Dit is deel 65 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

2012 – 2013, 2016 – 2017

In 2016 is duidelijk dat we van de directie van WERKbedrijf niets meer hoeven te verwachten dan wat warme woorden. Het echte machtscentrum bij het UWV, de divisie automatisering, heeft een directeur die het ook wel welletjes vindt. Dat het WERKbedrijf mensen inhuurt om simpele software te bouwen die het UWV zelf niet van de grond krijgt, is al een schande. Dat ze de door ons gemaakte software niet eens in beheer kunnen nemen, maakt het allemaal nog veel pijnlijker.

Ikzelf heb nu voor het eerst de mogelijkheid om van nabij te zien hoe het proces van beheer werkt. Ten tijde van de polisadministratie is de divisie automatisering als hoofdschuldige aan het fiasco zo klein mogelijk gemaakt en daarna is het beheer bij het door ons opgezette Corduroy terechtgekomen. Daarmee ging de deur meteen weer dicht. Ik ben alleen aandeelhouder en dividendcouponknipper van een naar mijn mening ten dode opgeschreven bedrijf. Enkele keren per jaar vertellen de Corduroy-directeuren mij hoe extreem en permanent tevreden het UWV wel niet is, Directeur Diantha C. voorop. Ik zie het volgens hen helemaal verkeerd. Diantha heeft Corduroy zelfs een prestatiebonus van 25.000 euro toegekend (op een omzet van circa 3 miljoen).

Dan lekt iemand in 2012 mij een concept memo dat onder Directeur Diantha de ronde doet. Het stuk is geschreven door haar rechterhand Robert van Wijngaarden en heeft de informele werktitel: "High~T eruit, Corduroy eruit". De haat staat nagenoeg zwart op wit, heel erg on-UWV. Het toeval wil dat we diezelfde week nog een aandeelhoudersvergadering hebben. Ik schuif ze de memo voor en zie de wereld van de twee Corduroy-directeuren voor hun ogen verbrokkelen. Ze hebben zich jaren laten belazeren. Overigens zorgt Diantha's formele manager, directeur Melanie Maatman, ervoor dat het hele initiatief doodloopt. Dit is niet de stijl van het UWV en dus al evenmin van Diantha C., de cultuurdraagster bij uitstek.

De muntunie is nu de facto in een schuldenunie veranderd

Zoals al eerder beschreven is op dit blog, zit de wereld opgescheept met een schuldenprobleem. Één van de manieren om daarvan af te komen is schuldkwijting. Het kwijtschelden van schuld is niks nieuws (schuldjubileum) en is iets waar vanuit economenland al aardig wat aandacht naar uit is gegaan (zie bijvoorbeeld Steve Keen in dit redelijk recente interview) sinds de kredietcrisis van 2008. Ook het IMF heeft recent dit soort geluiden laten horen. Echter, waar het IMF impliciet over ontwikkelingslanden had, is er nu een coalitie die hetzelfde wil voor de gehele eurozone!

Er is nu dus een coalitie van meer dan honderd economen en politici die de ECB oproepen om een groot gedeelte van de schulden die zij in bezit heeft kwijt te schelden. Het zou dan met name om de staatschulden van eurolidstaten gaan die de ECB heeft opgekocht om zodoende deze landen niet te laten failleren (zo kocht de ECB in 2020 een groot gedeelte van alle nieuwe staatsschulden; zie hieronder).

De corrumperende werking van het alleenrecht op het printen van geld blijkt al tijden te sterk en lijkt zich te versnellen. Nu, onder aanvoering van de Weimar Coalitie, lijkt de EU/EMU steeds meer oren te hebben naar dergelijke noodgrepen (maar er is nog (gespeelde?) verdeeldheid).  Mocht zij de gekozen (Latijnse) lijn doorzetten en zich verder inlaten met deze Coalitie van economen en politici en/of soortgelijke voorstellen invoeren, dan wordt het verleden compleet genegeerd; waar de EU (en daarmee de eurozone) de mond vol heeft over spookbeelden uit het verleden, lijkt zij al tijden blind te zijn voor de door haar gekozen eindbestemming: Weimar.

