De link tussen MinStik van der Wal, de fik bij Picnic en het groene geld van Bill Gates
Nee nee geen complottheorie. We kregen een mail, die we zo nuchter mogelijk trachten te beantwoorden
Geachte redactie,
Zeer interessant artikel op The Conservative Treehouse over de connectie van onze stikstofminister Christianne van der Wal en de Boni supermarktketen, Picnic online boodschappendienst en de Bill en Melinda Gates Foundation Trust.
Christianne van der Wal is getrouwd met Piet van der Wal, erfgenaam van de familie die eigenaar is van de Boni supermarktketen. In het onlangs afgebrande distributiecentrum van de Picnic boodschappen bezorgdienst is door vier financiers, waaronder de familie Van der Wal, €600 miljoen geïnvesteerd voor de bouw van een volledig geautomatiseerd Picnic magazijn, direct gekoppeld aan de online bestellingen. Grootse investeerder is de Bill en Melinda Gates Foundation Trust.
Picnic koopt haar goederen weer direct in bij.... de Boni supermarktketen, uiteraard tegen groothandelsprijzen.
Dat Bill Gates groot klimaatwappie is en alles wat 'groen' is een bijzonder warm hart toedraagt is geen geheim. En daar horen boeren die 'vieze' stikstof uitstoten natuurlijk niet bij. En dan komt het weer heel goed van pas dat de vrouw van één van je mede-investeerders toevallig minister van stikstof is in Nederland.
En zo is het cirkeltje weer rond. Schrijf er maar een leuk stukje over, dat kunen jullie goed.
Groetjes, Turbocharger
Beste Turbocharger,
De connectie tussen MinStik van der Wal, de Boni-familie, Picnic en Bill Gates is ons bekend. En hoewel dat stukkie op de Conservatieve Boomhut (geinig, wij zijn een Libertaire Boomhut - red.) de facts best wel straight heeft, is de bewering dat Van der Wal een belangenconflict heeft net niet helemaal hard genoeg. Het is namelijk niet de vvd die het stikstofbeleid heeft bedacht, dat is afgedwongen bij en door een rechter. Dat zij tot uitvoerder is benoemd, is qua politieke link *mogelijk* twijfelachtig, maar de rest van het Picnic-verhaal is een tamelijk logische oorzaak & gevolg in een ondernemerswereld van grootgrutters die sowieso richting (duurzaam aangedreven) deur tot deur bezorgservice bewegen. Ook qua link met Bill: zijn Gates Foundation investeert in zulke dingen want hij is immers een soort George Soros met een eigen moestuin.
Is dat allemaal twijfelachtig? Dat hangt nogal van je eigen ideologie af: in welke richting wil je, of vrees je dat de wereld beweegt?
Laten we er voor het gemak even van uit gaan dat minister Van der Wal een toevallig radertje in dit geheel is - al was het maar omdat we behalve een ongemakkelijk gevoel in de overigens doorgaans zeer betrouwbare onderbuik helemaal nul feitelijk bewijs hebben van kwaadschikkerigheid bij het kabinetslid, anders dan dat ze lid is van een kwaadschiks kabinet. Maar enfin, terzake:
De eindeloze schaalvergrotingen in het internationale bedrijfsleven, waarin het WEF van Klaus Schwab zichzelf een serieuze spilfunctie toedicht of althans probeert toe te dichten, kun je ook zonder complotten op te tuigen als 'zorgelijk' bestempelen, vooral wanneer het gaat over (collectieve) energie- en voedselketens. Schaalvergroting, zeker op globale schaal, bedreigt namelijk de vrije markt en niet alleen die van vrijhandel, maar ook van individuen en daarmee dus ook de marktplaats van vrije keuzes en ideeën. (Ja, ook ideeën, probeer het klimaat maar eens te "ontkennen" en zie wat er gebeurt. Of andersom, zie hoe multinationals steeds vaker politieke en morele doelen omarmen en aan hun consumenten opdringen, waarmee de publieke bandbreedte voor vrij denken vernauwt.)
Hoe verder je schaalvergroot, hoe groter de kans - per sector - op een kartelachtige one size fits none, wat weer een vriendelijke uitdrukking is voor: socialisme. Of erger. (Dat marxistische randje kleeft sowieso heel erg aan de klimaatkerk en hun ideologische uitwassen.)
