Rutte kwam eerst met twee miljard voor de zorg, gisteravond kwam Asscher met 40.000 banen. De sky is de limit. De ene heeft het idee, de ander het geld. Er is al vier jaar een meerderheid in de Kamer voor dit voorstel, en als je de rest van de crematoriumcoalitie kent ook een meerderheid in de Senaat. Was dit echt niet met Prinsjesdag al bekend? Is in vijf maanden plotseling het tij gekeerd? Banen die zingeving voor uitkeringstrekkers moesten opleveren. Asscher suggereerde een reeks nepbanen waar mensen in de openbare ruimte een beetje de samenleving moeten managen. Een soort BOA-light. Midden in de modder van de polder, zonder visie proberen een onmeetbaar effect te sorteren. Een reïncarnatie van de Melkertbaan. Verlopen oplossingen voor kunstmatige problemen. PvdA-staatsecretaris van Rijn heeft net vier jaar lang zinvolle, echte banen in de zorg lopen opheffen. Dat waren tienduizenden echt nuttige banen midden in de samenleving. Martin liet zelfs daarvoor zijn eigen moeder in de drek achter. Zijn ministerie heeft in iedere vezel van de zorg onrust, reorganisatiekosten en afvloeiingskosten veroorzaakt, om daarna bij het ministerie van Sociale zaken diezelfde mensen af te leveren voor uitkeringen en bijbehorende uitvoeringskosten. Deze ombuiging en kapitaalvernietiging moet nog gaan renderen voordat het een effectieve bezuiniging wordt. Nu de slachting voltooid is, wordt er in het belang van de verkiezingen 180 graden gedraaid. De zorg was van oudsher een werkveld waar je in plaats van een hoog salaris baanzekerheid kreeg, waar je de roeping waar kon maken. Die voldoening heeft plaats gemaakt voor frustratie. Sinds de uitvinding van patiëntminuten is het een snelkookpan voor een burn-out. Wat gelijk het hele idee afserveert dat werkgevers die verantwoordelijk zijn voor de eerste twee tot drie jaar ziektewetuitkering, zich echt zorgen maken over de gezondheid van hun werknemers. De staat doet het zelf al niet. Instellingen voelen zich gedwongen om de nieuwe generatie verzorgers na twee jaar te ruilen met de concurrent om onder de vaste aanstellingen uit te komen. Rutte heeft de mond vol om de zorg niet zomaar twee miljard te geven. Toch weigert de VVD en de PvdA om in de zorg af te spreken hoeveel handen er aan een bed horen. Hoeveel verzorgenden er minimaal op een bepaalde groep hulpbehoevende bejaarden hoort te zijn. Terwijl exact dezelfde regel wel bestaat in de kinderopvang. (Maximaal vier baby's per werknemer enz.) Dit kabinet heeft aan volgende generaties het signaal gegeven dat een baan in de zorg ook niet zeker is. Het werk is er, maar of je het ook mag doen? Of je er nog betaald voor krijgt? Een van de laatste stukjes betrouwbare overheid is afgebroken. Alle volgende kabinetten zullen de portemonnee moeten trekken, marktconformer moeten betalen voordat de jeugd weer in grote getale kiest voor zwaar werk waarmee je het pensioen op je 72ste niet mee haalt. Toen besloten werd om de helft van de tehuizen te slopen midden in de vergrijzing werd niet besloten betaalbare of sociale seniorenwoningen bij te bouwen, omdat de bejaarden niet meer de woningmarkt uitstroomden. Mede door de vraag vanuit immigratie voldoet de regering totaal niet meer aan haar grondwettelijke zorgplicht voor woonruimte. Het idee participatiesamenleving was ook een ontkenning dat je voor ouderenzorg enige kennis nodig hebt. Hoe til je bijvoorbeeld een oud mensje uit bed zonder de huid kapot te trekken? Hoe signaleer je welke zorg ontbreekt? Ouderen moesten thuis blijven wonen, maar dan zonder thuiszorg, met meer mantelzorg, terwijl mantelzorgers al overbelast zijn. