Opmerkelijkste fragment @Op1NPO te Ter Apel helaas niet apart op Twitter gezet
Kan gebeuren! Hard werken op zo'n webredactie natuurlijk
Maar de Publieke Omroep is een groepsinspanning, dus we helpen graag een handje. Bovenstaand de eigenaresse van een dameskledingzaak te Ter Apel Ramona Entjes: "Ik werk in een dameskledingzaak. Het zijn vaak groepjes mannen die komen, die komen er dan aan en die willen de winkel in. Dan loop ik naar de deur toe en ik geef aan dat dit een dameskledingzaak is. In principe hebben ze hier niets te zoeken natuurlijk."
Vervolgens onderbreekt presentatrice @Margje Fikse haar met een vlijmscherpe, wereldwijze journalistieke duiding: "Nou er zijn toch vaker mannen, die misschien voor hun vrouw...". Tuurlijk Marg. Ramona vervolgt: "En dan krijg ik doodsbedreigingen. Dan willen ze me neerschieten. En 'I kill you', en, naja..." Schrijnend hoe die 90% het voor de 10% blijft verpesten [exacte percentages nog navragen, maar overdrachtelijk waar].
Onderstaande fragment verscheen wel op Op1's Twitter. Daarin wordt burgemeester van Westerwolde Jaap Velema tijdens zijn vertelling over hoe ontwrichtend en crimineel veel veiligelanders zijn, vanaf de zijlijn en zonder enig decorum onderbroken door Artsen Zonder Grenzen-arts Mohamed Saadulla met: "Hoe is dit relevant? Hoe is dit relevant? Ik snap niet hoe dit relevant is?" Grappig, want het is best wel relevant.
Arts Mohammed Saadulla: "Hoe is dit relevant? Ik snap niet hoe dit relevant is?"
Safari Eurabia - Teun en Tuurtje unerwunscht & ausradiert tussen de stoelslapers van Ter Apel
Kent u de grap van Teun & Tuur die naar Ter Apel togen: voor hen was er zelf geen slaapstoel in de herberg
Ik verklap de clou maar vast: we werden door de kampbewaarders bij kop en kont het AZC uitgesmeten. Daar ging onze zorgvuldig voorbereide reportage. Ik kom hier zo dadelijk op terug. Eerst iets anders:
Sinds het begin van mijn serie Safari Eurabia voor GeenStijl, krijg ik veel lezerspost. Het zijn mensen die zich niet willen associëren met reaguurders en mij liever anoniem benaderen. Om Éric Zemmour maar te parafraseren: la Hollande silencieuse. Vaak krijg ik te horen dat mijn reportages zo meeslepend en levendig zijn: alsof je er in levende lijve bij bent!
De waarheid gebiedt mij te schrijven dat ik mij ooit noodgedwongen ging specialiseren in reportages. Ik werkte voor het weekblad De Groene Amsterdammer - een redactie vol omgevallen boekenkasten, letterlijk en figuurlijk - en ging als enige graag de deur uit voor een mooi menselijk verhaal, vaak naar oorden waar normale mensen liever niet komen. Dat had te maken met mijn onrust, die ten dele werd veroorzaakt door mijn gediagnosticeerde Tourette, Asperger, ADD, ADHD, MBD én door de diverse verslavingen als gevolg van die diverse uitdagingen en rugzakjes.
Iedere woensdag kreeg ik mijn honorarium in een papieren loonzakje en die centjes gingen dan letterlijk in rook op, meestal op het toilet waar de hoofdredacteur, Martin van Amerongen, ook gebruik van maakte en tijdens het doen van zijn grote bah een heerlijke sigaar opstak, onderwijl Bach neuriënd.
De gang walmde van de heroïne en de teerlucht van het folie, maar niemand keek er raar van op of zei er wat van. Hygiëne en frisheid moesten bij de Groene vooral in het hoofd zitten.