Tegelijkertijd vrezen juist ook veel linksmensen dat dergelijke schaalvergrotingen zullen leiden tot vertraging in door hen gewenste energietransities, omdat grotere tankers nou eenmaal minder makkelijk manoeuvreren. Een andere en eveneens terechte invalshoek is de vrees voor een nog dieper groeiende kloof tussen arm en rijk. Niet voor niets zijn met name linkse clubs, maar ook diverse rechtse(re) partijen, zo tegen CETA gekant: het vrijhandelsverdrag met Canada leidt tot verminderde controle op voedselproductie, meer vervuiling en dierenleed, en tot potentieel baanverlies in verschillende sectoren, met name aan de onderkant van de arbeidsmarkt - die altijd al de sjaak is bij globalisering. Ook maakt CETA van Big Corp een soort individu, die overheden voor miljarden voor de rechter kan slepen - allemaal slecht voor de toch al steeds dikastocratischer wordende democratie, waar (vaak stevig gesubsidieerde) activisten een eigen gelijk afdwingen dat ze met louter op straat gaan zitten mokken niet zullen krijgen.
Bij Picnic komt dit allemaal een beetje samen natuurlijk: de bedrijfsleiding streeft openlijk naar nauwelijks bemande superwaarhuizen van waaruit (al dan niet gemodificeerd) voedsel wordt uitgeserveerd met elektrische wagentjes die in de niet zo verre toekomst ook onbemand zullen worden, aangestuurd vanuit een moederbedrijf dat ecologisch circulair wil zijn en (mede daarom) investeringsgelden kreeg van de Bill & Melinda Gates Foundation. Dienstverlening in de foodsector met veel ideologie en weinig carrièrekansen voor (laaggeschoolde) arbeid, dus. Voedselvoorziening as a service op een bedje van een hele specifieke moraal - ja, dat klinkt inderdaad best huiveringwekkend, zeker in het licht van de aankomende agrarische onteigeningen en de ontmanteling van ouderwetse familiebedrijven.
Of Van der Wal daar een sterke hand in heeft, lijkt ons niet aannemelijk. Het is qua hoogvlieger toch een beetje een soort Barbara "Superstar" Visser die haar machtspositie misbruikte om Uber aan te prijzen. Maar over vliegen gesproken: de link tussen Van der Wal en Lelystad Airport (waarvoor ze lobbyde en waar naar nu blijkt met stikstofcijfers is gerotzooid) lijkt ons dubieuzer dan The Picnic Connection, en ook haar voormalige rol als gedeputeerde in Gelderland heeft tot vreemde verschillen in de stikstofkaarten van het kabinet geleid, zoals Pieter Omtzigt opmerkte. Enerzijds kun je zeggen: dat voedt (haha, voedt, want het gaat over voeding en zo) het idee dat ze ook in deze kwestie niet zuiver op de graat is, anderzijds zijn er voor Lelystad Airport noch Gelderland harde bewijzen van kwaadwillendheid of ambtelijke corruptie. We hebben enkel de onderbuik en sja, die borrelt in deze malle tijden toch wel continu. Zeker bij vvd'ers, bij wie we inmiddels standaard uit gaan van corruptie totdat het tegendeel bewezen is.
Enniewee: de feiten zijn dus dat Boni, Picnic, MinStik & Ome Bill inderdaad soort van korte lijntjes hebben, het overkoepelende gevoel van onrust komt in ons geval vooral van de voortschrijdende schaalvergroting waarin miljardairs maar ook rechters een sterkere hand lijken te hebben dan individuele kiezers, wier rol juist steeds verder krimpt, tot zorgelijk irrelevante proporties. Maar qua bewijs tegen Van der Wal staan we (vooralsnog) met lege handen. Wachten is op de Stikstof Files. Of tot het eten op is - whichever comes first.
Vragen we ons alleen nog af: is dat DC aangestoken door een geradicaliseerde omgekeerdevlagdrager, of vloog zo'n elektrisch Picnicmandje in de fik omdat elektrische voertuigen nou eenmaal soms die neiging hebben? Bij Picnic zelf denken ze dat laatste:
Mocht u nou denken: goed verhaal...
...het is zelfs voor een Tamelijk Alwetend Weblog niet makkelijk meer om kaf van koren, globalisme van fascisme of vaccins van 5G nanochips te onderscheiden. En geld wordt ook al steeds minder waard. Maar mocht u nog wat van die kwijnende euro's kunnen missen, dan zouden wij u daarvoor zeer erkentelijk zijn:
Reaguursels
Dit wil je ook lezen
Blokkeerschip vlottrekken in Het StamCafé II
Boskalis, Smit Salvage & Volle Maan
Nieuwe fossiele brandstof: de mens
U wordt gedolven en opgebruikt.