Hoe zou dat nou komen (het komt door Amsterdam)

Kijk we zouden nooit beweren dat Amsterdam het op een of andere manier voor elkaar heeft gekregen het meest onhebbelijke acteursgilde sinds keizer Nero's toneelgezelschap te creëeren - maar het is natuurlijk wel zo. De eerste en laatste keer dat deze generatie iets van waarde neerzette was 16 jaar geleden in 2007 met *Love Actually-*herinterpretatie Alles is Liefde en dan tellen we Zwartboek niet mee omdat Paul Verhoeven te goed is om voor Nederlander door te gaan. 

Maar, toegegeven, een eervolle vermelding voor onze eigen Apocalyps Nu namelijk De Oost en de on-Hollandse schaal, productiewaarde en kwaliteit van De Slag om de Schelde is wel degelijk op z'n plaats. En die hadden de aanmerking "high excellence" heus wel verdiend in het onderzoek door Olsberg SPI in opdracht van Het Nederlandse Filmfonds. Maar daarvoor was de voorwaarde een selectie of bekroning op "een van de internationale filmfestivals in Cannes, Berlijn, Venetië en Sundance of een European Film Award-nominatie of Oscar-nominatie" en 250.000 Europese bezoekers. 

Door die voorwaarden liepen andere enkelingen ook erkenning mis: "De Nederlandse film Brimstone van regisseur Martin Koolhoven kwam met 238.000 Europese bezoekers en een nominatie voor Beste Film in Venetië wel heel dicht in de buurt. Volgens het rapport waren er nog vijftien andere Nederlandse speelfilms die een festival- of awarderkenning kregen, maar niet de bezoekersdrempel haalden."

Maar goed, de bovenstaande NOS-tabel dus. Want die noemt in feite alle 487 Nederlandse film sinds 2010: huisvlijt. Meer dan twee keer zoveel films als andere landen en nul (0) uitblinkers, dan gaat er dus iets mis. Het onderzoek concludeert: teveel nadruk op kwantiteit, te weinig op kwaliteit, dus voorwaarts met minder films en meer budget voor die minder films.