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal door een woud van financiële regelingen. Bijvoorbeeld zorgtoeslag aanvragen om het CAK te betalen om daarna een compensatie te krijgen voor de elektriciteitskosten van het beademingsapparaat. Dezelfde euro gaat per maand meerdere keren heen en weer. Ordners papier om voor iemand met een simpele AOW steeds tientjes per maand rond te pompen. De fiscus in al haar varianten achter de voordeur, die ieder inkomen, bezit en kwartiertje thuiszorg weegt om ouderen tot de grens te kunnen uitkleden. Ranzig, idioot kostbaar micromanagement en onnavolgbaar. Zelfs voor de bejaarden die nog bij de tijd zijn. Recht op euthanasie is er niet, de plicht langzaam te creperen resteert. Beide kanten van de coalitie zijn macro-economisch volledig cyclisch aan het begroten. Dalen de belastinginkomsten dan moet er meteen naar normen van de Europese Unie hard gesneden worden in diensten aan het volk, terwijl Nederland tegen nul procent leende & 17 miljard weggaf aan Griekenland en bij de eerste stijging laten we het gelijk weer rollen. Hadden we dit echt niet kunnen overbruggen? Deze methode is even effectief als een jojo-dieet. Dit geeft een versterking van buitenlandse economische bewegingen in Nederland. Alsof we geen dijken hebben, maar de zee met een golfmachine versterkt de wijk insturen. Maakt onze economie instabieler. Het gebrek aan rust geeft onnodige transitiekosten en kapitaalvernietiging, dat geeft minder zekerheid bij de betrokken arbeiders, wat weer een dalend consumentenvertrouwen geeft. Maar bovenstaande is natuurlijk alleen maar een gedachte-experiment op voorwaarde dat Asscher en Rutte serieus zijn. Daar vertrouwt helemaal niemand meer op. Het zijn niet de populisten die met gladde praatjes zetels veroveren, het zijn de kartelpartijen die door het ijs zakken en de zetels weggeven.

POTUS Donald Trump heeft een presidentieel decreet getekend. Van de 46 landen waar de islam meer dan de helft van de bevolking als volgeling heeft, zijn er zeven maximaal 120 dagen niet meer welkom. Als het al een moslimban was, trof die 12% van de moslims ter wereld. In zijn decreet noemt Trump de zeven landen niet, daarvoor verwijst hij naar een wet van Obama, die het lijstje opstelde. De nieuwe regering wilde graag deze democratische regelgeving evalueren, wellicht verder aanscherpen en in de tussentijd niemand binnenlaten. Mede om te voorkomen dat bad hombres misbruik zouden kunnen maken van een impliciete overgangsperiode. Dat er landen ontbreken waar in het verleden aanslagen zijn voorbereid, klinkt als een goed argument, maar als POTUS ben je bezig de volgende aanslag te voorkomen, in plaats van de vorige te vergelden. In bijvoorbeeld Afghanistan gaat het argument van minister Koenders op, dat door middel van samenwerking een nieuwe westers gezinde regering risico beperkend optreedt. Saudi-Arabië, Verenigde Arabische Emiraten en Egypte zouden niet onder de moslimban vallen omdat Trump daar bedrijven heeft. Mooie frame, maar is de alternatieve verklaring dat die drie landen een werkende centrale overheid hebben en bondgenoot zijn van de Verenigde Staten niet veel logischer? Laten we de zeven getroffen landen even langslopen… Gert-Jan Segers gaf het in de draaiende camera het mooiste bewijs vanuit de andere kant vanuit het debat. Eerst pleitte hij dat mensen uit Irak vechten tegen IS en moeten we niet verbannen. Op een vraag van Tom Staal antwoordde hij vervolgens dat IS-strijders tegengehouden moeten worden. Daarmee legt de ChristenUnie precies het probleem uit. IS-strijders en IS-bestrijders hebben dezelfde (Irakese of Syrische) paspoorten. Dezelfde afkomst. Dezelfde genen. Trump geeft in dit dossier toe het onderscheid niet te kunnen laten maken, en tijdelijk opvang in de regio na te streven. Nederland heeft eerder bekend ook geen complete screening te hebben, maar verbond geen conclusies aan dat gegeven. Wij kenden Somalië als thuisbasis van piraten. Het gebrek aan een functionerende centrale overheid gaf hun vrij