De financiële pers staat nu vol met artikelen dat China Amerikaanse staatsobligaties aan het dumpen is en dat daarom de Amerikaanse rentes omhoog spuiten. Het einde van Amerika zou zowat voor de deur staan. Alhoewel Amerika echt wel veel problemen heeft, is een China dump er niet één van.

Eerst even uitleggen hoe obligaties werken, want niet iedere lezer zal begrijpen hoe deze instrumenten bewegen. Grofweg, een obligatie is gewoon een schuldbekentenis waarop staat wanneer de lening wordt terugbetaald en hoeveel rente (coupon) je mag ontvangen per jaar; deze bedragen zijn geprint op de obligatie. Nu zijn er twee markten die uit elkaar gehouden dienen te worden in deze context: de primaire en secundaire markt. Als Amerikaanse regering geld wil lenen, dan geeft het een staatsobligatie uit. Stel dat de staat dus $1.000 wil lenen, dan geeft een investeerder de $1.000 aan de staat en krijgt hij daar een staatsobligatie voor terug, stel met 10% rente (coupon) en terugbetaling van de $1.000 10 jaar later. Dit is een 10 jaars obligatie. De transactie tussen de staat en de investeerder behoort tot de primaire markt. Als de investeerder de staatsobligatie (obligatiehouder) na 2 jaar wil verkopen aan iemand anders, dan kan dat, en dat is een transactie in de secundaire markt (denk maar aan tweedehands). Bij deze laatste transactie, krijgt de staat dus helemaal geen geld; het is immers een transactie tussen 2 investeerders en de Amerikaanse staat zit daar helemaal niet meer tussen (de schuldbekentenis van de staat, wordt doorverkocht aan iemand anders).

Recensie van een in Nederland volkomen genegeerde internationale bestseller.
Door Arthur van Amerongen

Een van mijn drijfveren voor deze serie, in aanloop naar de Europese Verkiezingen volgend jaar zomer, is een bijzonder gezond wantrouwen tegen de Europese Unie. The Virtue of Nationalism kan gelezen worden als een fel manifest tegen Brussel en is een warm pleidooi voor soevereine natiestaten. Yoram Reuben Hazony (1964) is een Israëlisch-Amerikaanse filosoof, bijbelgeleerde en politiek theoreticus. Hij is voorzitter van het Herzl Instituut in Jeruzalem en voorzitter van de Edmund Burke Foundation.

Wie Hazony googelt, vindt alleen op het online platform Nederland Rechtsstaat een recensie van Conservatism, van de hand van Hans-Martien ten Napel, universitair hoofddocent Staats- en Bestuursrecht aan de Universiteit Leiden.

Ten Napel schrijft: Conservatieve denkers zoals Hazony attenderen erop dat de liberale democratie juist in de problemen is geraakt door het feit dat het bepaalde principes uit het historische Anglo-Amerikaanse conservatisme geïsoleerd tracht door te voeren. Aangezien daarmee het noodzakelijke evenwicht verloren gaat, en bovendien de voorwaarden voor de instandhouding ervan verdwijnen, valt de liberale democratie niet meer te redden. Sommige waarnemers menen dat fascisme en marxisme de enige alternatieven vormen voor de liberale democratie. De stelling van Hazony’s nieuwe boek is dat dat duidt op een gebrek aan historisch besef en politieke verbeeldingskracht. De conservatieve democratie vormt zowel de bakermat van, als een wenkend alternatief voor, de liberale democratie. In Nederland zou zich dat concreet onder meer kunnen vertalen in een streven naar revitalisering van de klassieke rechtstraditie, een fundamentele herbezinning op deelname aan de huidige Europese Unie en een grotere waardering voor de rol die ook een cultuurchristendom nog kan vervullen.

The Virtue of Nationalism is geen eenvoudig boek en ik ga dan ook niet zeggen dat het op mijn nachtkastje ligt. Maar wellicht helpt de aanbeveling van Ben Shapiro van The Daily Wire en auteur van onder andere The Establishment is Dead, de bedeesde lezer over de streep: “This book by Yoram Hazony is fantastic.” En anders moet u het mijn recensie doen. 

