\

Antropologisch vuistregeltje: elke plaats die in Nederland begint met Zee of Tuin en eindigt op Wijk, Dorp of Zigt; tread carefully. Want daar hangt dan misschien wel een touwtje uit de brievenbus, er staat evenzo een dozijn ploertendoders achter de voordeur. En daar gaan dingen soms nog op de OUDERWETSE MANIER. Wat wil? Een man (25), naar verluidt blank, getatoeëerd en veroordeeld voor drie verkrachtingen, is na zijn gevangenisstraf in Tuinzigt komen wonen. Hij zou aangebeld hebben bij een buurtbewoonsters met een aangename reputatie, die wordt omschreven als een Afrikaanse van midden 30, getrouwd en kinderen. Vervolgens vroeg hij of hij binnen zijn handen mocht wassen, waarna hij zich aan de vrouw vergrijpt. Er ontstaat een worsteling, waarop de verdachte een keukenmes pakt en de vrouw steekt en licht verwondt. EN TOEN. Trok niet alleen de politie, maar meteen de hele wijk uit om deze onhebbelijke hondelul in de kraag te vatten. Wat volgt is een hartverwarmend relaas over kleinstedelijk onderling vertrouwen en de verdachte eerder vangen dan de politie. "Wij praten met mensen in de buurt aan wie de politie voorbijgaat. Die kennen ons en wijzen ons in de goede richting. Op een gegeven moment zie ik iemand met een scooter. ‘Ik zit achter de verkrachter aan’, roep ik, en hij geeft me zo zijn scooter.’" Uiteindelijk werd de man ingesloten in een Tuinzigtsche achtertuin. "De verdachte belandt in de tuin van een onbekende, aan de Pijnboomstraat. Daar trapt de groep een deur in, waarna ze oog in oog met hem staan. Een van hen belt de politie. ,,Maar als jullie niet op tijd zijn, weet ik niet of jullie hem nog levend treffen.’’ Een andere bron wijst het toe aan adrenaline: ,,Iedereen wil wel een schop of een slag uitdelen. Dan moet je uitkijken: hij is voor de politie.”" Nou, Polder-hillbillies, puik werk!