Lang leve de lockdown

Ik maak mij al tijden zorgen om de toenemende invloed van rechterlijke uitspraken. Hiermee bedoel ik niet dat ik de rechtsstaat niet respecteer, maar dat deze buiten haar grenzen treedt. Steeds vaker vermengen politiek en rechtspraak zich tot een toxische cocktail. Deze gemuteerde Peace through Law doctrine is naar mijn mening een gevaarlijke stroming die via wetgeving de heilstaat wil afdwingen. Nu tegenwoordig zowat iedere politicus The Great Reset steunt, is dit uiterst relevant, want om deze WEF-agenda door te voeren is er een mate van dwang nodig. Immers, kiezers zijn verdeeld of willen niet zo ver gaan. Maar door deze Great Reset en de daarbij behorende internationale centralisering af te dwingen kan het via verdragen uit de invloedssfeer van de kiezer worden getrokken. Deze mission creep van onze rechterlijke macht heeft vorige week een pareltje opgeleverd.

(Muppets: benaming voor beleggers met weinig verstand van zaken)

Het blijft frappant om te zien dat sommige nieuwsfeiten (te) weinig aandacht krijgen en andere juist heel veel. Dat laatste is prima, maar het eerste is wel zorgwekkend. Zo heeft Rutte Nederland zich steeds verder gecommitteerd aan de Great Reset doctrine van de World Economic Forum. Als u wilt weten waar u akkoord mee bent gegaan, dan kunt u deze Geldblog column lezen.  Het IMF heeft ook van zich laten horen op dat vlak, maar dan met een groene focus. En mevrouw Yellen deed ook een duit in het zakje. Verder was er nog een erg belangrijke rechterlijke uitspraak, maar daar zal ik volgende week wellicht over berichten. Vandaag een bijdrage aan een nieuwsfeit wat al veel aandacht heeft gekregen, zo ook hier op Geenstijl: de short squeeze in GameStop. De meesten beschrijven dit als een gevecht tussen kwaadaardige hedge funds en dappere particuliere beleggers; een soort revenge of the Muppets (Muppets: benaming voor beleggers met weinig verstand van zaken). In deze column dus wat aandacht voor het waarom en hoe, maar ook de achterliggende processen en risico’s, met als bonus ook een film- en boekentip.

Allereerst de situatie: GameStop is een retail bedrijf dat computerspellen en toebehoren verkoopt via ruwweg 5500 fysieke winkels. Dat businessmodel lijkt ten dode opgeschreven en het aandeel zat lang in een dalende trend (soort value trap). Terwijl corona het bedrijf nog verder in de misère heeft gestort, is dat niet te zien aan de aandelenprijs. En dit is voor beleggers die short zitten/zaten in GameStop (met name hedge funds), een erg pijnlijke ervaring geworden.

Beurzen staan nu op recordhoogtes. Dat verklaart wellicht waarom Rutte electoraal nog niet is afgestraft.

Sinds de eerste lockdowns, heeft het bedrijfsleven het zwaar te verduren. Echter, door allerlei hulpprogramma’s en coulance bij schuldeisers, verhuurders en zo voorts, bleef de schade tot nog toe beperkt. De brede ontslagrondes zijn uitgebleven. Het aantal faillissementen was zelfs historisch laag. Nu er vaccins zijn, is de hoop dat tegen de zomer alles weer normaal is. Maar, los van of de verwachte vaccinatiegraad wordt behaald, is dat wat de burger te wachten staat? Ik vrees dat de burger dit jaar de rekening gepresenteerd zal krijgen. En dat zal een fikse rekening zijn.

Bedrijven in de EU hebben volgens de experts een tekort aan eigen vermogen van EUR 600 miljard wat moet worden aangevuld, anders zal het verwachte herstel wellicht niet plaatsvinden. De helft van de MKB bedrijven in de EU vreest een faillissement binnen 12 maanden te moeten aanvragen (van oktober). Ook lijkt het beetje herstel wat er was, nu al in de kiem gesmoord te zijn (zie hieronder).