Hazony pleit voor nationalisme (volgens hem een milde vorm van patriottisme) en het eerherstel ervan. Hij ziet nationalisme als een tegenkracht tegen het globalisme. Globalisme beschouwt hij als de nieuwe versie van imperialisme, en een wereld van soevereine naties is de enige optie voor persoonlijke en collectieve vrijheid. Hazony waarschuwt ook voor de opkomst van globalisme als een alternatieve ideologie die de nationale soevereiniteit bekritiseert en pleit voor mondiaal bestuur. Het behoud van onafhankelijke nationale staten is de meest realistische manier om vrijheid en stabiliteit te waarborgen. Hazon betoogt dat het herstellen van de traditie van nationaal denken cruciaal is om conflicten en haat te beperken en innovatie te bevorderen.

Help het enige wakkere online medium van Nederland om de feiten ongefilterd voor u te sorteren

We moeten dit toch even doen. Want soms zijn er van die dagen dat GeenStijl laat zien dat het met een handjevol bloggers meer kan dan doen alle systeempers bij elkaar. RTL slaapt, de NOS doet in het weekend alleen sport en de Vlaamse kartelkranten houden niet Israël DUS MOETEN WIJ HET MAAR WEER DOEN. Livebloggen alsof het hele vrije westen er van af hangt. En dat is ook een beetje zo. Gecureerd maar niet gefilterd laten we zien wat er in de Echte Wereld gebeurt, het zoet en het zuur. De ontwikkelingen terwijl ze gebeuren en de beelden die daarbij horen - ook als het schuurt. Want de wereld, die is niet fraai. Help ons zoeken, sorteren, filteren en schrijven. Steun de stijlloze liveblogs. Word GEENSTIJL PREMIUM LID****of doneer HIERRR. *DANK! *

Zo’n aardbeving als die in Marokko krijg je niet zomaar. Dat komt door tektonische platen die schuiven. Tektonische platen schuiven niet zomaar. Dat heeft een reden. Gelukkig wel. Stel je voor dat al die mensen zonder reden onder het puin zitten. Nu weten wij in het decadente Westen natuurlijk niet wat die reden is, maar de voormalig premier van Marokko wel: het is een straf van Allah. En daarmee is alle noodhulp tegen de wil van Allah en derhalve islamofoob. En bedankt!

***

Stamcafé in Het Onbekende Portugal

Donderdag 28 september

Wat nou green deal? Leve de vliegmasjien!

Ik vlieg voor twee tientjes van Faro naar Porto met Ryan Air. Met de trein zou de reis mij ongeveer 50 euro kosten en dan ben ik zes tot acht uur kwijt. Een vlucht van Faro naar het treurige moederland kost een paar tientjes. Met Frenske’s groene trein duurt dat tripje minimaal anderhalf etmaal, moet ik 6 keer overstappen en kost een enkel 400 euro. Tel uit uw winst. 

Ik ga met Arie Pos door het woeste hoge noorden van Portugal reizen, in het kader van ons nieuwe boek Het Onbekende Portugal. We hebben ruim een jaar nagedacht over deze titel en vinden hem geniaal in zijn eenvoud. 

Van de heerlijk overzichtelijke luchthaven van Porto rijden we meteen naar de markt van Barcelos, een van de grootsten in Europa, en tevens the best kept secret van Portugal (volgens de ANWB-reisgids). 

De legende van de beroemde galo komt hier vandaan en het lijkt ons origineel om die haan op de voorkant van Het Onbekende Portugal te zetten. Toen ik nog in Maastricht bivakkeerde, een jaar of tweeëntwintig geleden, mocht ik graag naar de La Batte-markt in Luik gaan, langs de Maas. Meestal doorgezopen na een nacht stappen, herstelbier drinken (Blanche de Liège van l'Abbaye du Val-Dieu), worstjes en kaas kopen en daarna chansons zingen in Aux Olivettes. Das war einmal. Mijn verloofde is dol op vlooienmarkten en elke zondag is er wel eentje in de Algarve. Ik heb geen oog en geen geduld voor bric-à-brac en het leukste gedeelte van zo’n zondags uitstapje zijn de gegrilde kippen en het ochtendbier.

