Brante & Immink headdesken bij de Kaagmuur buiten bij het Stamcafé
(excuses voor de krakende microfoon)
Wat maakt een vrouw tot een sterke vrouw? Ben je een sterke vrouw als op een mooie warme zomerdag iedereen tegen je aankruipt als de airconditioning stuk gaat? Ben je een sterke vrouw als vrijwel iedereen meteen een instinctieve afkeer van je heeft? Ben je een sterke vrouw als je kwakjes louwe beut van de overlords van je partij goed weet weg te slikken? Misschien ben je wel een sterke vrouw als niemand kan bewijzen dat je liegt? Of ben je een sterke vrouw, als een jetlag maakt dat je alleen maar neerbuigend en zichtbaar geïrriteerd op normale vragen kunt reageren? Misschien ben je pas echt een sterke vrouw als iedereen een hekel aan je heeft en je pasteuze laafjes niks anders te doen hebben dan zeggen dat iedereen je haat omdat je een sterke vrouw bent.
Bewegen, Roken, Alcohol, Voeding en Ontspanning in het Stamcafé
Wat is een elon musk eigenlijk?
Elon: “Hebreeuwse naam met de betekenis 'boom'. Naam van een richter uit de stad Zebulon (zie de Bijbel, in Richteren 12, 11 e.v.). Ook de naam van de Hettitische schoonvader van Esau (Genesis 26, 34).”
“Het woord 'musk' is afkomstig van het Perzische woord 'moshk' in het Sanskriet 'muska' wat 'testikel' betekent. Deze dierlijke musk werd zowel als afrodisiacum, als fixeermiddel en als verleidelijke geur in parfums gebruikt.”
Boombal! Bravo kameraden! En dan hier nog een bindende leestip over de plannen van Musk:
In every newsroom I’ve ever been around, there’s always one sad hack who’s hated by other reporters but hangs on to a job because he whispers things to management and is good at writing pro-war editorials or fawning profiles of Ari Fleischer or Idi Amin or other such distasteful media tasks. Even that person would never have been willing to publicly say something as gross as, “For democracy to survive, it needs more censorship”! A professional journalist who opposed free speech was not long ago considered a logical impossibility, because the whole idea of a free press depended upon the absolute right to be an unpopular pain in the ass.
Reisreportage in het Stamcafé! Brante & Immink veroveren Egypte en vertonen hun dia's
Heren. In een door Floortje Dessing geteisterd Nederland is dit een verademing
"Piramides. Als je gaat stapelen is dit toch wel een vorm waar je vanzelf uitkomt." Op 7 december 2021 trotseerden Brante en Immink, onbekend van een minimale nieuwsniche in de marge van de YouTube van GeenStijl, een week lang een van COVID-maatregelen vrij Egypte. Samen met de tokkies lagen ze in de zon, dronken ze scheelmakende Egyptische alcohol en taxeerden ze een paar stenen driehoeken in het zand. U had erbij moeten zijn. En zodat u er toch een beetje bij was, speciaal voor u deze toekomstige cultklassieker. Leuker kunnen we het niet maken. Ook niet makkelijker. Hadden we al gezegd dat we het niet leuker kunnen maken?
Brante & Immink willen dat Hugo zijn werk afmaakt in het Stamcafé
Welkom bij de minimale nieuwsniche
Ons land is een democratie. Daardoor heeft het de leiders die het volk wil. Want het volk heeft deze gekozen. De vraag die wij als volk ons dan ook wel mogen stellen is: waarom Hugo de Jonge precies bij de selectie zit? Met andere woorden: welke kwaliteiten verwachten we van de mensen die ons land besturen? Kennelijk willen we leiders die zich niet verantwoordelijk voelen voor hun eigen gedrag. Leiders die mailaccounts niet kunnen onderscheiden. Leiders die net zo lang doorliegen tot ze er niet meer omheen kunnen en er dan alsnog mee wegkomen. We zijn een raar volk.
Glimlachende leunstoelsteun voor Oekraïne: Ga naar fightforua.org, scroll omlaag naar de landenlijst en klik op Rusland. Scroll daarna door naar de kaart met bezoekcijfers en zet je muis op Rusland. Ha ha.