Dit is deel 64 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

2016 - 2017

Voor de tweede keer hebben we met succes een geautomatiseerd systeem voor het UWV neergezet. De overeenkomsten zijn leerzaam. Net als in 2007-2008 met de polisadministratie zijn wij de allerlaatste optie, de keuze die pas kan, nadat alle andere pogingen zijn geflopt... en dan nog niet. Net als in 2007-2008 zijn er in de top van het UWV spelers die het project liever zien mislukken dan dat er door ons een oplossing wordt geleverd. De loyale ambtenaar is een sprookje, in elk geval bij het UWV.

En net als in 2007-2008 blijkt de divisiedirectie, die onze beste vriend zou moeten zijn, totaal machteloos. In 2007-2008 vertelde directeur Dirix ons dat we een illegale status hadden, uiteraard pas nadat wij de brand hadden geblust. Nu zijn we het hoofdpijndossier van onze nieuwe divisiedirecteur, GroenLinks-prominent Tof Thissen.

Tussen 2007 en 2016 heb ik wel iets geleerd. Net als divisiedirecteur Paul Dirix destijds is directeur Tof Thissen een pure overlever. Natuurlijk wil hij ons aan boord houden, zeker nu hij van dichtbij heeft gezien dat de mensen van de automatiseringsdivisie niets klaarmaken. Maar hij gaat het gevecht niet aan. Waarom zou hij ook? Wij zijn extern en dus expendable. De beslist sociaal bewogen Thissen laat zelfs zijn meest hulpbehoevende cliënten vallen als het erop aankomt. Dát maakt mij boos.

Het zijn ook niet alleen divisiedirecteuren als Dirix en Thissen die in overlevingsmodus opereren. Het geldt voor nagenoeg het hele hogere management, tot topman Bruno Bruins aan toe. Het UWV is een saaie, trage en eindeloze versie van Game of Thrones. Nu ik zie hoe het er aan de top toegaat stel ik mijn beeld van de organisatie bij. Ik zag een luilekkerland voor nitwits en non-valeurs, een ambtenareneiland vol vogels met de mooiste veren, die alleen niet kunnen vliegen. Het UWV is de Nederlandse versie van de Galapagoseilanden. Maar dat geldt voor de massa, het UWV-voetvolk. Hoger in de organisatie is het permanente strijd om budgetten die nooit genoeg zijn. En die strijd wordt steevast gewonnen door de automatiseringsdivisie.

GeldBlog gaat AutoBlog

Zoals u vast al weet en hier op dit blog vaak heeft kunnen lezen, is de wereld monetair wat enthousiast bezig. Sinds Covid, zijn de overheden daar nog eens bovenop geklapt met fiscale verruiming (meer uitgeven dan er binnenkomt). De overheden moeten daardoor extra lenen en dat zou normaal gezien tot rentestijgingen moeten leiden. Maar doordat de centrale banken deze schulden opkopen, blijven de rentes kunstmatig laag. Het opkopen van staatsobligaties wordt weliswaar niet direct gedaan door de centrale banken maar via de markt. Hierdoor claimen de supporters van deze strategie dat een Weimar vergelijking (waar de centrale bank direct de overheid financiert) niet op zijn plaats is. De rest laat deze experts maar praten en ziet de bui al hangen. Als reactie stopt deze groep haar geld in aandelen, obligaties, vastgoed, kunst en auto klassiekers!

De prijsstijgingen van vele klassiekers is deels te verklaren door de vlucht vanuit papier naar fysieke bezittingen (het andere gedeelte is dat rijke mensen nu nog rijker zijn geworden en zich laven aan luxe, maar dat is (was) vooral merkbaar aan de top van de klassiekermarkt). Een andere reden is financiële repressie; aangezien sparen en vermogen belast worden, gaat men eerder voor een leuker klassieker dan voorheen.

