Geenstijl

Sorry lijkt het lastigste woord te zijn

Het lukt onze Prins Teflon maar niet om een excuses te organiseren. Normaal gooit hij een minister of staatssecretaris voor de bus, of treedt hij vlak voor de verkiezingen theatraal af. Een weekje extra demissionair is een luxe, een kabinet kan immers niet twee keer vallen. Ik heb totaal niet de illusie dat Mark Rutte in vier uur een taart kan bakken of in een half jaar fatsoenlijk excuses kan maken.

De excuses voor het slavernijverleden zijn nu al een dermate grote mislukking, dat het tij niet meer te keren valt. Er bestaat geen moment meer, of tekst, die deze impasse nog kan doorbreken. Elke uitspraak die nu nog geforceerd wordt, zal alleen maar verder kwetsen. Laat de race naar 19 december of 1 juli 2023 tot 1 juli 2024 maar varen en wijk uit naar 200 jaar slavernijverleden. 

Ik ben ook trots. Europa en Noord-Amerika hebben een halfslachtige poging gedaan om slavernij af te schaffen. Helaas importeren we nog kinderarbeid, buiten we arbeidsmigranten uit en vieren een WK in Qatar. We horen op drie momenten stil te staan bij slavernij. Eerst herdenken, dan een korte viering van de juridische afschaffing om daarna weer een jaar wereldwijd te strijden tegen slavernij.

Wat betreft de schade moeten we goed kijken naar wat de tot slaaf gemaakten qua rijkdom in Afrika zijn misgelopen, en dat verrekenen met de rijkdom die ze in Europa of Amerika wel gekregen hebben. Een EU-staatsburgerschap is nu te koop voor €100.000, een koopje in vergelijking met de $800.000 in de VS. Later hebben hun Westerse nazaten een gratis staatsburgerschap gekregen. 

Eentje waarvan de achtergebleven familie van tot slaaf gemaakte alleen maar van dromen. Mensensmokkelaars rekenen vermogens en laten het grootste deel van de bootreis uitvoeren door filantropische instellingen. De VOC maakte bijna niemand tot slaaf, kocht haar slaven in, verscheepte deze en verkocht deze slaven. Allemaal op een beestachtige wijze die ik uiteraard veroordeel. 

Er wordt nogal makkelijk vergeten dat deze armere bevolkingsgroepen in Westerse landen het nogal fors beter hebben dan de straatarme landen waar hun voorouders vandaan komen. Het gemiddeld binnenlands product per persoon is $37.477 in Noord Amerika, $25.851 in Europa en slechts $1809 in Afrika. Zelfs een zwarte Amerikaan heeft het tien keer beter dan een zwarte Afrikaan. 

De afgelopen veertig jaar is het netto inkomen van Europese Amerikanen harder gestegen dan Afrikaanse Amerikanen. Het gat groeit. Alle leuke plannetjes zoals positieve discriminatie en extra onderwijs in achterstandswijken helpen niet, de zwarte bevolking raakt steeds verder achterop. Een eenmalige reparatiebetaling is zinloze ruis, ze hebben permanent een beter inkomen nodig. 

Dat gaat helaas niet vanzelf en zeker niet in allerlei focus op ruziënde slachtofferclubjes. Het onderwijs kent inmiddels het witte-mannen-syndroom. Pubers die zich te veel hebben ingelaten met critical race theory weigeren zich te ontwikkelen als ze les krijgen van een witte docent. Tegen dat soort mentaal gif vanuit identity politics is geen enkel goed bedoeld breiprogramma opgewassen.

Eigenlijk zie je dat type autodiscriminatie daarna ook terug in elk mogelijk leermoment. Op school, stage of werk leren we niet van onze fouten, maar twijfelen we of de racismekaart gespeeld moet worden. Continu nadenken of iemand klaagt over je werk vanwege je huidskleur, zorgt ervoor dat je minder je eigen gedrag evalueert of analyseert. Je stopt met leren. Dat is het echte mentale gif.

Dit leidt tot een paradox. Hoe harder je schreeuwt dat we beter moeten zorgen voor bepaalde bevolkingsgroepen, hoe meer je hen wegzet als minderwaardig. Dat gaan ze zelf geloven, zelf denken en er zelf naar handelen. Het wordt een selffulfilling disaster. Al die verwensingen tot racist en andere microagressies tegen docenten en werkgevers helpen totaal niet.

De beste grafiek om dat effect te duiden is het gemiddelde gezinsinkomen per bevolkingsgroep in de VS. Aziaten verdienen $101.418 Witten $71.033 en Zwarten $45.208. Met de Aziatische mentaliteit A = Average, B = Below Average, C = Can`t eat dinner, D = Don`t come home&F = Find new family heeft deze minderheid afgedwongen dat ze anderhalf keer zoveel verdienen als de heersende klasse.

Het belangrijkste dat ik van Desmond Tutu heb geleerd, is dat vergeldingen, herstelbetalingen en gedicteerde woorden geen oplossing bieden voor deze kwestie. (PDF) Een straf is onmogelijk, de daders zijn dood. Elk bedrag zal te laag zijn voor de ontvanger en te hoog voor de belastingbetaler. Herstelbetalingen en de woorden van een eventueel excuses zijn alleen maar nieuwe strijdpunten.

Excuses geschreven in Europa zijn te kolonialistisch, excuses die zijn geschreven door actiecomités en worden opgedreund door bewindspersonen zullen altijd onoprecht blijven. Deze weg loopt echt dood. Verzoening op basis van wederzijds respect is de enige route voorwaarts. Er is geen reden voor een tweedeling van onze bevolking. Niemand is zo wit als een A4'tje, niemand zo zwart als roet. 

We bestaan uit alle kleuren ertussen. De hoeveelheid pigment in de huid is een nette functie van de felheid van de zon boven je voorouders. Dit is om de opname van vitamine D te reguleren. Een continu spectrum zonder harde grens, met de meeste mensen midden tussen wit & zwart. We zijn één ras, en zouden ons niet uit elkaar moeten laten spelen. Wie denkt in groepen, discrimineert.

We moeten geen ruzie maken wie het 't slechtst heeft, we moeten gaan zorgen voor elkaar.