spel. Dankzij inzet van internationale marine, bewapende vrachtschepen en acties in Somalië is dit sinds 2012 beëindigd. Het land is al een kwart eeuw een mislukte staat. Libië kende in de Arabische lente een onafhankelijkheidsoorlog waarbij dictator Gaddafi werd afgezet. De EU zat te juichen omdat het democratie verwachtte. Het land viel uiteen in drie delen. Een deel onder Tripoli met steun vanuit de VN, een deel onder Tobruk en een deel onder Tuareg stammen. Gewapende mensensmokkelaars verdienen goud geld binnen het machtsvacuüm. Soedan komt net uit een afsplitsingsoorlog met het nieuwe land Zuid-Soedan en de centrale regering heeft gewapende conflicten in verschillende delen van Soedan. De helft van het land heeft een negatief reisadvies en er is een risico op ontvoeringen door radicale islam. Jemen kennen we van de ontvoering van Judith Spiegel en Boudewijn Berendsen. Al Qaida voert daar oorlog en heeft gisteren nog drie dorpen ingenomen. Vanuit Eritrea, Djibouto en Somalië ontvluchten mensen de honger, het oorlogsgebied Jemen in. De eerste zes zijn landen die weinig inlichtingen hebben over hun eigen territorium, laat staan inlichtingen delen. Nummer zeven is momenteel bezig zijn reet af te vegen met het historische nucleaire akkoord tussen Obama en Iran. Testte een raket die 600 mijl (960 km) haalde. Beter bekend als de afstand tot Israël. Iran is ook de bakermat voor de sjiitische versie van de Islam, betaalt en bevoorraadt radicale milities in Syrië en Irak. Als ik deze blokkade zou moeten samenvatten is muslimban niet het eerste waar ik aan denk. Eerder een blokkade op landen waar actieve oorlogen zijn, de centrale overheid zwak of vijandig is en de Verenigde Staten geen werkzame relatie heeft om immigranten te screenen. Het enige historische is dat de nieuwe POTUS een inkijkje geeft in zijn informatiepositie. Obama had zelfs een vergelijkbare maatregel in 2011. Na een incident met twee Irakezen werd hij door het Congres gedwongen alle Irakese aanvragen opnieuw te controleren. Obama liet Irakezen die hadden gewerkt voor het Amerikaanse leger in het ongewisse hoe lang de vertraging zou duren, en de documenten controleren op basis van hetzelfde beleid kost geen voorbereidingstijd. De meest walgelijke reactie kwam van Femke Halsema, die herhaalde keer op keer dat gemartelde vluchtelingen hierdoor terug de oorlog ingestuurd werden. Van de gigantische migratiestroom is maar een deel vluchteling, en daarvan is een nog kleiner deel gemarteld. Ze schept eerst haar eigen werkelijkheid om daarna mensen te ronselen voor GroenLinks. Deze maatregel treft mensen die vanuit het ene veilige land willen vliegen naar het andere veilige land. Tussen alle slachtoffers en gelukzoekers zitten ook de oorlogsmisdadigers en terroristen. Als je vluchtelingen een veilig land wil bieden, zal je gastvrijheid moeten beginnen met het borgen van die veiligheid. Anders geef je valse hoop, sloop je draagvalk en verplaats je het probleem. De deugbrigade liep vanaf Den Haag CS over de Laan van Reagan en Gorbatsjov naar het Malieveld. Twee staatshoofden die de strijdbijl van de Koude Oorlog begroeven. Waar Obama en de EU ons angst aanpraten, wapens mobiliseren, handelsoorlogen escaleren en Oostbloklanden inlijven, kiest de nieuwe gekozen president voor de directe dialoog en onorthodoxe onderhandeling. Trump belde Poetin, en werd daarvoor verketterd. Terwijl de lange reis naar vrede, begint met die stap. Vrede is de enige duurzame oplossing voor alle vluchtelingen. Westerse opvang is een teleurstelling voor degene die het krijgen, een droom voor de ruim 90% van de Syrische vluchtelingen. Protesteerde de meute tegen Trump, zijn beleid of slechts tegen een verzonnen schaduw? Hallo Hamas-fondsenwerver Abou Eenarm! Sta je lekker Joden te haten samen met Asscher, Klaver en Pechtold?