De afgelopen weken was het nieuws weer eens onuitstaanbaar. Stuur zowat uit mijn auto getrokken, bureau doormidden gefacepalmd, PC het raam uit gedonderd; zo’n week was het. Zeg maar de natte droom van de Keynesianen met hun gebroken ruiten theorie. En het nieuws wat mij het vaakst zo beroerde, had betrekking tot de overheid (“no shit”, hoor ik u zeggen).

Zo gaat de overheid nieuwe leenstandaarden voor hypotheken invoeren. Het plan zal het mogelijk maken om meer te lenen als het huis een top milieulabel heeft. De logica is natuurlijk niet geheel afwezig, want lagere energielasten geven meer ruimte in het budget van de koper. Alleen is dit een eerste orde effect. De bijwerkingen, daar wordt niet of nauwelijks aan gedacht. Zo wordt de tweedeling in de markt tussen de hoogste labels en de rest vergroot. De koper van de toplabel huizen zal dus een veel hogere prijs gaan betalen omdat zij meer kunnen lenen (hogere schulden, yeah!). De verkopers zullen er blij mee zijn, maar de onderpandswaarde van de huizen met de niet hoogste labels zal er dus onder lijden, wat het verhogen van de hypotheek om deze huizen te vergroenen (het gestelde doel van de overheid) juist gaat belemmeren. Verder verandert deze maatregel alleen maar indirect de motivatie tot vergroenen; een maatregel die mensen meer dan normaal de hypotheek laat ophogen voor vergroening, zou een veel directe manier zijn om de beoogde doelen te halen. Dit doet mij deels denken aan het verhaal van de startersbonussen die de regering heeft ingevoerd, maar die juist het tegenovergestelde effect hebben.

door: Arthur van Amerongen

Wie denkt dat het op stalinistische wijze retoucheren van foto’ s met het SP-logo toevallig is gebeurd, kent de privé-oorlog van Frenske tegen het ongevaarlijke partijtje uit Oss niet. De poging om zijn desastreuze campagnestart te vergeten, door als man van het volk mee te lopen in een demonstratie in Heerlen (nog net niet in een mijnwerkersoverall en een Roda JC-sjaal) mislukte jammerlijk. Timmermans zal ook niet blij zijn geweest met de opiniepeiling van deze week, waarin Groep Timmermans op een schamele derde plek stond. Frenske is dus niet eens meer de Joop Zoetemelk van de politiek. 

Frenske’s privé-oorlog met de SP en met de vleugel binnen de PvdA die wil samenwerken met de SP, kent een lange geschiedenis.

Op 31 mei 2008 schreef de toenmalige staatssecretaris Timmermans een uitgebreid opiniestuk in NRC Handelsblad over de stand van de PvdA, met vijftien suggesties “om de verlamming te doorbreken” 

Timmermans: “De PvdA dreigt in een conservatieve reflex te schieten. Nu het tegenzit in de peilingen, dreigen de sociaaldemocraten te vluchten in de schijnoplossing van een socialistische Waterlinie tegen de oprukkende globalisering.” 

Zo kennen we de woordensmid met zijn onnavolgbare flux de bouche weer.

In het NRC-stuk keerde Timmermans zich faliekant tegen samenwerking met de SP – het stokpaardje van de nieuwe fractievoorzitter Mariëtte Hamer – en bepleitte samenwerking met D66 en GroenLinks. 

Het stuk werd vooral gezien als een persoonlijke aanval op fractieleider Job Cohen. 

De Volkskrant kopte vervolgens boven een stuk van Sheila Sitalsing: De PvdA’er kan kiezen: Hamer of Timmermans. Samenwerking tussen de PvdA en de SP ‘is nu onmogelijk’ – de links-conservatieve socialisten van Jan Marijnissen vluchten immers ‘in de schijnoplossing van een waterlinie tegen de oprukkende globalisering’.

Jan Marijnissen reageerde onmiddellijk met een vlammende, dichtgetimmerde polemiek, getiteld: SP is helemaal niet ouderwets en conservatief.

