaal waren schoongeveegd; ze hadden nieuwe accounts geopend zodra ze aankwamen in Europa. Ze gaf haar zorgen door aan zowel haar leidinggevenden als Unit 1F, maar ving altijd bot.

Van Mierlo zegt dat ze geen enkele collega kent die een afwijzing op basis van het 1F-artikel bewerkstelligde. ‘Ik ken niemand, dat is geen grap.’ Ze vond het feit dat er niets met haar aanwijzingen werd gedaan zo frustrerend dat ze haar baan bij de IND opzegde. ‘Wij zeiden op een gegeven moment: we kunnen die mensen het beste gewoon meteen al, wanneer ze nog op die regiekamer zitten, die vergunning geven. Want ze krijgen hem toch.’"

Tsja.

De porno die Ronaldo stiekem kijkt, zegt meer over hem dan hij denkt

Bijna iedereen kijkt ernaar, maar niemand praat erover: porno. Althans, dat lezen we in het AD, wij praten de godganse dag over porno, vooral Ronaldo, die wil zijn kwijlerige bek er maar niet over houden. Grote tieten, kleine tieten, dikke wijven, dunne wijven, witte wijven, wijven van kleur, bepiemelde wijven, piemelloze wijven, een enkele verdwaalde kerel: hij blijft er maar over doorzagen. Dat zorgt zo nu en dan best voor frictie op de burelen, mag u gerust weten, maar het helpt dat we nu weten waar het door komt: 's mans sociale achtergrond.

Een of andere mevrouw is daar voor een of andere universiteit ontzettend onderzoek naar aan het doen en hoewel dat onderzoek nog niet is afgerond, is vandaag op de een of andere manier de uitgelezen dag om publiekelijk een voorschot te nemen op de resultaten. Te weten: uw pornogedrag maakt u niet per se een racist (maar raar is het wel); u wordt niet als merkwaardige rukker geboren, u wordt door de samenleving tot merkwaardige rukker gemaakt; diverse vormen van maatschappelijke ongelijkheid bepalen wat voor merkwaardige rukker u wordt; uw specifieke rukken vindt zijn oorsprong in, hoe kan het ook anders, het kolonialisme; heel jammer maar u gaat uw debiele fantasieën nooit waarmaken, gamers schieten immers ook geen mensen dood (wacht, er is hoop).

Uitsmijter: 'Je kunt bijna stellen dat mensen vaker porno kijken dan hun tanden poetsen', zegt deze wetenschapper, met wie wij dan maar niet zullen tongzoenen, gekscherend.

Ach ja.

Jammerdebammer

Nou we keken er allemaal ontzettend naar uit, de eerste klassieker van het gloednieuwe voetbalseizoen. Feyenoord lijkt onder ene Brian Priske in zijn Alfred Schreuder-tijdperk te zijn beland, Ajax bracht vorige week drie punten naar gelegenheidspromovendus NAC, maar won een paar dagen later knap van een elftal waarvan zeker de helft tijdens kantooruren te boeken is op Werkspot.nl.

Dat beloofde weer eens: reuze spannend te worden, maar het heeft er helaas alle schijn van dat de wedstrijd komende zondag helemaal niet doorgaat. Oom agent bezondigt zich al langer aan allerlei huis-tuin-en-keuken stakingen, maar grijpt nu de klassieker aan om op de minst fatsoenlijk denkbare manier aandacht te vragen voor een 'fatsoenlijk' vroegpensioen. Nou ja, misschien kunnen we het, in het kader van normalisering, ook een keertje doen met weinig tot geen politie-inzet? Hahaha.

Ja, aanrader

Eigenlijk was het de bedoeling vandaag iets te schrijven over Het jaar van Caroline, Pieter en Geert, het boek waarin Joost Vullings (Avrotros) en Xander van der Wulp (NOS) de politieke aardverschuiving van de afgelopen verkiezen proberen te reconstrueren en duiden. Helaas: na 28 bladzijden zagen we ons genoodzaakt het voor gezien te houden. Zelden werd een boek geschreven door een tweetal dat zo nadrukkelijk niet kan schrijven. De heren doen met taal wat Lil' Kleine ooit met Jaimie Vaes deed: vernederen, verwaarlozen, verminken. Elke derde zin bevat een gekmakend cliché, het is net alsof je een bundeling wedstrijdverslagen van een uit 2004 afkomstige Voetbal International leest. Xander, Joost; jullie maken een alleraardigste podcast en doen schijnbaar ook iets met televisie, hou het daar in de toekomst in godsnaam bij. 

Toevalligerwijs zat uitgever Ezo Wolf bij ons te leuren met een boek waar we helemaal geen zin in hadden, maar dat onze scepsis grotendeels logenstrafte: Vrijheidsvuur - onbegrensde gesprekken met onafhankelijke geesten door journalist en publicist Hans van Willigenburg. Een uitstekend werk, dat iedereen die houdt van Nederland en/of het publieke debat zou moeten lezen. Vooral de interviews met Paul Cliteur, Arnon Grunberg, Delphine Lecompte en Dyab Abou Jahjah zijn zinderend, maar de auteur heeft ook oa Esther van Fenema, Pieter Waterdrinker, Ewald Engelen en Maarten Keulemans in de aanbieding. Met als doel dus: onbegrensde gesprekken met onafhankelijke geesten. De interviews zijn meer beschrijvend dan bevragend van aard, wat een stijlkeuze is die prima te verantwoorden is, maar soms ook jammer is: ook als je ideeën onderschrijft kan het geen kwaad ze kritisch te bevragen integendeel, daar worden ze alleen maar sterker van. Een voetbalclub die een transfervrije spits op proef heeft, zet tijdens training bijvoorkeur een of twee slagers van verdedigers op hem. Scoren zonder tegenstand kan immers iedereen. 

