Zet hem daar maar neer

Heerlijk stukje feelgood-televisie op de internets met deze achtervolging op de A12. We zien een stelletje vuurwapengevaarlijke verdachten die besluiten ervandoor te gaan na een stopteken en een agent die geen zin heeft in flauwekulletjes en direct ingrijpt. Geen getreuzel, maar gewoon een tikje tegen de linker achterhoek van de hatchback voor een ongecontroleerd rondje van de zaak. Helemaal niets dat die dunne voorbandjes van deze Peugeot daar tegen konden doen. Voertuig geramd, allemaal kruizen, ambu en alles erbij en vervolgens van het asfalt schrapen dat tuig. Als dit de reden is, vinden we het niet erg om een keer daarachter in de file te staan. Lekker gewerkt mannen!

Gadverdamme.

Als u niet al te scherp kijkt naar dit artikel op het AD, denkt u dat u een nieuwsbericht leest over de pornophotoshopper van Welmoed Sijtsma. Maar kijk iets scherper en dan ziet u overgangen die niet heel soepel lopen en minieme kwaliteitsverschillen. En dan dringt het plots door: dit is een deepfake! De maker plakte het gezicht van een onschuldig nieuwsartikel op het onzedelijke lichaam van een reclamebericht. Een ongure actie waarbij de oppervlakkige lezer het idee krijgt dat pas vandaag bekend werd dat de politie op bezoek ging bij de maker van Sijtsma's nepporno terwijl ""toevallig"" ook vanavond de laatste aflevering van haar slecht bekeken docuserie verschijnt. Het gezicht van journalistiek wordt hier op een smerige manier misbruikt zodat Hilversumse types aan hun kijkcijfers kunnen trekken. We voelen ons vies en bedrogen. Het ergste is dat er juridisch nog weinig tegen te doen valt: de politie staat machteloos terwijl het aantal slachtoffers groeit. Waar blijven de Kamervragen over deze walgelijke praktijken? Dit moet stoppen!

Eindelijk een origineel cadeau

U kunt wel weer sokken en een chocoladeletter vragen de komende feestdagen, maar dat kunt u natuurlijk ook niet doen. Wees in plaats daarvan eens origineel en biedt op één van de meest complete tyrannosaurus rex-schedels ter wereld. Twee meter en 91 kilo aan pure gespreksstof met de glorieuze naam Maximus: passend voor de absolute koning van de voedselketen. Het zijn de restanten van een echte strijder, zo kunnen we concluderen aan gaten in zijn hoofd die hij opliep in een gevecht. De schedel van Maximus werd in South Dakota opgegraven, waarbij de rest van het skelet de tand des tijds niet wist te doorstaan. Misschien wel beter ook, want die kleine voorpoten doen maar afbreuk aan de bruutheid van dit monster. Kost u naar verwachting tussen de 15 en 20 miljoen dollar, maar dan heeft u ook wat. En mocht u alsnog worden overboden door een zwaar gesubsidieerd museum of een verveelde sjeik, dan kunt u altijd nog LEGO op het verlanglijstje zetten.

Vrijheid verdwijnt aan de horizon

Zit u er weer? Aan uw bureautje tussen Hendrik van sales en Petra van marketing. De eerste bakken middelmatige automatenkoffie achter de kiezen en de laptop opengeklapt. Een mailbox vol met vragen die ook een zoekopdracht konden zijn en een agenda vol met meetings die ook een email konden zijn. Met Gerda van het archief die graag uitgebreid oreert over het liefdesleven van haar zus en manager Peter met leiderschapskwaliteiten die niet zouden misstaan in een Nederlandse remake van The Office. Of zit u in de keet aan de zelfgesmeerde bammetjes terwijl die rugpijn steeds iets eerder op de dag inzet? Bij het zoveelste project dat eigenlijk gisteren af moest zijn. De uren van de dag aftellend tot de vrije avond, de dagen van de week aftellend tot het vrije weekend en de weken van het jaar aftellend tot de volgende vakantie. Dan kunt u nog even doortellen, want uw AOW-leeftijd verschuift drie maanden verder richting uw dood. Allemaal de schuld van dat preventieakkoord dat ervoor zorgt dat we steeds ouder worden. Dus succes vandaag als salarisslaaf: u bent er voorlopig nog niet vanaf.