Zo zat er weken lang een meurende mijnheer in de keuken koffie en bier te drinken. Ik dacht dat hij een antropoloog was of wellicht een lid van Socialistische Arbeiders Partij maar uiteindelijk bleek het gewoon een zwerver te zijn. Alles kon bij de vrijgevochten Groene Amsterdammer in die tijd, zo ook mijn buitenissige en openlijke drugsgebruik. Tijdens mijn vele provinciereizen voor het weekblad moest ik altijd scoren en in de regel waren er twee mogelijkheden:
Persalarm: 100 mensen slapen op een stoel
Nederlandse stoelendans in de zeikende regen
Persalarm, twee minuten voor elf op dinsdagavond: Weer druk in aanmeldcentrum Ter Apel; zeker 100 mensen overnachten op stoel (bron: COA). Het nieuws is zo willekeurig. Mensen, op een stoel. Terwijl er ook gewoon gras ligt? Terwijl die mensen niet met een parachute boven Ter Apel zijn gedropt, niet met een boot op het dichtstbijzijnde Wad zijn geland - ze zijn daarheen gebracht, op buslijnen vol agressieve zwartrijders, of door een speciaal vvd-busje, door Bente Becker met een blauw blousje aan en een platte pet op bestuurd. Terwijl de vvd, en alle andere betrokkenen, weten dat het VOL is in Ter Apel. Zo vol, dat mensen op stoelen moeten slapen. En toch krijgen we meermaals per week persalarmberichten over mensen, die op stoelen slapen. Op het moment van het persalarm van dinsdagavond is het volgens het weerbericht 11 graden en blijft het tot ver na zonsopgang droog. Ondertussen lekt het aan de grenzen, stroomt de opvang over en loopt het in bredere zin de spuigaten uit. Maar in de media miezert het. Een persalarm voor 100 mensen, die hier ongewenst zijn want afkomstig uit een veilig land van herkomst en straks amok maken in de bus, winkeliers bestelen in het dorp en dochters bepotelen in de trein. Of 100 mensen, die wel mogen blijven vanwege hun status en daarmee thuiswonende dertigers het nakijken geven tot het veertigers zijn. Maar beter zwijg je, want Nederland is een kerk, vol dominees, die deugen, en altijd de deur open hebben staan, en persalarmen laten beieren, over 100 mensen, die op een stoel slapen, omdat niemand ze mag, wil, kan, of durft te weigeren bij de poort. Een stoelendans in een gesticht waar niemand meer weet wie de leiding heeft, en wie er gek is.
Ter Apel is kansloze overvolle asielplaag kotsbeu
'Vol, ten dele overvol'.
Hallo BN'ers en overige doordrammende nietskunners. Wanneer gaan jullie nou ein-de-lijk die asielzoekers opvangen zoals al jaren geleden beloofd? De asielzoekersstroom klotst namelijk hoger, hoger, hoger tegen de plinten op en in aanmeldcentrum Ter Apel begint de verstopte pleepot zo erg te overstromen dat alle terapelnaren tot aan de knietjes in de vloeibare peop staan. En dat zijn ze in de gemeente Westerwolde. waar het pittoreske en ooit vredig maar volstrekt onbekende durpje Ter Apel onder valt, kotsbeu. De afspraak was dat er maximaal 125 asielzoekers in het azc annex tentenkamp verblijven. Maximaal 125, niet minimaal 125 of ongeveer 125 of meer dan 125. nee: 'MAXIMAAL 125'. Maar het zijn er (natuurlijk) steeds weer veel meer dan 125, want waarom zou je je aan afspraken houden? Mensen die klagen kun je altijd nog wegzetten als racist of 'kwaadaardig populistisch'. Gelukkig onderneemt de gemeente Westerwolde nu keiharde actie: het COA wordt aangesproken. En de gemeente gaat 'toezien op gecontroleerde afbouw'. Oh. Aanspreken en toezien. Pak aan! Dan komt het vast wel goed want ook het COA zelf zegt te willen afbouwen. Al zijn er nog steeds helemaal nergens plekken voor al die asielzoekers. En dat allemaal omdat al die schijnheilige kutbn'ers maar niet over de brug komen met hun belofte voor tolerante diverse opvang in tot appartementjes verbouwde zolders. Ga goedverdoemme toch es deugen in de praktijk, Claudia de Breij, Kluun, Philip Huff, Chantal Janzen, Cornald Maas, Ramsey Nasr, rest van subsidiemiddelmaat. Hierrrrr, een fijne landelijke route naar Ter Apel. Neem de Volvo station, daar kunnen met gemak zeven asielzoekers in. Tenminste zeven. Maximaal 125.
GSTV Zomertour! Van Emmen naar Ter Apel met Veiligelanders op de Bente Becker Buslijn
🎶 En ze gaan nog niet naar huis 🎵 nog lange niet nog lange niet 🎶
Al jarenlang horen we van de schier onoplosbare problemen op en rond de pendelbus tussen azc Ter Apel en het centrum Emmen: Veiligelandiërs die van het azc voor moeilijk opvoedbare vreemdelingen op de bus stappen zonder kaartje, ruzie zoeken en zich in enkele gevallen tot slaan, spugen en wegwerpgebaren laten verleiden omdat we in Dit Land nou eenmaal regels hebben, die zij niet willen snappen / volgen / wetenwijvelen. Winkeliers in de wijde omgeving hebben hinder van het vvd-bastion in de Groningse polder, buschauffeurs willen 's avonds ook graag heelhuids thuiskomen en het FNV pleit voor beveiligers op de buslijn. Maar het enige doekje voor het bloeden is de Pride-vlag die flets naast het COA-vod wappert boven de poorten van de hel opvang. Tom Staal ging op zomertoer naar het Hoge Noorden en stapte zelf maar eens op de Bente Becker Buslijn...