Alle Syriërs terug naar Marokko!
Soep van de Week in het StamCafé
door Arthur van Amerongen
Ik was vier keer in Syrië en ook onder het strakke bewind van Hafez al-Assad en zijn troonopvolger Bashar al-Assad was het land al een treurige teringbende. Overigens had de oude Hafez veel liever zijn zoon Bassel als opvolger gezien - hij vond Bashar maar een watje - maar Bassel kwam op 21 januari 1994 om het leven bij een auto-ongeluk in Damascus. Hij reed met hoge snelheid in zijn Mercedes door dichte mist naar de internationale luchthaven van Damascus, onderweg naar een skivakantie in de Alpen. Zijn auto botste op een rotonde en Bassal was op slag dood. Boze tongen beweren dat hij en zijn konvooi werden opgeblazen, maar ik ben niet zo van de conspiracytheorieën, dus u moet het doen met de officiële versie. Hoe zou het eigenlijk gaan met het Bassal-museum dat zijn broertje Bashar voor hem liet bouwen?
Ik schreef zojuist dat Syrië een teringbende was, maar ik ben er altijd met veel plezier wezen stappen. De Assadjes waren natuurlijke gemene dictators, maar je kon wel heerlijk hoeren en snoeren in Damascus en vooral in Aleppo. In de christelijke wijk Bab Touma in Damascus zaten knusse biertuinen en prima restaurants, en de dames waren goed gekleed en kostten niet altijd “gezelschapsgeld”, zoals dat vaak wel het geval is in de Levant.
De afgelopen zomer vonden er nog opwindende raves plaats in de Bab Sharqi nachtclub in Damascus, maar ik voorspel dat de woeste baardmannen van de nieuwe dictator daar zeer spoedig een eind aan zullen maken. Want van de islam moet alles kapot, zoals de geschiedenis ons leert.
Volgens Instagram kunt u dit weekeinde nog uit uw bol gaan in de Bab Sharqi, maar haast u!
Het onverdachte Africanews.com schreef recentelijk nog dit: Bars in the Christian areas of Damascus have been on high alert after recent attacks that targeted establishments serving alcohol. Juice bottles adorn the windows of bars on the old streets of Bab Sharqi in the Syrian capital. Instead of bottles of whisky and vodka, the bars are putting soft drinks and juice boxes on display. In late April, surveillance footage outside a nightclub in Damascus went viral showing men and women fleeing the establishment with masked gunmen standing outside hitting them as they ran away. Britain-based war monitor The Syrian Observatory for Human Rights said the gunmen were from government-aligned militias, who raided the restaurant and fired warning shots. Days later on May 2nd, unknown gunmen opened fire at another Damascus nightclub in the morning killing a woman and wounding others. Local television network Syria TV said the perpetrators were five men in military garb, and their identities and motives were unknown.
Zoals ik, hij die ook wel de Profeet van Molenbeek wordt genoemd, onlangs nog predikte in HP/De Tijd: Iedereen die een beetje verstand van het Midden-Oosten heeft, wist vanaf dag 1 dat het zooitje ongeregeld dat Assad verjoeg, gewoon de 2.0 versie van Islamitische Staat is. Om maar een cliché te gebruiken: If it looks like a duck, swims like a duck, and quacks like a duck, then it probably is a duck. Ahmed al-Sharaa, de nieuwe dictator van Syrië, steekt zich nu in Armani-pakken en heeft zijn salafistische baard heel hip bijgepunt, en daarmee heeft deze nobele wilde meteen de harten veroverd van de Amerikanen, van de EU en van de vrouwenafdeling van Palliewap-Nederland, maar hij is natuurlijk geen haar beter dan Abu Bakr al-Baghdadi, Abu Hafs al-Hashimi, al-Qurashi en Abu Fatima al-Jaheishi en hoe ze allemaal ook mogen heten, de door Allah naar deez’ aard gezonden mannenbroeders van Islamitische Staat.
Wat de gemene dictators in mohammedaanse landen betreft: de Amerikaanse bemoeienissen en de zogenaamde Arabische Lente hebben meer stuk gemaakt dan je denkt. Onder de Assadjes, Saddam Hoessein en Khadaffi zat er nog een soort systeem in de gekte, maar toen al die dictaturen als kaartenhuizen in elkaar flikkerden, was de jihadistische beer los.
Ik kan veel gemeens schrijven over de verlichte dictator van Egypte, veldmaarschalk Abdel Fattah el-Sisi, maar die weet wel precies hoe je om moet gaan met jihadisten: opsluiten en de sleutel weggooien. En koning Mo van Marokko, met zijn geheime dienst die niet onder doet voor die van de Assadjes vroeger, doet het tot nu toe heel aardig. Hij weet dat het einde oefening is wanneer hij de jihadisten te veel ruimte geeft, met Algerije en Tunesië als angstaanjagend voorbeeld.
Ik begrijp nog steeds niet hoe randdebielen als Judith Sargentini vanaf het begin van de tsunami van Syriërs over Europa, brulden dat het allemaal hoogopgeleide hersenchirurgen, raketgeleerden en tandartsen waren, en zeker geen mogelijke terroristen of ander gajes, die uit de honderden gevangenissen in Syrië waren ontsnapt. De bajespoorten werden gewoon opengezet, net zoals in Albanië gebeurde na de volksopstand.
