Moet dit nou

Nigel Farage krijgt van alles naar het hoofd geslingerd. Eerder vooral verwensingen en milkshakes, vandaag eens wat anders. Hij reed met een open top-bus door Barnsley (dit willen we graag ook in Nederland zien, red.), toen een passant twee voorwerpen - waarschijnlijk plasticbekers in zijn richting lanceerde (dit willen we graag niet in Nederland zien, red.). Er lijkt iets in de bekers te hebben gezeten, mogelijk nat cement. Had dus veel vervelender kunnen aflopen. Dadermans is na een sprintje van een meter of twintig overmeesterd en ingerekend door aanwezige bobbies.

Update: Dadermans is waarschijnlijk deze knakker, een vakbondsjongen met een slecht hummetje.

Petitie om 100 procent btw te heffen op de boeken van Splinter Chabot

Kijk wie hebben we daar op televisie, als dat Splinter Chabot niet is. Goh. Vooruitgeschoven pion der Nederlandse letteren. Bij WNL, Goedemorgen Nederland, met wederom zo'n merkwaardig esoterisch gewaad om het lijf. Zit-ie ver-schrik-ke-lijk te pleiten. Vóór lezen, tegen de btw-verhoging. De petitie is al ondertekend door 280 duizend mensen. Splinter is zelf als kind heel veel voorgelezen en maakt zich grote zorgen over kleine Splinters die nu kind zijn. En debutanten. Opkomende schrijvers krijgen straks veel minder kansen dan nu! Hij heeft wat cijfers paraat. Vier miljoen boeken minder worden er door deze maatregel gelezen en gekocht, zegt hij. Dat kan natuurlijk niet. Iedereen die weleens een boek koopt weet dat er een groot verschil is tussen boeken gekocht en boeken gelezen. Zou Splinter doen alsof? Hij schrijft in ieder geval als iemand die sinds door zijn ouders is voorgelezen niet meer in aanraking is gekomen met een boek. 

WNL heeft een verslaggever naar een boekwinkel gestuurd. De eigenaar vertelt over de protestactie die hij en zijn collega's op touw hebben gezet. Op sommige van de boeken hebben ze de nieuwe prijs gezet in plaats van de oude. Die is dus een paar euro hoger. Hij noemt de actie ludiek. Splinter heeft ook nog iets ingestudeerd. Hij noemt het een domme beslissing, ook voor de economie. Dus, VVD, PVV, NSC, BBB: ga maar eens een boekje lezen over de economie, ha ha. We zijn reddeloos verloren. Waar waren al die petitieondertekenaars toen Splinter Chabot bestsellerauteur werd, toen Splinter Chabot het boekenweekgeschenkauteur werd. Splinter Chabot! Boekenweekgeschenkauteur. Misschien een idee om voor de volgende de 4-mei lezing Heinrich Himmler op te graven?

Arme meid

U kent Abou Bakr Al-Baghdadi (1971-2019) als kalifaatkaptein, genocidegoeroe en gemiste kans voor de traditionele vaderlandse topdrie. Maar hij had natuurlijk ook gewoon: een vrouw twee vrouwen drie vrouwen vier vrouwen en kinderen. De eerste van het stel, Umm Hudaifa, zit ergens in Irak gevangen maar laat middels een zeldzaam interview van zich horen. Ze staat terecht voor haar bijdrage aan het ontvoeren en verkrachten van diverse Jezidi's, maar dat blijkt gelukkig allemaal te berusten op een misverstand. Mevrouw Al-Baghdadi was namelijk zélf slachtoffer van meneer Al-Baghdadi, aldus mevrouw Al-Baghdadi, die allerlei leuke details had kunnen delen zoals of haar echtgenoot een tedere of juist vurige minnaar was, maar in plaats daarvan vooral klaagt over wat haar allemaal is aangedaan.

Het was vast niet altijd gezellig aan de keukentafel, maar zou het niet verkwikkend zijn als er eens een jihadbruid opstond die de hand in eigen boezem stak?

Welke idioot heeft dit bedacht?

Wat is er aan de hand? Geert Dales is in een boekwinkel geweest. Scheltema in de Amsterdamse binnenstad, meer specifiek. Toen hij nietsvermoedend de secties racisme, genderstudies, feminisme en passeerde, viel hem iets op. 

Van De Bolle Gogh, een in alle opzichten uitstekende Theo van Gogh-biografie van Jaap Cohen (zoon van Job) die een paar maanden terug verscheen, lag een stapel exemplaren op een merkwaardige plek: bovenop de kast met boeken over racisme, die dan weer grenst aan een kast met boeken over genderstudies, die dan weer grenst aan een kast met boeken over feminisme. Er bevinden zich allerlei UvA-gebouwen op loopafstand, dus het wemelt in dit specifieke pad vaak van de studenten die enkele pagina's Foucault hebben gelezen en nu meer willen weten over Het Grote Onrecht, waar het zich bevindt, wie er verantwoordelijk voor kan worden gehouden en hoe de onderliggende partij het best kan worden ondersteund. Hoewel het in dit gedeelte van Scheltema dus knap druk kan worden, zag Dales kans een en ander vast te leggen met behulp van zijn smartphone. 