Virtueel sterven is echt sterven

Vergeet framerates en graphics: het ervaren van echt realisme in games zit tussen de oren. Of in dit geval op uw neus, want het voelt pas echt als er echte consequenties zijn. Gelukkig is daar Palmer Luckey, de medeoprichter van VR-brillenboer Oculus, die al uw games van een extra laag spanning voorziet. Zijn VR-headset is uitgerust met drie ingebouwde explosieve ladingen die de hersenen van de speler in moes veranderen zodra een rood licht op een bepaalde frequentie knippert, bijvoorbeeld bij een Game Over-scherm. Ideaal voor de mensen die klaar zijn met het spel van het leven, maar niet van achtbanen houden. Of de gamers die Dark Souls op het zwaarste niveau nog te makkelijk vonden en op zoek zijn naar een echte uitdaging. Voor nu is het slechts een kunstprojectje van Luckey ter ere van de manga-serie Sword Art Online, maar als we dergelijke dystopische verhalen mogen geloven is het een kwestie van tijd voordat de echte hardcore gamers met een dergelijke headset alles op het spel zetten. De enige overgebleven vraag blijft: welke game koppelen we eraan?

Klassenoorlog!

Absurd rapportje van Oxfam die zo'n beetje alle CO2-uitstoot van industrieën op de bordjes van een paar honderd miljardairs gooit. De organisatie is ontevreden dat na hun laatste ""onderzoek"" de opstand uitbleef en de elite niet met een marmeren standbeeld aan hun voeten van hun jacht zijn geduwd en doet er nog een schepje bovenop. In hun drang naar een klassenoorlog stelt de club nu via gegoochel met cijfers dat alle rijken verantwoordelijk zijn voor de uitstoot van hun investeringen. Goed nieuws voor alle vakantievliegers en cruiseschipvaarders, want zij zijn niet langer verantwoordelijk voor de klimaatgevolgen van hun keuzes: die uitstootlast ligt geheel op de schouders van de investeerders in de betreffende luchtvaartmaatschappijen en rederijen. Nu hoopt u natuurlijk dat dergelijk opzichtig geknutsel met cijfers niet wordt overgenomen door de media, maar daar trekt de Volkskrant zich niets van aan. Die las vanmorgen in het eigen nieuwsblad dat de lezers toch al een hekel hebben aan rijken, dus daar past deze goedkope clickbait prima bij. Lezers die zich overigens niet druk hoeven te maken over de CO2-uitstoot die plaatsvond bij de productie en distributie van hun krant, want dat belandt volgens Oxfams logica allemaal op het bordje van de DPG-eigenaren. Nu nog even tweehonderd miljardairs omleggen en alle klimaatproblemen zijn verleden tijd: Oxfam heeft er zin in.

Extra veel zon in uw bakkes

Klimaatpsychologen in de stress, want 2022 komt om in het mooie weer. Lente, zomer, herfst: de zon straalde ons lachend toe en de terrasjes met fris opdrinkbier lonkten aanlokkelijk. Uw zonnepanelen draaiden overuren, waardoor de klimaatverandering de klimaatverandering aanpakt, iets dat wederom wordt bewezen door de zachte herfst die de vraag naar fossiele brandstoffen dempt. De natuur regelt dat zelf wel en heeft daar helemaal geen plakkerige klimaatkleuters voor nodig. Maar goed, terug naar de zon die historisch vaak zijn schitterende smoel liet zien dit jaar. Ergens deze week tikken we de 2.100 zonuren aan voor 2022 en dat is een nieuw record. Dat zijn gruwelijk veel mooie dagen. Voel die vitamine D door uw aderen klotsen en zie dat energieverbruik kelderen. De nieuwe Côte d'Azur ligt aan het IJsselmeer en Zandvoort is het nieuwe Monaco (inclusief race). Vergeet uw zonnebril niet!