On that note bergen we de loftrompet dan ook weer even op. 

Voor wie onder een steen heeft geleefd: het wemelt op het internet van de podcasts waarin een vaste interviewer semi-gedurfde gesprekken voert met zogenaamd onafhankelijke geesten. Tegendraadse denkers die, stom toeval, vaak op exact dezelfde manier tegendraads denken als de interviewer. Zulke podcasts zijn naast ontzettend verslavend ook ontzettend voorspelbaar. 

Zo nu en dan dreigt Vrijheidsvuur in iets dergelijks te ontaarden, zij het in boekvorm. Een beetje een brommerige boomerselectie is geen ramp natuurlijk, en zoals gezegd levert het interessante en soms fascinerende gesprekken op. Tegelijkertijd wordt het een tikje vermoeiend als Van Willigenburg niet één of twee maar drie van zijn gesprekspartners (Grunberg, Ephimenco, Van Fenema) laat leeglopen over Sander Schimmelpenninck, die ze stuk voor stuk hartstikke stom vinden. Erg veel eer, en bovendien: was het dan niet spannender geweest om Schimmelpenninck zelf te benaderen voor een interview en eens fiks de degens te kruisen? Of zijn geesten alleen onafhankelijk en tegendraads wanneer Van Willigenburg hen geen lul met vingers vindt? 

Dat gezegd hebbende: wij raden dit boek van harte aan. Bestellen kan hierrr.

Is dat geen muziek voor vervelende voetbalsupporters? Klopt, dat is muziek voor vervelende voetbalsupporters.

De gebroeders Gallagher gaan weer samen optreden en dat heeft natuurlijk niets te maken met de scheiding van de oudste van de twee (kostenplaatje: 20 miljoen pond) maar alles met de liefde voor muziek, of iets dergelijks. Althans, zo luiden de geruchten, die weliswaar elk jaar terugkomen, maar vanochtend min of meer door Liam werden bevestigd. (Diezelfde Liam die door zijn broer Noel ooit werd getypeerd als een man met een vork in een wereld van soep, maar dit terzijde)

Een aanzienlijk deel van de mensheid zal zich nu afvragen waarom dit überhaupt nieuws is en iets mopperen over Wonderwall en als u daartoe behoort dan spijt het ons want u zit niet bepaald in Kamp Plezier. Of, om Noel te citeren: "At the end of the day you can go to a Radiohead show and stroke your fucking beard and watch the miserable cunt complaining, or come see us, put your arm around your best mate and have it."

Volgens geruchten gaat het om tien avonden Wembley op rij (een verbreking van het record van Taylor Swift, die er acht keer aaneengesloten stond) en Heaton Park in Manchester, de geboortestad van de broers.

Groot maatschappelijk onrecht

U staat er misschien niet vaak bij stil, maar Nederland kent een zwijgende meerderheid die grotendeels bestaat uit hbo'ers. Deze hbo'ers hebben geen columns in de Groene Amsterdammer, ze bekleden geen topfuncties in het bedrijfsleven en eindigen zelden in de Tweede Kamer, maar ze zijn er en ze werken hard schoppen het soms tot middlemanagement. Ze vormen bovendien het fundament van onze beschaving en zijn het helemaal zat om te worden genegeerd. Sterker: het heeft er alle schijn van dat ze weigeren hun lot nog langer in stilte te ondergaan, blijkt uit een opiniestuk van een zelfopgeworpen spreekbuis vandaag in NRC. Daarin beklaagt Barbara Oomen zich geheel belangeloos (ze is zelf wo'er) over het gebrek aan erkenning en waardering voor de hbo'er, die (klaarblijkelijk) vaak niet wordt bedoeld of aangehaald als men het heeft over hoger opgeleide mensen, die het toch al zo zwaar hebben. 

"De gelijkstelling van hoger onderwijs aan de universiteit legt een van de meest fundamentele problemen in hoger onderwijsland bloot: de bovenmatige waardering van wetenschappelijk onderwijs en onderzoek, die ten koste gaat van praktijkgericht onderwijs en onderzoek."
(...)

"Toch maar even de feiten: het hoger onderwijs kent in Nederland twee vormen. Met universiteiten én hogescholen; wetenschappelijk én hoger beroepsonderwijs; wetenschappelijk én praktijkgericht onderzoek. De universiteiten verwachten in het komend jaar 342.000 studenten, het hbo 444.000."

Het pruttelt nog even door en dan concludeert Oomen dat de media meer aandacht moeten besteden aan hbo'ers. Wij willen vooral van deze gelegenheid gebruik maken om te wijzen op het belang van representatie. Het zou NRC sieren als ze per direct een hbo-quotum invoeren op de redactie, een maatregel die ook nog eens de waarde van de vooralsnog volstrekt zinloze School voor Journalistiek-diploma's zou opkrikken. Justice for hoger beroepsonderwijs!