Wat is daar erg aan? Scheltema wekt hiermee de indruk dat Theo van Gogh een racist is, of dat zijn hele leven en werk om racisme draaide. Op X vraagt Dales zich dan ook af: 'Welke idioot heeft dit bedacht?' Hiermee suggereert hij dat er sprake is van kwade opzet. 

Was Theo van Gogh een racist? Hij is door de rechter wel voor racisme veroordeeld. Maar, vrij naar Chris Klomp: een veroordeling voor racisme maakt je nog geen racist. Het ging in dit geval om grove grappen die Van Gogh over Leon de Winter maakte. Daarmee stuiten we direct op een pijnpunt. In een gezonde samenleving maakt iedereen grove grappen over Leon de Winter. Dus nee, Theo van Gogh was geen racist. De placering van het boek is daarmee inderdaad curieus. 

Ter zake. Is er sprake van kwade opzet? Een paar maanden geleden is Scheltema overgenomen door Amsterdamse concullega Athenaeum. Daar is het altijd een enorme teringzooi. Het enige dat Athenaeum van een tienerkamer onderscheidt is dat er overal boeken liggen. Mogelijk probeert Scheltema zich deze traditie nu toe te eigenen. 

Analyse van de door Dales geplaatste video laat namelijk zien dat er naast de stapel Van Gogh-biografiën meerdere stapels andere boeken op de kasten liggen. Zo ligt op de racisme-kast nog een boek waarin ene Kurt Wagner reconstrueert hoe Elon Musk Twitter in handen kreeg. Wij kunnen niet met zekerheid zeggen dat Elon Musk geen racist is, maar vinden hem wel een extreem mooie lul. Iets verderop, op het kastje 'genderstudies', ligt een stapel boeken over de politieke aardschok die Pim Fortuyn (ook een mooie lul) teweegbracht. Als er sprake is van opzet, raken we hier de weg een beetje kwijt. Er zijn q-drops die minder vragen oproepen. Wat heeft Fortuyn met genderstudies te maken? Wordt Laurens Buijs hier postuum aangewezen als zijn natuurlijke opvolger? Zit Laurens Buijs hier soms zelf achter? Weer iets verderop, boven het papierenbordje 'feminisme', ligt een stapel van een boek dat Stuurloos heet en daarnaast weer een boek over klimaatverandering. Wat wil Scheltema hier communiceren? Dat klimaatverandering wijvengezeik is? Onduidelijk.

Believe women, maar nu even niet

Als je als tramconducteur een passagier in het gezicht tuft omdat haar bek je niet aan staat, moet je niet gek opkijken als je de laan uit wordt gestuurd. Dan ben je geen slachtoffer van cancel culture, maar een extreem onprofessionele hork. 

Als je als presentatrice van een journalistiek programma een gast schoffeert omdat ze feiten benoemt die niet stroken met jouw helder afgekaderde wereldbeeld, geldt min of meer hetzelfde. Je mag natuurlijk met je ogen gaan zitten rollen als de zus van een op 7 oktober ontvoerde Israëli aandacht vraagt voor wat Hamas achter de schermen zoal uitspookte met de vrouwtjes, maar ja, dat heeft dan misschien gevolgen. Het staat iedereen vrij zich als een kutwijf te gedragen, maar als je het tijdens werktijd doet kan het je inderdaad je baan kosten. Het kutwijfschap is immers niet vastgelegd in de grondwet, zelfs niet in de Amerikaanse.

Dat weerhoudt deze Briahna Joy Gray, oud campagnebons van Bernie Sanders die zich al jarenlang onvermoeibaar inzet voor vrouwenrechten, er niet van haar ontslag te pareren met een klaagzang over de VVMU, die er geen zak mee te maken heeft maar wel een welkom enkeltje richting martelaarschap (figuurlijk, niet letterlijk, anders krijgen we dat weer) biedt, en een smeekbede om centjes.

Afijn, ze komt vast weer op haar pootjes terecht, er schijnt immers ook een markt te zijn voor Raisa Blommesteijn.

Dames en heren: Maurice Steijn in de Limburger

Geen enkele grap kan dit leuker maken dan het al is, dus we springen er meteen in.

Welkom in de hel van Enschede

De belangrijkste bijzaak van het leven: voetbal jammeren over Frank Paauw kinderlevens. No pyro no party, en dat het een party zou worden stond zo goed als vast  toen FC Twente in de laatste speelronde op bezoek ging bij PEC Zwolle, dus stonden bruggen en viaducten die ochtend volgepakt met testosterontukkers en Coop-moeders met fakkels in hun tengels. FC Twente vond dat mooi, heel mooi, zo mooi zelfs dat ze er een zes minuten durende montage van op YouTube flikkerden. IN en OM de bus; GE-WEL-DIGE support naar ZWOLLE. Kippenvel joh! YNWA! Iets minder GE-WEL-DIG: je zevenjarige zoontje plots in brand zien vliegen, zoals de vader van Luke die ochtend overkwam. "Ineens hoorde ik geschreeuw achter mij," aldus ene Frans, die ook op de brug stond. "Hij riep: mien kind steet in brand, mien kind steet in brand!"