Ik herinner mij een foto in de krant van een boot vol tuig die van Tunesië naar Italië voer, kort na het uitbreken van de zogenaamde Arabische Lente. Zonder de zeer onderschatte criminoloog Cesare Lombroso er bij te halen, om over de door de vader van Aaf kapot gemaakte criminoloog Wouter Buikhuisen nog maar te zwijgen, zag ik op die boot 10.000 jaar lik bij elkaar. In Tunesië waren de gevangenispoorten wijd opengezet en het in elkaar stortende ancien régime dacht: “Opgeruimd staat netjes, daar zijn we ook van af.”
En juist die invasie van doorgesnoven, incestueuze en zwaar criminele Noord-Afrikanen, leidde tot een kweekvijver voor talloze jihadistische terreurgroepen, lees mijn Safari Eurabia maar.
Nederland zit nu opgezadeld met hele volksstammen onrendabele Syriërs, die tribale turfwars voeren met andere etnische groeperingen en nog met geen mogelijkheid onder controle zijn te brengen. De enige oplossing is ze terug te sturen naar de mohammedaanse heilstaat Syrië. Al die gasten zijn soennieten en zogenaamd gevlucht voor het instortende regime van de Assadjes, dus ze kunnen terug.
De kranten staan al sinds jaar en dag bol van de Syrische terreur in heel Nederland, en de politiek zwijgt als het graf. Neem nou deze hilarische twiet van Ahmed Marcouch. Geef jonge asielzoekers, met urgentie, perspectief. Zonder duidelijkheid blijven ze afglijden en neemt de overlast en criminaliteit toe. Verblijfsvergunning? Integreren en meedoen. Geen recht? Daadwerkelijke terugkeer naar land van herkomst. Den Haag moet nú verantwoordelijkheid nemen
Vijf generaties Marokkanen kregen urgentie en perspectief van de overheid en de politiek en we zien het resultaat. En wat te denken van de Somaliërs, die al geruime tijd geleden werden aangekondigd als de nieuwe Marokkanen, qua problematiek. Ook die kregen urgentie en perspectief en vooral heel veel gratis geld en het is zo ongeveer de meest mislukte groep immigranten in Nederland. Volgens het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) en het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is de werkloosheid onder Somalische Nederlanders bijna zes keer zo hoog als onder autochtone Nederlanders en ruim twee keer zo hoog als onder de totale groep niet-westerse migranten. En dan zwijgen we nog maar eventjes over de statistieken qua criminaliteit en analfabetisme.
De verkiezingen komen eraan en ik veeg mijn bips af met deze stoere praatjes van Ahmed Marcouch: de integratie van Somaliërs, Afghanen en andere mohammedaanse persuasies is volkomen mislukt, en die van de Marokkanen deels. Maar de politiek gaat geen enkele Syriër terugsturen naar het thuisland, hoe crimineel ze ook zijn.
De Syriërs in Nederland zijn een tikkende tijdbom, en als ik zo de berichtgeving lees van de afgelopen maanden, is de situatie werkelijk hopeloos. Het soort Syriërs in Nederland doet mij denken aan het Syrische bezettingsleger in Libanon, tijdens mijn correspondentschap begin jaren negentig in Beiroet. Het waren allemaal zeer wrede en gewelddadige boerenjongens, uit de krochten en de brousse van Syrië, en ze terroriseerden de Libanezen. Het verkrachten van Libanese vrouwen, en bij voorkeur christelijke, was schering en inslag.
Ik ben geen politicus en bied, zelfs niet in de hoedanigheid van Midden-Oosten-specialist, geen oplossingen. Het COA zal er alles aan doen om het woekerbeleid in stand te houden. Een poosje geleden zei ik nog: “Er moeten doden vallen wil er een ingrijpend ander beleid komen ten aanzien van Syriërs en andere asieltoeristen”.
Welnu, er is een dode gevallen en er is niets veranderd. Een paar dames gingen samen met Ahmed Marcouch, verkleed als Dolle Mina, demonstreren in Arnhem. In de Gelderse hoofdstad deden tussen de 100 en 150 mensen mee, „vrouwen en mannen, jong en oud”, aldus Marcouch. Hij fietste zelf de 5 kilometer lange route mee en zag „veel support langs de weg. Het leeft!” Onveiligheid en (seksueel) geweld tegen vrouwen is „een hardnekkig probleem, een mannenprobleem, een samenlevingsprobleem” dat moet worden opgelost. „We kunnen niet tegen onze dochters zeggen: het gaat nog twintig jaar duren”, zegt hij. „De openbare ruimte is van ons allemaal.”
Neen, broeder Ahmed: de openbare ruimte is bezet en gekoloniseerd door hele enge mannetjes uit de derde wereld. Importeer het Midden-Oosten en Noord-Afrika en wordt het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Iedereen staat erbij en kijkt er naar en het wordt alleen maar erger. Mark my words.