Volkskrant schrikt zich het apezuur. Witte mensen bij het skûtsjesilen in Friesland!

Oh Jezus Christus de Verlosser en Wegnemer van alle Zonden mag er alsjeblieft bij de komende storm des doods een kleine boom vallen op het pratende stuk middelmaat Hanna Bervoets? Het schrijfmeisje keek teevee en vroeg zich het volgende af: Misschien bestaat er naast de witte, heteroseksuele blik ook zoiets als een Randstedelijke blik: een dominant Hilversums perspectief dat de Randstad als het middelpunt van Nederland voorstelt, waardoor ook nieuws uit ‘de regio’ – waar Amsterdam natuurlijk ook een regio is – door Randstedelijke ogen wordt belicht. NEE MAAR ECHT! Het staat er gewoon echt! Met dat geestige "misschien" erbij, ook nog eens. Alsof het dus heel redelijk is dat er naast het ENORME probleem van te weinig transen of colour op teevee er een nieuw ding opdoemt: dingen van buiten Amsterdam. En dat allemaal getriggerd door een programma over mensen in FRL die doen wat mensen in FRL doen, namelijk zeilen. Letterlijk sinds de dagen van Willem de Zwijger kankeren ze in Brabant, Zeeland en Friesland (en de rest) over het feit dat alles altijd alleen maar om Holland draait, maar volgens zo'n met intersectionele bullshit volgezogen tampon is het ineens een Ontdekking dat die mensen er ook zijn. En dan dat impliciete verwijt van dat dan de rest van Nederland dat niet binnen de A10 ligt niet deugt: "Water, boten, witte mensen, tradities – geen gedoe: wellicht is dit het Nederland dat sommigen het liefst zien." Ja, inderdaad. Prima diagnose wel voor iemand die kennelijk ergens in 020 aan het struisvogelen is. ****En nooit zal zo'n Hanna kunnen uitleggen, of begrijpen, waarom het welvarende Nederland precies op die dingen gebouwd is en waarom dus al die gekke hobbies omtrent ekspieriementele seksualiteit en idiote importreligies met afkeer worden bekeken door mensen die niet in de mediale masturbatiecirkel zitten. Dit Land is ons Land, Hanna.

Wereldtitel weinig diverse hockeyvrouwen geen voorpaginanieuws

Dat was geinig gisteravond. De roomblanke Nederlandse hockeydames werden wereldkampioen en heel veel mensen maakten hetzelfde grapje over het tomeloze gebrek aan migratie-achtergrond van die monocultuurtroela's die met gestrekte rechterarmen 6 puntjes drukten tegen de Ieren. Gebbetjes mijnheer Sonnenberg, moet kunnen. 

Bij de Volkskrant kermden ze echter van de deugpijn bij het zien van de vrolijke ANP-foto van de feestende hockeymeiden. GODVERDOMME, vloekte de beeldredacteur van dienst. 

"No way dat dit op de voorpagina gaat," stampvoette Peter Giessen, die eerder dit larmoyante commentaartje over de "prachtige voetballers" en de Franse WK-titel tijpte.

Nadia Ezzeroili huilde zachtjes aan de redactietafel op de nieuwsvloer. "Veertig jaar integratie naar de klote door dat stelletje Gooise kudtwijven. Houdt het dan nooit op?"

"Kunnen we niet een paar speelsters donkerder maken?" mailde Harriet Duurvoort nog. "Of we zetten erbij dat er een paar lesbies zijn," stelde Asha ten Broeke voor. "Hebben we toch wat." 

"Deze plaat moet toch gewoon op de 1?" Woke Willem Vissers van de sportredactie sloeg met zijn vuist op tafel.

Maar helaas voor Willem. De hoofdredactie gaf er uiteindelijk een klap op. ANP-foto werd niet geplaatst en het wereldnieuws ging naar P3 van het sportkatern. 

"JP Geelen lult het wel weer recht in zijn ombudsstukkie."

