Geenstijl

Ze kwam naar Nederland om premier te worden maar nu zit Sieg Kaag opgesloten in een baan die haar niet ligt, in een land dat haar niet pruimt

Arme Sieg. Het zit haar allemaal niet mee in ons nietige volkswijkje van een land, waar haar grootsheid niet gezien wordt. Droef verhaal hoor: Viezerik Frans van Drimmelen stuurde nietsnut Ingrid van Engelshoven begin 2017 namens eliteproleet Alexander Pechtold naar Libanon om Kaag over te halen om de eerste vrouwelijke premier van Polderland te worden. Een gepokte dame met een gemazeld diplomatiek palmares, dat ligt lekker in de statusgeile progressieve media. Kaag in 't bakkie, zou je denken.

Dus Sieg kwam en als vrouw van de wereld dook ze pardoes de navel van D66 in. Met de Magere Mannetjes afgestemde portretten en documentaires prezen haar het Torentje in maar het was allemaal net niet genoeg: Mark werd tóch weer de grootste. Vervolgens verzuimde ze hem de dolksteek toe te dienen na Toeslagenaffaire & Functie Elders en sindsdien is ze het lachertje van de “nieuwe bestuurscultuur”. Dezelfde zomer faalde ze inzake de evacuatie van Afghanistan ook nog keihard op het vakgebied waar ze zo om geprezen werd, omdat ze het ondanks al haar diplomatieke expertise niet voor elkaar kreeg drie kijvende ministerwijven op één departementale lijn te krijgen. Ze legde het op dat dossier zelfs bij de rechter af tegen een voormalig shocklogje van amateurdiplomaten met een toetsenbord. Een slepende #MeToo-kwestie waarin ze verzuimde voor andere vrouwen op te komen, verdampten haar reputatie vervolgens ook nog bij de vele mediavrouwtjes die in haar een verlosser hadden gezien.

Nu zit ze onbedoeld (en ongeschikt) op Financiën, snibbige antwoorden te geven op vragen die ze veel te persoonlijk opvat omdat ze niet groots genoeg is om een vraag aan de minister te kunnen scheiden van een aanval op haar persoon. Wéér zag je bij het vragenuurtje het ware gezicht van Kaag: hautain chagrijn.

Voor iemand die zo prat gaat op al haar ervaring op het wereldtoneel is ze opvallend wereldvreemd waar het gewone mensen betreft. Mensen die geen bankfiliaal meer om de hoek hebben waar ze voor vragen of veilige geldopname terecht kunnen. Dezelfde mensen die bibliotheek en gemeentezwembad zagen sluiten. Die steeds minder politieposten zien waken over steeds meer dorpen tegelijk. Die door herindelingen nog maar toegang hebben tot één gemeentelijke balie per drie, vier dorpskernen. Die geen gehoor meer vinden bij politici waar ze zich steeds minder door vertegenwoordigd voelen.

Als Sieg door volksjongen Tony Saxofoni van de PVV op één van die specifieke ongemakken bevraagd wordt, begint ze over haar elitaire diplomatieke stamboom in de eeuwige strijdvelden van het Midden-Oosten. Aan haar Syrië-bewering kleven de nodige vraagtekens en ook wat Libanon betreft heeft Israël al vaak genoeg aangetoond op eigen kompas (en niet dat van Kaags Israëlhatende VN) te varen wanneer de keuze zich voordoet - maar goed wat weten wij nou, als toetsenborddiplomaten. Enniewee: Soms denken we wel eens 'zijn wij nou zo onredelijk?' als de afkeer van Kaag zich weer eens laat prikkelen door een van de vele kakkineuze kwoots die uit haar omhooggerichte neusje snotteren. 

Maar dan zie je deze beelden en weet je: het ligt toch echt aan haarzelf. Sigrid Kaag was het Torentje beloofd, dat werd 'm niet en sindsdien heeft ze de onhebbelijke uitstraling altijd iets belangrijkers te doen te hebben dan voor het dagelijkse belang van Nederlandse burgers op te komen. Waarom gaat ze niet gewoon lekker naar WHO, WTO of een andere dubbelfunctie die ze warmhoudt voor na het volgende verkiezingsverlies? Want dat Torentje wordt 'm echt niet meer.