In de eerste termijn verdedigde Ard zich met de stelling dat hij niet letterlijk heeft aangeraden te schrappen, een schrapping niet beoogde en een schrapping niet verwachtte. Daarna trad hij af. De eerste logische vraag in tweede termijn is waarom Ard niets deed toen hij zag dat de Kamer een gecensureerde versie kreeg. Op dat moment stort namelijk zijn hele kaartenhuis over persoonlijke verwachtingen en bedoelingen in. Hij zag de informatie ontbreken en zweeg jarenlang. Het is niet alleen Ard die niet aan de bel trok, het was ook Rutte, Opstelten, de VVD en betrokken ambtenaren die daarvan uitgingen. Die dachten dat ze een concept met feiten naar Ard konden sturen en later een versie zonder feiten naar de Kamer, en dat Ard zoiets zou slikken. Dat is blind vertrouwen in de omerta van de VVD. De conceptversie inclusief de bijna juiste bedragen is naar niet 1, niet 2, niet 3, niet 4, maar zelfs naar 5 verschillende ambtenaren van Algemene Zaken verzonden. Mark Rutte beweert van de inhoud toch geen kennis genomen te hebben. Dat is loodrecht op zijn eigen bewering, in hetzelfde debat, dat door het vinden van het bonnetje zelf zijn hele ministerie met dit dossier bezig was. Het is niet een groot dossier, er werken vierhonderd mensen bij Algemene Zaken, maar toch zou deze smoking gun aan iedereens aandacht ontsnapt zijn? Vanwege de dynamiek van de situatie? Als dat waar is, beste Mark, is er nog een veel groter probleem dan een integriteitskwestie. Dat zou betekenen dat een heel departement onthecht raakt van de realiteit en details op het moment dat een minister struikelt. Mark Rutte had het de hele tijd over de dynamiek van het gevonden bonnetje. Moet u eens voorstellen wat voor dynamiek er was geweest als toen niet alleen het bonnetje gevonden was, maar ook de herinnering van Teeven netjes gepubliceerd was. Dat aan de ene kant het kabinet gewoon wist hoe het zat én het gewoon wél in het archief aanwezig was. Dat beide delen van de bom samen afgaan. Dan was voor de Kamer duidelijk dat het hele circus van Wir haben es nicht gewußt toneel was. Dat Fred Teeven als secondant naar debatten zat te kijken, waarvan hij de juiste inhoud kende, maar toch zijn mond hield. De omerta van de VVD. Het is een kwestie van tijd totdat 1 van de 5 betrokken ambtenaren, die volgens de premier een beroepsfout hebben gemaakt, uit de school klappen. Dat deden de ICT-ambtenaren die de schuld kregen het bonnetje niet te kunnen vinden immers ook. De VVD zit te klagen dat het boek vlak voor de verkiezingen uitkwam. Terwijl dit verloop gewoon hun eigen timing is. Ze hebben zelf de boel getraineerd door te zwijgen en tot drie keer toe een onafhankelijk onderzoek naar de bekende weg te starten. Mark, Fred & Ard hadden ook netjes deze gifbeker jaren geleden in een teug kunnen leegdrinken, naar goed studentikoos gebruik. Dan had er nooit een haan naar gekraaid. Met vergelijkbare onderzoeken heeft Wiebes oplossingen op de werkvloer van de belastingdienst en oplossingen voor beginnende zelfstandigen op de lange baan geschoven. Deze methode is standaard voor de coalitie. Helaas voor hun, gelukkig voor ons komen de resultaten van die onderzoeken vlak voor de verkiezingen naar buiten. De VVD zit hier naar zijn eigen timing (en incompetentie) te kijken en mist een transparante en integere bestuurscultuur. VVD fractievoorzitter Zijlstra noemde bij herhaling dat er maar twee onderzoeken naar het bonnetje waren geweest. Het zijn er minimaal vier. Brummen (die niet eens met Teeven mocht praten), Oosting 1 (die het bonnetje ook niet kreeg), Oosting 2 (die mocht uitzoeken waarom het ministerie vlak voor de finish stopte met het zoeken naar het bonnetje) en een boek van een journalist die in zijn eentje bewijst dat onderzoeksjournalistiek nog niet dood is. Fouten maken doet iedereen. De vraag is wat je ermee doet, en wanneer. Dit dossier is in de doofpot gestopt, maar daarin bleek excellente potgrond te zitten. Daarom is de opmerking van Humberto Tan zó ontzettend terecht. Als een simpel bonnetje al niet tot een goed einde komt, welke hoop kunnen we nog koesteren voor de moeilijkere dossiers?