Dat je dan als opperbig staat te demonstreren met een linkse partij die wel leuk is. Je zou mensen nog eens op ideeën kunnen brengen. Propaganda-afdeling: verzin een list! Nou dat is simpel toch? Haal je gewoon de jouw onwelgevallige logo’s weg. Want tegenwoordig met het internet en zo, valt dat toch niemand op. Hoezo zou daar een beschamende shitstorm van komen? Kijk naar Canada! Daar staat ook het voltallig parlement te klappen voor een nazi zonder dat er een haan naar kraait. Weet u waar ook geen haan naar kraait? Een kattige gespreksleider. Oh wacht…

(tevens Stamcafé)

Donderdag 21 september

If you believed they put a man on the moon
(Man on the moon)
If you believe there's nothing up his sleeve
Then nothing is cool (nothing)

Veel gedoe rond Baudet en het eerste mannetje op de maan. De eerste complottheorie die ik ooit hoorde, kwam van Hendrikus van Ingen. De dorpsgek van Ede droeg altijd een alpinopet, een ribfluwelen jasje, een drollenvanger en klompen. Henk stonk een uur in de wind en had wortel geschoten in de Grotestraat, waar hij mensen aanklampte voor een praatje. Ik dorstte zijn vunzige plaggenhut niet te betreden dus ik sprak hem alleen in de veilige winkelstraat. Ach, ieder dorp had vroeger zijn oom Gijs. 

In het vieze huisje van Oom Gijs
Was nog geen water, licht of gas
Het rook er naar sperma en anijs
Wat achteraf begrijplijk was
Wij jongens stonden om Gijs heen
Dan zat hij aan je derde been
En daarna rukte hij zich af
Spoot al zijn zaad in een karaf
En wij naar huis toe op een draf

Ik ben een oprecht mensenmens en maakte altijd tijd vrij voor Henk. In Ede was toch niets te doen en de gesprekjes met de dorpsgek waren de kleine lichtpuntjes in mijn droef bestaan als genderverdwaasde bipolaire puber met ADHD, een spraakgebrek en steenpuisten,  en bovendien was ik een dwerg met een kromme rug die verslaafd was aan vieze seksboekjes. Ome Henkie hield tenminste van mij. 

Iedere conversatie met de dorpsgek eindigde met de maanlanding. Henk was er namelijk van overtuigd dat de mens nooit op de maan was geweest en dat die ‘poppenkast’ in een filmstudio was geënsceneerd.

Het moet wel verdiend worden

Enkele weken terug is er op het Geldblog al geschreven over de Italiaanse regering die de banken een extra winstbelasting wil opleggen. Uiteindelijk zijn wij niet zo verschillend, want tijdens Prinsjesdag kondigde de CU en GL/PvdA aan dat hun plannen om de armoede te bestrijden (hoger minimum loon en ongedaan maken prijsstijgingen openbaar vervoer à raison de >EUR 2 miljard) bekostigd moet worden door de banken extra te belasten. De banken maken immers miljarden overwinsten en de burgers nog meer belasten (bovenop de al aangekondigde plannen) is geen optie meer.

Wat dat betreft zijn banken een godsgeschenk voor politici; aan de ene kant zorgen zij voor de financiering van overheden, overheidsprojecten, bedrijven (meer belasting!) en particulieren (meer belasting!) , en aan de andere kant is het de ideale kop-van-jut als het nodig is. En ja, ondergetekende herinnert zich nog de bankencrisis begin deze eeuw en alle bailouts en het riedeltje dat winsten privaat waren en dat verliezen werden afgewend op het publiek. Dat was veelal een falen van regulering (die, ironisch genoeg, vaak juist de verkeerde impulsen gaf), slechte toezichthouders, fraude, en kortetermijndenken van sleutelfiguren in bankwezen en politiek. Verder had de overheid, op de korte termijn, alle belang bij groeiende banken (tegenovergestelde van de doom-loop). Totdat het fout ging… Maar dat is een verhaal voor een andere keer. Terug naar de dekking van het links groen Christelijke plan.

Het plan van de CU en GL/PvdA is gebaseerd op de absolute winsten van de banken en de aanname dat zij “overwinsten” maken. ING (meest recente kwartaal, EUR 2,16 miljard), Rabobank (EUR 2,5 miljard over het eerste half jaar), en ABN Amro (EUR 1,4 miljard in de eerste helft van 2023), hebben inderdaad miljardenwinsten. De getallen zijn inderdaad hoog, maar zoals de voorzitter van de Vereniging van banken juist stelde op BNR Nieuwsradio, relatief gezien normaal. Als men namelijk kijkt naar het rendement op eigen vermogen dan ligt deze tussen de 10% en 12%.