Dus vandaag volgt mijn top 5 van klassiekers die wegenbelastingvrij zijn, waarmee men het hele jaar mag rijden (40 jaar oud ofwel uiterlijk in 1980 zijn gefabriceerd) en waarvan ik denk dat de auto in waarde zal stijgen zolang de monetaire waanzin wordt voortgezet. Mocht de boel klappen, dan is de schade bij deze top 5 relatief beperkt. Ook betreft het klassiekers die relatief makkelijk te onderhouden zijn en kwalitatief goed aangeschreven staan. Verder is de aanname dat de regels voor oldtimers niet worden aangepast (belastingvrij en toegang tot milieuzones).

Dit is een intermezzo van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Kabinet-Rutte 3 is gevallen over het toeslagenschandaal, veroorzaakt door Kabinet-Rutte 2 van de 'VVD-boevenvangers' Opstelten en Teeven, dat met terugwerkende kracht 'Kabinet-Burgerhaat 1' zou moeten heten. Maar het bederf gaat veel verder terug. De rechtsstaat en rechtsstatelijkheid staan al veel langer onder druk en komen niet zomaar terug. De omgang met automatisering speelt daarbij een onderschatte rol.

De komende tijd kunnen we ons fijn boos maken. Mark Rutte blijft lijsttrekker annex kandidaat-MinPres. Verantwoordelijke ambtenaren worden niet vervolgd, de racistisch-criminele uitvoerenden evenmin, dus die kom je straks zomaar weer tegen. Doofpotexpert Donner, die ook in dit feuilleton rolvast is, blijft een CDA-prominent. Een belangrijke smoking gun, de queries op basis waarvan de 'fraudeerouders' werden geselecteerd, komen nooit boven water. Hetzelfde geldt voor de meest brisante mails, memo's en documenten.

Als er iemand persoonlijk verantwoordelijkheid draagt dan is het VVD'er Wiebes, een autistische (bewijsfilmpje!) brokkenpiloot. Bij Wiebes begint ook het liegen. Het narratief dat Wiebes het anti-vreemdelingen-fraudebeleid voortzette dat zijn VVD-voorganger Weekers als reactie op de Bulgarenfraude had ingesteld, is totale bullshit. Anders dan de fraude-Bulgaren zitten de geknevelde kinderopvangouders in alle systemen die de Belastingdienst bezit of waar ze toegang toe heeft, zoals de UWV-polisadministratie (een zeer krachtig controlemiddel). Zeker, de gelegenheid maakt de dief, maar er was geen gelegenheid en geen dief. Ondertussen neemt heel journalistiek Nederland de Haagse Bulgarenbullshit als waarheid over.

Het anti-fraude-verhaal van Rutte 2 ligt ook anders dan wordt voorgespiegeld. Een directe adviseur van Mark Rutte – sorry, geen naam – vertelde mijn collega Marjan Schnetz en mij dat de ministeries van SZW (UWV, SVB) en Financiën (Belastingdienst) alle pogingen torpedeerden om als overheidsorganisaties samen te werken. Dat is killing, want wie de ene overheid oplicht, doet dat vaak ook bij de andere – juist vanwege die verkokering en onwil tot samenwerken. En dat gebeurde dus allemaal onder directe leiding van premier Mark Rutte: Chefsache. Heeft u al ergens gelezen dat de MinPres werd gedold door zijn twee ministeries? Wat zegt zoiets over Marks managementkwaliteiten?

GeldBlog headdeskt zich een bult

Paar dagen terug kwam onze centrale bank met het voorstel om huisbezit verder te belasten. Het idee is om het verschil tussen een huis huren of kopen te verkleinen. Klinkt wellicht als iets wat gedaan moet worden. Sterker nog, het is iets waar zeker wat aan gedaan moet worden! Maar zoals alle bureaucraten het betamen, komen de experts bij de DNB met plannen om de symptomen aan te pakken in plaats van de oorzaken. Op zich passend in het huidige tijdsbeeld want centrale banken de wereld over hebben hun onafhankelijkheid (van de politiek) verspeeld en zich daarmee vereenzelvigd met het probleemoplossend onvermogen van de overheid.  