Het was de week van Peak Deug. Eerst de Open Brief van all the usual BN’er suspects aan het adres van minister van Buitenlandse Zaken Stef Blok, daarna liet een klein deel van de Amsterdamse gemeenteraad (de rest wilde overduidelijk niet meedoen, er is nog hoop voor de hoofdstad) onder leiding van Sylvana Simons ook nog van zich horen. Het linkerdeel der natie was hoe dan ook ontploft, zaterdag ging het nucleair toen de Volkskrant Géza Hegedüs aan het woord liet, de gefnuikte lijsttrekker van de PVV in Rotterdam.

Hilarisch was het einde van het interview:

U bent zelf kind van vluchtelingen. 

Fel: ‘Ja. En? Heb ik die keuze gemaakt om hier te komen? Nee. Die keuze is voor mij gemaakt.’ 

Ziet u zichzelf als een etnische Nederlander? 

‘Nee.’ 

Dus eigenlijk zou u terug moeten naar Hongarije. 

‘Ja, misschien wel. Dat speelt wel door mijn hoofd.’

Smullen, nietwaar?

Dubbele ironische onderlaag. Domlinks Nederland mag graag smalen dat domrechts Nederland altijd roept: We vinden dit en dat maar dat mag je niet zeggen. Domlinks voegt daar dan vervolgens aan toe: Ondertussen staan de Nederlandse media vol met rechtse prietpraat.

Maar als de Volkskrant dan een zelfhatende halve Hongaar met een bijstandsuitkering en rabiate extreemrechtse denkbeelden aan het woord laat, is de reactie: Schande, de Volkskrant moet zulke types helegaar geen platform geven!

En daar zit ‘m de crux. Die reactie neigt namelijk naar repressie. Zie ook de voormalig top-adviseur van Jesse Klaver die pleit voor een redactionele zuivering onder gevestigde media omdat hij weleens kritiek krijgt van Arthur van Amerongen, ondergetekende en vele anderen. Kort gezegd: dit soort types voeren de persvrijheid bepaaldelijk niet in het vaandel (Waar blijft die advertentieboycot?). 

En zo spelen Sylvana Simons, Eric Corton en Geert Mak het spel: ze zetten Tolerantie in de spits maar hopen dat Het Eigen Gelijk de winnende goal scoort. Om vervolgens de lederen moraalknikker in eigen doel te schieten.

Daarmee win je de wedstrijd dus niet. Dan sta je vooral voor lul.

Géza Hegedüs is een (ex-)PVV'er. Geen leuke en gevatte PVV'er zoals Martin Bosma, maar Géza Hegedüs is een nare PVV'er zoals Géza Hegedüs.

Géza mag met zijn racistische rassengezwets twee pagina's in de Omvolkskrant volblaffen. Voor wie Géza niet kent: hij is als kind met zijn rechterarm in een toverketel stijfsel gevallen, was één dag Oberst-Gruppenführer van de PVV in Rotterdam en toen werd hij gejorist door Geert wegens te radicaal. Géza is een enge gast die zijn eigen etnische kadertjes schetst en wie daar niet binnen valt moet opdonderen. Hij wordt helemaal emotioneel (in de verdrietige zin van het woord) als hij een neger ziet lopen, zeg maar. En nu Géza de Erkenbrand en KKK-bewonderaar zijn rabiate geouwehoer in de Omvolkskrant mag verkondingen staat de correcte kant van Nederland natuurlijk in de fik. Waarom zo'n man in hemelsnaam een podium krijgt van die vervelende krant. Nou Miko cs, dat is juist goed. Vrijheid van meningsuiting en debat enzo. Laat die man zijn zegje doen en laat Nederland beseffen dat deze gast zijn bruine onderbroek sinds 1945 niet meer heeft gewassen. Bedankt Volkskrant, heel Nederland weet nu dat er een paar van die domme lullen als Géza Hegedüs rondlopen. Immers, niet iedereen is zo'n verstandige lul als Miko Flohr.

Volkskrantlezer Bert Aukema uit Giethoorn stelt onherstelbare verbetering Blokmanifest voor.

