Noem het een take. Noemt het een sentiment. Noem het een luie knip en plak uit de mail. Niet per se onze mening. Wel een fair standpunt.

We kunnen nu, nu bij schrijven dezes Biden op de drempel van het Witte Huis staat, toch wel vaststellen dat Donald Trump een ‘niks-aan-de-hand’ president was. Want hoewel menigeen rond 2016 riep dat de verkiezing van Trump het einde van de wereld zou betekenen, blijkt niets van alle voorgespiegelde ellende bewaarheid te zijn geworden. De man is geen moment in de buurt geweest van de zogenaamde ‘rode knop’. Sterker, hij is in tegenstelling tot vele van zijn voorgangers geeneens een oorlog begonnen. Zelfs niet toen de situatie met Iran uit de hand dreigde te lopen. Menig ‘havik’ om hem heen riep op tot het aanvallen van het land, maar Trump gaf geen krimp. Daarentegen kwam er een (soort van) toenadering tot Noord-Korea. En werden er rond Israel diverse vredesverdragen gesloten. 

Ook van de muur tussen de VS en Mexico kwam het niet. De reden lijkt duidelijk: het had geen hoge prioriteit voor Trump. Het had een leuk effect bij de verkiezingen, maar eenmaal aan de macht interesseerde die muur Trump niks meer. Intussen stelde hij – vanuit het oogpunt van de VS gezien – redelijke eisen aan Europa en China. De bijdrage aan defensie mocht wel wat hoger in Europa. En China mocht zich wel een wat meer openstellen voor concurrentie.

Kortom: niks aan de hand. En dat vier jaar lang.

Gedurende die vier jaren deden de media echter voortdurend voorkomen als zou er een krankzinnige aan de macht zijn in de VS. Het zou de allerslechtste president in de geschiedenis van de VS zijn. Nog erger dan de lieden die tijdens de Vietnamoorlog aan de macht waren, erger dan de man die na 2001 op valse gronden een oorlog in het Midden-Oosten begon en erger dan de personen die in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw vreselijk hebben huisgehouden in Zuid- en Midden-Amerika.

Hoe is het mogelijk dat Trump zo’n slechte PR had? Natuurlijk je kunt altijd wijzen naar bepaalde grove karaktertrekken van de man. Maar is het verholen afgeluisterde ‘grab ‘m by the pussy’ nu werkelijk zoveel stuitender dan de Lewinsky-affaire die de altijd populair gebleven Clinton heeft meegemaakt? Heeft ie er nu werkelijk voortdurend blijk van gegeven een (verkapte) racist te zijn? Het is toch allemaal spijkers op laag water zoeken geweest op deze punten. 

Een mogelijke verklaring is het feit dat ie Obama heeft opgevolgd. En Obama was nu eenmaal een heilige. Ook die is geen oorlog begonnen. En natuurlijk was hij de man van de ‘hope’. Het contrast met zijn voorganger was dus groot. Maar in vergelijking met al die andere presidenten kan toch niet worden gesteld dat Trump zo ontzettend veel slechter was dan de hele wereld nu doet voorkomen?