Eric Wiebes gaat complete branches van bedrijven en ZZP-ers een briefje sturen. Om nogmaals te herhalen wat hij regelmatig in de Kamer heeft beweerd. Vijfhonderdduizend keer. Een politiek novum. Een doekje voor het bloeden, thuisgestuurd. Proza, dat gedupeerde ZZP-ers niet kunnen eten. Wiebes gaat nogmaals beweren de wet DBA niet te gaan handhaven, behalve bij “kwaadwillende partijen”. Ten eerste is de wet DBA een samenraapsel onduidelijke criteria, en ten tweede wordt met nog een extra laag onberekenbare subjectiviteit bepaald of er gehandhaafd wordt. Een kaartenhuis op een kaartenhuis. Hij denkt dat hij een oplossing aanbiedt, maar hij snapt het onderliggende probleem al niet. Opdrachtgevers hadden al geen zin moeilijke contracten op te stellen voor die paar ZZP-ers die ze misschien nodig hebben, hebben ook absoluut geen zin daarin te investeren zonder in volledige duidelijkheid en zekerheid te eindigen. Het is ook niet strategisch om echte ZZP-ers met een modelcontract dit grijze gebied in te trekken en bloot te stellen aan de volgende aanval op mensen die voor eigen rekening en risico proberen te werken voor hun geld. De VVD en Wiebes in het bijzonder blijken maar niet te begrijpen dat beursgenoteerde multinationals en familiebedrijven helemaal niets gaan doen met een gedoogconstructie. Het zijn geen wiethandelaren die onbesuisd een fiscaal en juridisch moeras inrennen om een principieel punt te maken. Alleen al het afbreekrisico om in een verschil van mening te raken met de fiscus over de beloningsmethode van een paar kleine bedrijfjes, wat vervolgens kan escaleren tot negatieve publicaties en een inval van de Fiod.

Vier dagen duurde het voor het OM de minister informeerde dat de Berlijn-terrorist in Nederland was geweest. We tappen heel Nederland af, maar verwerken die informatie niet snel genoeg. Met die affaire sloot Steur vorig jaar af. (De tweede keer dat Ard een terrorist doorliet.) Dit jaar opende Steur met een tweet die bij de straatpolitie compleet in het verkeerde keelgat schoot. Deze week werd duidelijk waarom de onvrede zo diep zat. Er blijkt een onderzoek te liggen dat politie & justitie de greep op delen van de samenleving kwijtraakt. Alleen is er in de top besloten dat onderzoek aan te bieden aan het volgende kabinet, na de verkiezingen. Begrijpelijk, allemaal topambtenaren, politici, politieke partijen en een minister die als lemmingen willen blijven in het systeem, want dure hypotheek, echtgenoot, maîtresse en verwende kinderen. Toch hebben deze heikneuters een spoedcursus staatsrecht nodig.

Dit jaar is begonnen met vele autobranden, geweld tegen hulpverleners en politici die dat geweld voor de vorm veroordelen of nog erger, beweren dat de nacht rustig verlopen is. De minister roept op om geweld tegen hulpverleners streng te veroordelen, het OM belooft 200% zwaarder te eisen, de Kamer applaudisseert, maar de wet geeft in artikel 304 Sr hooguit een derde verhoging. De OvJ zal op bevel van Ard een zwaardere straf eisen, de rechter mist een verplichting die op te leggen. In de praktijk blijft weinig over van dit initiatief, een rekenvoorbeeld: Een tweeëntwintigjarige man uit Coevorden werd gisteren veroordeeld voor kopschoppen van twee verschillende mensen die hij tegen de grond gewerkt had. De ene buiten het café, de ander later bij de grill. De man kreeg tachtig uur onvoorwaardelijke werkstraf. Veertig uur onvoorwaardelijk per kopschop. Een weekje. De dader moest zijn slachtoffers 700 euro betalen, dat is minder dan een jaartje eigen risico wat verbruikt is om op academisch niveau een hoofd te laten controleren op aangebrachte schade. Een koopje. Dit is letterlijk en figuurlijk high-impact crime waar het slachtoffer ook een stuk immateriële en komende materiële schade vergoed mag zien.

