De
oplossingen waren nog wel zo briljant: minder service, minder reizigersinformatie, keiharde boetes, kleinere treinen, meer
hinder door onderhoud, vollere vuilnisbakken, meer defecte toiletten, duurdere kaartjes, afgeschafte lijnen en vaker laten overstappen. De gele rups zou het helemaal worden in 2005. Maar helaas, de afspraken over punctualiteit (lees: überhaupt rijden) werden niet nagekomen. Kudtsneeuw, kudt herfstbladeren, kudt kudt kudt. En dus is de NS-top heel verdrietig, zo blijkt uit een
vertrouwelijk schrijven. Met tranen in de ogen geven ze toe dat ze echt niet weten hoe het dan wel moet in 2006. Dus wordt er
gereorganiseerd, zoals managers zonder enige betrokkenheid maar met jaarlijkse bonus gewend zijn te doen in tijden van crisis. Zo bereidt de Gele Rups B.V. zich voor op de toekomst, zeggen ze. Sein- en wisselstoring zeker? Prettige reis, en reis gerust zwart want de pakkans is nog geen 30 procent...