In het schrijfsel van de DNB, wordt de krapte in de huurmarkt aangedragen waardoor de huren van starters relatief hoog zijn ten opzichte van de hypotheeklasten van startende kopers. Verder blijven de hypotheeklasten redelijk constant terwijl huren ieder jaar stijgen. Verder is (tegenwoordig) een groot gedeelte van de hypotheeklasten aflossing; huiseigenaren sparen dus en dat is iets wat huurders dus niet (via hun huurbetaling) doen. Uiteindelijk leidt dit tot een scheefgroei en is dit, volgens de DNB, schadelijk voor de welvaart.

Ieder weldenkend mens zou zeggen dat de oorzaken aangepakt dienen te worden. Dat betekent dat bouwen moet worden vergemakkelijkt. Vergunningen moeten snel en goedkoop afgegeven worden. Procedures voor instemming moeten worden verkort en gemeentes moeten hun landposities niet uitbuiten. Verder moeten bouwregels (PFAS, etc.) opzij worden gezet (mensen in oude meuk laten wonen is een stuk milieu onvriendelijker denk ik zo, om van de negatieve effecten op welvaart in brede zin maar te zwijgen).

Dit is deel 63 van het feitenfeuilleton UWV: Kroniek van een faalfabriek. Hierin beschrijft database doctor @René Veldwijk van binnenuit zijn ervaringen met het UWV. Lees HIER de introductie, inclusief een lijst met afleveringen en personages.

Vooraf: Door een gelukkig toeval – echt! – viel de vorige aflevering samen met een publicatie in Trouw over het datalek dat 'Sonar' heet. Vorige week beschreef ik al het open huis dat het UWV WERKbedrijf is. In Trouw gaf ik aan wat er gaat gebeuren: niets*.* Een Kamerlid tweet. Het UWV meldt dat het probleem over vier jaar is opgelost. En de Autoriteit Persoonsgegevens? Die laat weten al langer met UWV in gesprek te zijn. En dan zit het grootste UWV-datalek *niet eens bij het WERKbedrijf. *

2015 - heden

Het is gelukt. Na diverse mislukte pogingen door het UWV zelf staat er een systeem waarmee werkgevers 'mensen met een vlekje' kunnen vinden. Voor het kabinet en staatssecretaris Jetta Klijnsma is dat belangrijk, want werkgevers wordt verteld dat ze een boete krijgen als ze geen arbeidsgehandicapte mensen in dienst nemen. Het is dan niet handig als die werkgevers tegenwerpen dat UWV die niet kan vinden in hun Sonar-kaartenbak.

Samen met onze opdrachtgevers bij het WERKbedrijf hebben we een privacy-vriendelijke methode bedacht om werkgevers te helpen zoeken. Werkgevers kunnen globaal aangeven welke eisen ze stellen en krijgen dan de geanonimiseerde cv's te zien van de beste honderd kandidaten. Kandidaten die geschikt lijken kunnen worden geselecteerd, waarna het UWV binnen twee werkdagen met een reactie moet komen. Werkgevers kunnen nu zonder tussenkomst van het UWV arbeidsgehandicapte mensen selecteren en dan het UWV vragen om een gesprek. Zomaar 'nee' verkopen is er vanaf nu niet meer bij.

We hebben gewaarschuwd voor de ontbrekende en dubieuze Sonar-data die we hebben ingelezen in ons systeem. Werkgevers gaan straks geschikte mensen niet vinden of krijgen daarna vanuit het UWV 'nee' te horen. Onze opdrachtgevers weten dat de Sonar-dossiers niet kloppen, maar ze verwachten dat er nu eindelijk druk komt om die dossiers te verbeteren. De mensen op de werkgeverservicepunten die aanvragen moeten opvolgen gaan druk uitoefenen op de cliëntbegeleiders die de dossiers bijhouden. Ja, het zal wrijving geven, maar uiteindelijk gaat de wal het schip keren en zullen de Sonar-dossiers steeds beter worden.