Hadden Meredith Greer, Tirza de Fockert, Lieke Marsman, Claudia de Breij, Akwasi, Eric Corton, Jurjen van de Bergh, Tinkebell, Persis Bekkering, Maurice Seleky, Joyce Brekelmans, Nadia Bouras, Raja Felgata, Sylvana Simons, Christine Otten, Janneke Stegeman, Mona van den Berg, Hans Krikke, Amma Assante, Ahmet Polat, Sunny Bergman, Murat Isik, Glenn Helberg, Babs Gons, Dolly Bellefleur, Massih Hutak, Ingeborg Beugel, Anke Laterveer, Claartje Kruijff, Marjolein van Heemstra, dr. Ellen-Rose Kambel, Dylan Meert, Dave Ensberg-Kleijkers, Zoë Papaikonomou, Annebregt Dijkman, Barbara Vos, Egbert Fransen, Joost Baars, Geert van Itallië, Etchica Voorn, Anja Meulenbelt, Izaline Calister, Matthea de Jong, Nikki Dekker, Milou Deelen, Malou Holshuijsen, Joshua Livestro, Stan Veuger, Robert Vuijsje, Karin Spaink, Ronald Giphart, Bénédicte Ficq, Mano Bouzamour, Robert Alberdingk Thijm, Norbert Ter Hall, Jean-Marc van Toll, Devika Partiman, Marleen Stikker, Natascha van Weezel, Samora Bergtop, Hans Laroes, Bart Chabot, Simon(e) van Saarloos, Elias Mazian, Geert Mak en Elsbeth Etty dat zelf niet kunnen bedenken?

Goedenmiddag en leuk dat u klikt op weer een aflevering van Satire Is Dood Want Ga Hier Nog Maar Eens Overheen.

Vandaag hebben we het over Miek Smilde, 'schrijver en onderzoeksjournalist', die in een achterstandswijk woont wiens kinderen op een zwarte school zitten die op straat haar eigen taal niet meer hoort die allemaal buitenlanders in dienst heeft als kleermaker, oppas, schoonmaker & mondhygiënist. En wat blijkt? Die hele multiculturele samenleving is één groot succes met allemaal geweldige mensen terwijl Stef Blok hel en verdoemenis staat te preken. "Ik zou minister Blok willen aanraden kennis te maken met mijn kleermaker, onze oppas, onze hulp in de huishouding en de mondhygiënist. En ik zou hem willen zeggen: ‘Doe zoals zij’." Want dat is natuurlijk de kern van het geweldige multiculturele experiment Nederland: dat buitenlanders voor weinig geld werk doen waar je zelf geen zin meer in hebt, niet klagen en netjes 'dankuwel mevrouw' zeggen. Dat heeft Miek Smilde zelf in haar eigen bevoorrechte leventje bij elkaar geonderzoeksjournalistiekt. Bonuscitaat dat helemaal niet neerbuigend racistisch is: "Een Surinaamse vrouw van Hindoestaanse origine, die moslima was. Alleen die combinatie al was genoeg reden haar aan te nemen." Maar het probleem meneer, dat blijft.

Robert van de Griend van de Volkskrant is een beetje wat Tom Tates is bij het Algemeen Dagblad.