Luke is twee weken later weer thuis, met ernstige brandwonden op zijn achterhoofd en rug bij wijze van clubtatoeage. Ondanks herhaaldelijke oproepen (oa van Luke's moeder) heeft geen van de aanwezige helden zich gemeld bij de politie of familie. Geen dader, en geen enkele getuige. Van je medesupporters moet je het hebben. Inmiddels ligt er een aangifte voor het veroorzaken van zwaar lichamelijk letsel door schuld.

Daarom: ZoekZoek: meneer/mevrouw, zonder ruggengraat, vermoedelijk mét rood kostuum.

46 miljoen in 2018, 201 miljoen in 2022. Gaat lekker

Er ligt: een vraagstuk. Er wordt: heen en weer gemaild. Ze komen er zo een-twee-drie niet uit. Er gaat: nog een mail uit. Naar de hele afdeling. Even de koppen bij elkaar steken as maandag. Besluitvorming volgt later, het betreft in eerste instantie een brainstormsessie. Alle ideeën, rijp en groen, zijn welkom. @Linde, misschien is het een goed idee als communicatie in een vroeg stadium aanhaakt. Heb jij tijd? Alle aanwezigen doen een duit in het zakje, de hele klas mag in een blokuur zijn spreekbeurt houden. De notulen krijgen de omvang van een novelle, hoe langer er gesproken wordt, des te complexer het allemaal begint te lijken. Misschien moeten we in kleiner comité verder. Wegwuivend gebaar. De nieuwe richtlijn interdisciplinair overleg is er niet zomaar. Ik stel voor dat we die volgen. Meer mensen = meer knowhow. Maar wij komen er niet uit. Dat is ook wel weer zo. De juniorbeleidsadviseurs doen er het zwijgen toe, het is aan de oudjes om het voor te stellen. Binnen een minuut is het raak. Soms vraagt een probleem om externe expertise. Misschien is dit wel zo'n geval. Ja, eens. We kunnen wel een frisse blik gebruiken. Instemmend geknik. Op de valreep toch nog overeenstemming bereikt. Hebben we nog uren bij KPMG? Ik laat Walter er naar kijken, maar in principe mag dat het probleem niet zijn. 

Rinse, repeat. 

Slotsom: "De Nederlandse overheid maakt de laatste jaren fors meer gebruik van de diensten van grote consultancybureaus. In 2022 maakte de overheid ruim 201 miljoen euro over aan onder meer Deloitte, KPMG en PWC. Dat bedrag is vier keer zo hoog als in 2018."

Tot het einde kijken

Nu willen we niemand een potje oorlog-larpen ontzeggen en het is mooi dat de Gazastrook zoveel medelanders van een identiteit voorziet, maar het loont soms ook de moeite om een paar kilometer uit te zoomen. Neem bovenstaande toespraak, gehouden in het Deense parlement door de 57-jarige sociaal-democraat Sjúrður Skaale, die daar dan weer is om de Faeröer eilanden te vertegenwoordigen. In tien minuten weet hij alle ongemakkelijke waarheden te toucheren waar veruit de meeste politici ongemakkelijk omheen dansen. Het is een toespraak die Skaale's Nederlandse collega Timmerfrans zou moeten en misschien ook wel willen geven, maar waar hij de adembeheersing en het lef voor ontbeert. 

Dan nog wat wiki-trivia over dhr Skaale: hij is naast politicus ook comedian, skydiver en buikdanser. Veel kijkplezier.

Hoeveel neukfouten kan een mens maken

Goed, in alle eerlijkheid heeft iedereen die een kind heeft weleens spijt gehad van datzelfde kind, maar je bent toch wel een ongelooflijke pisvinger als je het arme ding nog daadwerkelijk te vondeling legt ook. Laat staan als je het twee jaar later weer flikt. Of, zoals een Brits stel in het Londense Newham (geboortegrond van Ajax-spits Chuba Akpom, die weliswaar geen geweldenaar is maar nu ook weer geen neukfout), voor een godvergeten derde keer. Vanmorgen bleek dat de in januari op straat gevonden baby Elsa twee volle broers heeft, die in respectievelijk 2017 en 2019 op dezelfde manier werden aangetroffen. 

Hoewel we bij GeenStijl terughoudend staan tegenover chemische castratie, raken we op deze manier ook een beetje door onze argumenten heen.

Anderzijds: het biedt wel hoop in de romantische liefde dat die twee na al die jaren en tevondelleggingen het nog steeds samen rooien.