Na de aanslag in Berlijn door een “vluchteling” kwam het bericht dat AfD daar stemmen mee zou winnen. De doden waren nog niet begraven, gewonden waren nog niet geheeld, de dader nog niet gepakt, maar politici maakten zich vanuit hun veilige bunkers al zorgen of ze herkozen gingen worden. Merkel begon met “Wir Schaffen Das” en noemt inmiddels islamitisch terrorisme de grootste bedreiging voor Duitsland. President Erdogan heeft in de ultranationalistische MHP-partij een gedoogpartner gevonden. Eindelijk heeft hij de meerderheid waarvoor hij in 2015 twee keer parlementsverkiezingen moest organiseren. Hij kan nu een referendum uitschrijven om het ambt van premier op te heffen en de absolute macht naar zich toe te trekken. Turkije heeft al weinig oppositie dankzij een hoge kiesdrempel, maar de Koerdische partij wordt actief gehinderd en strafrechtelijk vervolgd. Politieke processen tegen schrijvers gaan gewoon door. Armeniërs, Assyriërs, Pontische Grieken en Koerden weten van de vorige vier genocides wat een Ottomaans kalifaat oplevert. Met een beetje verstand zie je hier een onafhankelijkheidsoorlog aankomen, eentje die Europees én Russisch georiënteerde Oekraïners ook zagen aankomen én kregen. Oorlogen die Irak begon in de tijd van Saddam, of Syrië in de tijd van Assad. Het Kabinet en de Europese Commissie steken de kop in het zand terwijl ze de sultans gedogen.

Obama beveelt aan de ene kant onderzoek over stembusgang, aan de andere kant zijn alle verzoeken tot handmatige hertellingen afgewezen. Het belangrijkste bewijs wordt niet bekeken. Erger nog, de staat Michigan heeft een wet dat als de uitslag niet klopt bij de opkomst, er geen hertelling mag komen. Afgelopen maandag hebben de kiesmannen uit de staten hun definitieve keuze tussen twee teleurstellingen in zesvoud moeten opstellen, ondertekenen en insturen. De Nederlandse overheid is voor een stemprinter. Dan kunnen daarna de stemmen geautomatiseerd gescand en geteld worden. Het eerste systeem kan een andere stem printen dan de keuze van de kiezer. Het tweede systeem kan foutief inscannen of optellen. Fouten die allemaal in de VS voorkomen. Deze “oplossing” verdubbelt alleen maar het aantal kwetsbare systemen. De kans dat een paper trail op het juiste moment volledig wordt bekeken, is verwaarloosbaar. (Videootje met uitleg) Computers zijn eigenlijk alleen nog maar extreem mentaal beperkte ambtenaren met een IQ beneden een strontvlieg, die als lemmingen blind de instructies volgen van hun fascistische leider, de onbekend gebleven groep programmeurs. Zou er niet een fundamenteel grondrecht moeten zijn dat iedereen het verkiezingsproces moet kunnen controleren? Niet alleen actief en passief kiesrecht, maar ook zonder alles daartussenin. Dat iedere kiezer zonder een muur van deskundigen zelfstandig toezicht kan houden over iedere stap in het kiesproces.