Een natte krant. Je weet niet of hij je compleet in de zeik neemt of dat-ie het allemaal bloedserieus meent. Dat is best knap en daar kun je ook wel een soort schoonheid in zien, maar bij Robert is het vooral onkunde. Er zijn namelijk twee verschillen tussen Robert van de Griend en Tom Tates. De laatste neemt zichzelf niet zo serieus en de eerste kan niet schrijven. Robert propt zichzelf in een slonzig jasje en dan speelt hij baasje. Hij zal vast een goede manager zijn, mooi iedereen zijn privékast in dirigeren als er moslims met AK's binnen komen zeilen, maar qua column is het niveautje Halina Reijn en dan kun je er maar beter mee kappen. Enfin, het gaat nu helemaal niet om Robert van de Griend, het gaat om de Volkskrant. Want na al die berichtgeving over de Noord/Zuidlijn in Amsterdam alsmede al die andere crack over 020 vraagt Robert zich af of zijn Amsterdamse krant met de Amsterdamse redactie en de dichtgetikte tunnelvisie op de Binnen-A10 nog wel Rotterdams genoeg is. "Is mijn eigen krant blind voor de stad die mij deels heeft gevormd? Valt mee. De redactie beschikt over een regiocorrespondent Zuid-Holland die geregeld in de Koopgoot belandt. En vorig jaar berichtte de krant nog over de zesentwintigste editie van de Roparun." Dat moet wel schijtlollige ironie zijn, maar Robert kennende - en dat doen we gelukkig niet - meent hij het serieus. De Rotterdammers horen het in ieder geval een keer van iemand die bij de Volkskrant werkt: er is een regiocorrespondent Zuid-Holland én vorig jaar berichtte de krant over de Roparun. Of jullie dan nu even jullie bek dicht willen houden met jullie larmoyante gejengel over Rotterdam.

Robert van de Griend had een antimoslimkast op zijn werk. Een soort antiaanbaklaag, maar dan een antimoslimkast. Waar Robert zich lekker in terug zou kunnen aftrekken, voor het geval dat.

Robert van de Griend schrijft een beetje hoe hij eruit ziet. Slonzig. Enfin, dat is nu het punt niet, want Robert schrijft dat hij DOODSBANG is voor moslims. Dat mag Robert natuurlijk niet zeggen van de Volkskrant, maar meneer staat met klamme handjes voor de deur als er wordt aangebeld op de redactievloer. Meestal is het dan gewoon een of andere oersaaie singer-songwriter met strohoedje die de vaginae van de roomblanke alsook 100% Amsterdamse millennialredactie komt bevochtigen, maar Robert is desondanks bang voor de islam. "Sinds ‘Bataclan’ staat in concertzalen het zweet in mijn handen. Toen ik kort na de verijdelde aanslag in de Thalys iemand in diezelfde trein zag lopen met een langwerpig voorwerp onder zijn arm, stond mijn hart even stil (het bleek een paraplu, of een stokbrood, daar wil ik vanaf wezen). En geloof het of niet, maar na het bloedbad bij Charlie Hebdo heb ik op mijn werk een kast leeggeruimd waarin ik me zou kunnen verstoppen, voor het geval dat."

Ja ho wacht even hoor. Robert van de Griend, schijtbang voor moslimterrorisme, heeft een panic room waarin hij zich kan verstoppen voor het geval dat. Terwijl zijn collega's vechten voor hun leven zit Robert van de Griend verstopt in een kast en dat tekent de persoon Robert van de Griend. Maar het is natuurlijk ook wel logisch, gezien de felle islamdiscussie alwaar Robert van de Griend en diens dappere krant de Volkskrant immer stevige standpunten innemen, waardoor iedereen zoiets heeft van: "Nou nou, die Volkskrant en die Robert van de Griend, die durven wel kritisch te zijn op de islam he. Die Robert van de Griend durft echt eens vraagtekens te zetten bij dat regressieve geloof waarin vrouwen als honden onderdrukt worden en waarin homo's van het gebouw gesmeten worden. Sjongejonge wat een dappere kerel en wát een dappere krant." Maar dan allemaal precies andersom, want Robert van de Griend is veel te bang iemand met een hoofddoekje op de teentjes te trappen om vervolgens de in zijn kringen dodelijke inclusiviteitsjoker toegespeeld te krijgen. Robert haalt het keukentrapje er nog maar eens bij en die vergelijking heeft zelfs in zijn eigen dode boom het stempel oerdom gekregen, ware het niet dat Robert de enige slowpoke in dit land is die nog op de eerste trede staat te wiebelen. Robert van de Griend die bang is om de nieuwe Charlie Hebdo te worden is als de redactie van Trouw beveiligen na een aanval op De Telegraaf en Panorama. Robert van de Griend staat samen met zelfverklaard aanrander Francisco van Jole vooraan met zijn bordje Je Suis Charlie, maar zodra de noten gekraakt worden kijkt hij af bij zijn vriendjes en roept hij precies hetzelfde als de rest. "Racist! Fascist!", en ondertussen loopt de dunne poep hem langs de benen bij het zien van iedere moslim met een baard. Het is gewoon een beetje zielig. Dus Robert jongen. Doe eens niet zo spastisch man.