Brante & Immink doen lachend de kachel aan
Europa betaalt wel
Jongens, jongens, wat is koud! Laten we lekker nog wat Russisch gas in de kachel gooien. Wel kut voor die Oekraïners natuurlijk, want die hadden nog zo gevraagd of we de verwarming niet uit wilden doen. Nou ja, dan sturen we die wat extra kratjes landmijnen of zo. Volgens mij hebben we nog wel een partijtje oud bewijsmateriaal dat nu toch maar ligt weg te rotten. En anders kopen we wel nieuw bij de Amerikanen. Zijn die ook weer blij. Zo’n oorlog betaalt zichzelf niet natuurlijk. Nee, laat dat maar aan de EU over.
Uurtje oudehoeren over Nieuwsch in Het StamCafé
Zomertijd, het klinkt leuk, maar het brengt niets
Het is hoog tijd om nu eens eindelijk iets tastbaars te doen voor de Oekraïners. Niet een beetje lafjes computerspelletjes sturen en hun dochters een warm onthaal geven, maar iets waar ze daar echt iets aan hebben. Deze nacht is het zover: uit solidariteit zetten we de klok een uur vooruit. Want alleen zo kunnen wij aan den lijve ondervinden hoe het is om daar te leven.
Iedereen het schip in in Het StamCafé!
Daar gaan we
Wie gehoopt had dat Amsterdam een minder knijterlinks bolwerk werd, kwam deze week bedrogen uit. De Partij van de Arbeid is weer fiks gegroeid en wie hoopt daarmee de ouderwetse Arbeiderspartij weer in het zadel geholpen te hebben, zal bedrogen uitkomen. De PvdA is terug en zal wraak nemen op die ontrouwe arbeiders die de partij de afgelopen jaren steeds meer links lieten liggen. Deze keer is het woke identiteitsgewauwel dat de klok slaat. Misschien zou het helpen als mensen eens zouden lezen waar een partij voor staat, alvorens erop te stemmen. Als bij GroenLinks de vlag uit gaat wegens een verkiezingsuitslag, dan weet je dat de vaseline schaars zal worden. Ondertussen dobbert de oorlog in Oekraïne gestaag een langdurig conflict in.
Korte rokjes spotten in Het StamCafé
Met Brante & Immink
Het is louter oorlog wat de klok slaat. We kunnen het natuurlijk wel over iets anders hebben, maar dat staat tegenwoordig gelijk aan landverraad. Nee, als je aan de goede kant van de geschiedenis wilt staan, gooi je liever een ruit in van een Russische supermarkt, beklad je een Russisch orthodoxe kerk of zet je een Russisch meisje uit haar Amsterdamse appartement. Is het verzet eindelijk een keer niet pas na de oorlog: is het onze oorlog niet!
Eindelijk oorlog in het Stamcafé
Je kon er op wachten
Eindelijk oorlog. Nee, niet het vroege werk van Herman Koch, maar een heuse grotemensentoestand in een heus grotemensenland. Nou ja, mocht het u ontgaan zijn: het is dus best wel oorlog in Oekraïne. U weet wel, dat land ergens richting Utrecht. Maar dan nog verder. U las er hier op dit weblog al eerder & meer over. Maar wie wat verder terug wil kijken, kan nog eens aan een zeker referendum denken. Of pak er eens een boek bij, van Wierd Duk over Vlad Poetin bijvoorbeeld of, als je wat meer van de literaire fictie bent, van Pieter Waterdrinker over de moreel gedegenereerden van Brussel. Of pak gewoon een goed glas wodka, recht uit de vriezer, en blijf het schouwspel van markt & strijd & vaderlandse Stingers volgen vanaf de bank.
Update: Poetin zet nukes op scherp, GeenStijl zet comments dicht en verwijst naar de volgende schuilkelder.
Uitwaaien van Eunice in het Stamcafé
Alles gaat open want het stormt
Heeft u wel eens een trein van de rails zien waaien? Wij ook niet. Treinen zijn typhuszwaar. Maar ja, wie zijn wij? De NS, een organisatie die bekend is geworden voor treingerelateerde activiteiten, houdt zijn wagons liever aan de grond. Net als de KLM. Nee, dan kun je maar beter met de auto gaan. Maar kijk wel uit dat je niet met je kop tussen de deur komt, dus beter laat je je kleuterrapvriendje thuis. Waai niet van je barkruk & prettig weekend.