Kijken we naar de letterlijke tekst van vijf velletjes die Mark Rutte in acht maanden geregeld heeft, staat er in de éérste regel: “The European Council reconfirms its commitment to … the territorial integrity of Ukraine.” Aan de ene kant betekent het Verdrag volgens Rutte geen veiligheidsgarantie voor Oekraïne, aan de andere kant moet dit verdrag onderstrepen dat de EU eensgezind is tegenover Rusland. Rutte spreekt zichzelf tegen en wordt tegengesproken in zijn eigen aanvulling door de Europese Commissie. Hoewel het verdrag meerdere keren spreekt over defensieve en militaire samenwerking, er NAVO-oefeningen in Oekraïne worden gehouden, Nederlandse troepen meewerken aan de oorlog in de Donbass en Nederlandse troepen in Litouwen aan de Russische grens staan, hamert Rutte erop dat die inzet niet letterlijk in dit verdrag gedicteerd wordt. Als Nederland echt indruk wil maken op Poetin moet je niet aankomen met diplomatiek toiletpapier, kleine aantallen utopische straaljagers of patriot-eenheden die na jaren in Turkije zonder te schieten in volledige revisie liggen. De Russische grens is lang, het te beschermen gebied gigantisch, daarom is onze superieure kwaliteit geen compensatie voor de lage aantallen militairen, materieel en ammunitie. USA geeft twee tot drie keer zo veel aan defensie uit, maar ligt makkelijk verdedigbaar tussen twee oceanen in. Nederland had bij de vorige oorlog in totaal 1 tank, nu hebben we er 0 (nul). Gelukkig wil onze grote broer er 1600 lenen. Obama stuurt de tanks, Trump de rekening. Eurofielen denken dat je met een verdrag de situatie kunt stabiliseren, denken dat macht iets is wat volgt uit maatpakken, papier en inkt. Terwijl Oekraïne deze aanvulling niet tekent, er met Rusland geen verdrag is en Polen binnen een jaar na het Verdrag van München werd binnengevallen. Puntje A Puntje A van de aanvulling is dat dit verdrag er niet naar zou streven Oekraïne lid te maken van de Unie, terwijl vrij verkeer van personen, goederen en diensten al in gang zijn, bijna geregeld of expliciet beloofd worden. De universiteiten van Gent en nota bene Kiev noemden dit een integratie georiënteerd verdrag. Bijvoorbeeld artikel 1, lid f: “de voorwaarden te scheppen voor steeds nauwere samenwerking”. Polen zag lidmaatschap zelfs als doel van associatie. Rutte zet daar nu alleen tegenover dat een lidmaatschap niet direct volgt uit het verdrag, maar aangevraagd moet worden via artikel 49 van het Frankenstein verdrag betreffende de EU. Puntje B Puntje B is defensie. De EU bevestigde eerst haar samenwerking op het gebied van conflict preventie (paraderen met militairen), crisis-management (bevoorraden, trainen en financieren van oorlog) en non-proliferatie (gebrabbel over kernwapens), om direct erna te melden dat dit verdrag geen verplichting daartoe is. De uitleg die Mark hier aan het verdrag probeert te geven staat haaks op het handelen van Nederland, NAVO en EU in de afgelopen jaren. Puntje C Puntje C geeft de belangrijkste voordelen van lidmaatschap alvast aan de gewone Oekraïner. Hoewel in het voorwoord visumvrij reizen als doel wordt gesteld, en artikel 19 alleen daarover gaat, en arbeidsmigratie in artikel 18 op minimaal het huidige niveau gehouden wordt en alleen maar uitgebreid mag worden, wordt nogmaals bevestigd dat lidstaten daar eigen keuzes in mogen maken. Zoals Nederland ook al met Polen, Bulgaren en Roemenen deed. Tijdens verkiezingen streng opstellen, ertussenin de kraan open. Puntje D Puntje D committeert eerst de EU nogmaals aan de hervormingen in Oekraïne, en stelt dat dit verdrag geen financiële hulp nodig heeft. Dat klopt, het verdrag heeft geen geld nodig, Kiev wel. Voor corruptie, oorlog en gederfde belastinginkomsten vanwege handelssancties richting Rusland. Ondanks dat “financiële bijstand” in artikel 453 expliciet beloofd wordt en heel titel 6 daarover gaat, wordt hier beweert dat er geen geld naar Oekraïne gaat. Er zit nu al bijna honderd miljard tussen die denkwijze en de teller loopt nog steeds. Hulp