♬♬ Wierd Duk bedankt, Wierd Duk bedankt, Wierd Duk Wierd Duk Wierd Duk bedankt, jalala ♬♬

ANP - Belgische vrouw uitzinnig omdat Wierd Duk er niet bij is

Het was een geweldig WK met geweldig voetbal en geweldige supporters en een geweldige sfeer, lezen wij in de Volkskrant. Het begon eigenlijk al met de openingswedstrijd, die ondanks Wierd Duk eindigde in 5-0. Vervolgens kon Wierd Duk eigenlijk helemaal niks doen aan die 3-3 tussen Spanje en Portugal, kwamen de Dukloze Belgen van een 2-0 achterstand tegen Japan terug en versloegen ze zonder Wierd Duk Brazilië met 2-1. We konden verder genieten van Kylian Mbappé, die voor zover bekend niets te maken heeft met Wierd Duk. Ook de Kroatische heldenploeg trok zich geen reet aan van Wierd Duk en voor zover wij weten heeft Gareth Southgate zelfs nog nooit van Wierd Duk gehoord [checken bij mediaredactie NRC, red.]. Heel de wereld (behalve Wierd Duk) genoot van de meest doelpuntrijke finale sinds 1966 terwijl Wierd Duk niet eens een doelpunt heeft gemaakt. Ook was het niet Wierd Duk die in de tweede helft opeens het veld oprende. Hallo Volkskrant. Wij zijn een beetje Wierd Duk moe. Dus stop met over Wierd Duk schrijven, of tenminste stop met over Wierd Duk schrijven in een fucking stukje over voetbal. Alvast bedankt.

Lang verwacht, toch gekomen: absurdistische kwaliteitssatire van powertrio Jiskefet, The Return.

Dapper wel van die oudjes: een comeback in een tijd waarin satire, ironie en humor verboden zijn. Zo zijn ze dan toch ook wel weer, hunnie van de Nederlandse Monty Python.

De eerste aflevering getiteld 'Aaf is als veertiger gelukkiger dan ooit' staat inmiddels online en is reeds bekeken door onze vakkundige jury. Het juryrapport liegt er niet om:

"Spot on pastiche van totaal leeg narcisme van hoofdstedelijk ironies parttime vrouwtje. Geniale sketch. Briljante parodie op het type ‘veertiger bakfietsmoeke’. Echt, Michiel Romeyns beste rol dit."

Het wordt kortom weer ouderwets smullen. Move over bibliotheekdames, kantoormannetjes en corpslullo's! De uitgebluste blanke brave 40+ kudtburger, met de harses van een seksrobot voor gerontofielen nadat heel 50+ eroverheen is gegaan, die de(!) hele(!) dag(!) over de totale leegtehel van helemaal niets kan wauwelen alsof het een alleen nog maar door in kracht afnemende vrouwtjeshormonen voortbewogen D66-stemmende overblijfmoeder is wordt dé nieuwe satire die straks door heel Nederland op verjaardagen en vergaderingen tenenkrommend slecht wordt nagedaan. Het nieuwe  Kopspijkers, Ushi en Van Dijk en Jet en Koosje Veenendaal in één. Ghe mensen, wat is het toch elke keer weer geinig dat satire de werkelijkheid zo mooi weet te overtreffen hè? Zo knap gedaan! Hulde!

Kudos wel voor de Volkskrant: Jiskefet binnenhalen voor je kwakkelende door De Persgroep verplicht gestelde wanhopige videosectie. Very well played sir, very well played!