De deugsprinter staat klaar op spoor 3

Als de voetbaljourno's over een weekje massaal naar Qatar vliegen hoort u er niemand meer over, maar bij de klimaattop is het vliegtuig wel de grote boosdoener. Dan weten de deugdwepers van gekkigheid niet hoe ze dat gevleugelde monster des klimaatdood moeten ontwijken of goedpraten. Met als absolute dieptepunt Trouw die een journalist vier dagen in een trein propt om alsnog het laatste stukje van Istanbul naar Sharm-el-Sheikh te vliegen. Maar dan bespaart hij wel mooi een ton aan CO2-uitstoot door niet in het vliegtuig in Amsterdam te stappen die toch al deze vlucht ging maken. Let wel, dit is een journalist van een medium dat zijn nieuws nog dagelijks uitprint op dode bomen en die dan met ronkende vrachtwagens door het land verspreidt. Oh ja, dan is er ook nog de terugweg. "Terug vlieg ik wel van Sharm-el-Sheikh naar Amsterdam, omdat een terugreis met de trein simpelweg te veel tijd in beslag zou nemen." Tijdens de top even doen alsof u de wereld gaat redden, maar daarna weer lekker comfortabel inchecken: de klimaathypocrisie kan niet duidelijker.

Lalala, geld!

De kabinetsexcuses zijn nog niet officieel aangekondigd, laat staan uitgesproken, of het Rupsje Nooitgenoeg van de moderne slachtoffercultuur kruipt alweer verder op zoek naar meer. De activisten die vrijwillig rondlopen in de boeien van het verleden zullen niet tevreden zijn voordat hun bankrekening is gevuld met de prijs van het linkse schuldgevoel. Het vrijmaken van 200 miljoen euro voor aan slavernij gerelateerde subsidieprojectjes en 27 miljoen voor een slavernijmuseum was volgens de beroepsslachtoffers slechts een eerste stap richting een grotere bak geld. Op de dag dat de excuusaankondiging lekte, viel het woord herstelbetalingen al en die roep wordt gretig versterkt door de zelfkastijders van de gevestigde media die naarstig op zoek zijn naar een verlichting van de erfzonde waaronder ze dagelijks gebukt gaan. Dat de betaling van deze zelfopgelegde schuld uit de publieke schatkist komt, deert ze uiteraard weinig. Zij denken nog steeds dat er een bedrag gevonden kan worden waarmee alle partijen tevreden zijn, terwijl de realisten al lang inzien dat het nooit genoeg gaat zijn. Deze actievoerders zitten zo diep in hun slachtofferrol dat ze alle tegenvallers in het leven aan de slavernij trachten toe te schrijven en geen cheque is groot genoeg om ze uit die ketenen te bevrijden.

Eindelijk een klimaatactie die zin heeft

Rustig nu klimaatrakkers. We snappen dat jullie ook deze headline bij de Volkskrant zien en direct bedenken hoe jullie jezelf het beste aan de Nachtwacht kunnen bisonkitten. Dat jullie je aan een Mondriaan willen prittstiften, maar niet weten wat de bovenkant is. Dat de plannen om je vast te ketenen aan een lifeliner al klaarliggen, want een ambulance is beter voor het milieu dan een traumaheli en het leven van de aarde meer waard dan het leven van een mens. Allemaal niet nodig, want het komt wel goed met die paneelplaatsingen. De recente daling in de groei van het aantal zonnepanelen is geen gevolg van onwil of een afgenomen interesse, maar het resultaat van een overbelast elektriciteitsnet waardoor grote projecten (die aanzienlijk meer verschil maken dan een handvol zwarte plaatjes op uw dak) niet kunnen worden aangesloten. We wisten al lang dat dit ging gebeuren, maar het is makkelijker om anderen de schuld te geven tijdens een gezellig dagje met vrienden op Schiphol-asfalt dan daar daadwerkelijk iets aan te doen. Maar het is nog niet te laat voor een echte klimaatactie: was die lijm van je poten en hup dat klaslokaal in voor een omscholing tot elektrotechnicus, warmtepompinstallateur of laadpaalplaatser als je echt om deze planeet geeft. Zo niet, dan ben je gewoon een aandachtszoeker die zich drukker maakt om een schoon geweten dan een schone wereld.