die al een kwart eeuw niet werkt. Puntje E Puntje E gaat over corruptie. Zou het belangrijkste puntje zijn, maar staat niet bovenaan. President Poroshenko zou als staatshoofd zijn bedrijven verkopen. Dat heeft hij zelf beloofd aan zijn kiezers om niet de zoveelste corrupte oligarch te worden, en het is voor westerse politici gangbaar het bezit in een blinde trust te plaatsen, zodat ze niet hun beleid kunnen afstemmen op hun persoonlijke zakelijke belangen. Uit de Panamapapers bleek dat hij nog direct eigenaar was. De premier van Oekraïne stapte om die reden daags na Ons Referendum op. Veel duidelijker was de voormalige president van Georgië. Mikheil Saakashvili had in negen jaar in zijn land omgevormd van een gefaalde staat naar een makkelijke plek zaken te doen. Hij werd gouverneur van de grootste en moeilijke regio Odessa in Oekraïne, vlak naast de oorlog in de Donbass. Hij richtte het eerste anti-corruptie bureau op en huurde zelfs Maidan-betogers in om de douane te ontdoen van corrupte ambtenaren. Toen hij tegen de corruptie binnen een chemische staatsfabriek aanliep, kregen hij en zijn personeel vanuit Kiev een dolk in de rug. In The New York Times geeft hij paginalang aan dat Kiev de strijd tegen corruptie aan het verliezen is. Puntje F Puntje F belooft dat landen maatregelen mogen treffen als een partij zich niet aan het verdrag houdt. Zelfverrijking en corruptie zouden in dat geval volgens artikel 478 Oekraïne haar privileges mogen kosten. Rutte kiest ervoor nogmaals op te schrijven dat regels gehandhaafd kunnen worden, zonder die regels echt te gaan handhaven. Hier legt Rutte alleen de ene dode letter op de andere. Er is volgens Rutte een inhoudelijk antwoord. Wat bestaat uit zes delen die zichzelf al tegenspreken, en die op geen enkel punt iets veranderen aan het verdrag. Het papiertje is niets waard en dat staat zelfs letterlijk in hetzelfde document. Het is een slap aftreksel van zijn eigen voorcampagne. Daden zoals op basis van zijn eigen puntje F en artikel 478 consequenties te verbinden aan de zelfverrijking, aanhoudende corruptie en oorlog door delen van het verdrag op te schorten, ontbreken. Rutte laat daarmee Poroshenko bij zijn eigen bevolking en de complete EU onbeperkt zijn gang gaan. Rutte negeert niet alleen de Nederlandse kiezer, maar ook de Europese en Oekraïense. Het westen zal het verdrag aangrijpen als excuus om geld te geven en militair te escaleren, zonder dat Poroshenko stopt met zelfverrijking of de corruptie in zijn land aanpakt. Zelfs de pacifistische partij GroenLinks kiest niet voor de lokale bevolking en steunt verdere polarisatie. Een wereldoorlog wordt niet voorkomen door een blok te vormen en andere grootmachten buiten te sluiten. Daarmee wordt hooguit bepaald wie tegen wie vecht, en waar. Een oplossing begint met vrede tussen Oekraïne en de Donbass. Samen met verdragen tussen de EU, Oekraïne én Rusland. De Cuba-crisis werd beëindigd door JFK, de Koude Oorlog door de acteur Reagan. Wie had gedacht dat de laatste hoop op vrede bij tv personality Trump wordt gelegd? Weer bij een Amerikaan. Wanneer gaat Europa haar eigen boontjes doppen? Leren met elkaar samen te leven? Voorkomen dat het hier weer losgaat?

De politieke strijd tussen Geert Wilders en Mark Rutte is er eentje tussen criminelen. Mark Rutte werd ooit veroordeeld voor aanzetten tot discriminatie van Somaliërs. Die lopen (toen al) voor 80% in de bijstand, en de voormalige staatssecretaris Mark Rutte stelde aan gemeenten voor deze groep migranten extra streng te controleren. Mark Rutte krijgt in de verkiezingen in maart de premierbonus, Geert Wilders kreeg een mediacircus. Het Vlaams Blok werd ooit verboden en opnieuw opgericht als Vlaams Belang - verdubbelde daardoor. Ook in Nederland krijgt de kiezer het laatste woord. Geert werd veroordeeld voor een campagnemomentje dat ondertussen rechts is ingehaald door de rest van het debat. Niet alleen door politici op campagne, maar zelfs door burgemeesters, ambtenaren en kabinetsleden.