Grote slagen, snel thuis zei Niesco Dubbelboer, de eerste gast in de GeenPeil Grote Donorshow. Maar we hadden makkelijk nog een paar uur kunnen lullen over democratie, demofobie, die stijfkoppen van Rutte III en ons wel/niet rommelige Oekraïnereferendum.

Sommige van zijn progressieve vrienden haten ons een beetje, zei Niesco, een van de geestelijk vaders van de referendumwet. Want dat Oekraïnereferendum, dat viel niet lekker. Dat is natuurlijk een van de redenen waarom het zo leuk was, en waarom het zo'n succes werd: omdat die progressieven er niet tegen kunnen als hun EU-pese Ideaal ter discussie wordt gesteld, en omdat GeenPeil eindelijk eens een stukkie tegengas tegen dat ideaal orkestreerde. Tuurlijk, het was ook best een rommelig referendum, met een heleboel chaos en jij-bakken en malle verwijten van Poetinvriendschap door politici van een bepaalde Pechtoldpartij die privévluchtjes naar Oligarchistan maakten om door handjes te schudden met lokale chocoprins Poroshenko het karretje van de voorstemmers nog verder in de poep te rijden. 

Maar: we hebben óók veel geleerd. 

We zijn inmiddels twee referenda verder en we beginnen met ons allen als land een beetje te snappen hoe het dan wel moet, zo'n keurig stukje burgerinspraak goed organiseren & netjes uitvoeren. Dus veranderen die pipo's van dezelfde Pechtoldpartij tijdens het spelen plotseling de regels. Erger nog, ze schaffen het hele spel zelfs af. Ja, dan is alles vergeten & vergeven van dat Oekraïnereferendum, dan draaien de tafels, herschikken de pionnen op het bord en worden de kaarten opnieuw geschud. Niks game over. Met zijn Stichting Meer Democratie steunt Niesco nu de Hart voor Democratie-campagne voor een donorreferendum (en wij helpen hen ook regelmatig een handje), en met deze fijne vent is het, samen met Alptekin Akdogan, ook nog eens uitstekend ouwehoeren over democratie, referenda en de strijd tegen wat hij 'de demofobe bestuurdersdemocratie' noemt en wat wij gewoon Het Partijkartel noemen. Of de Arrogante Elite, maar dat mogen we dan eigenlijk weer niet zeggen van Ome Niesco. Nuance, mensen. Nuance. Maar wel met grote slagen. “Een referendum moet je leren winnen.”

Onlangs feliciteerde ze Israël, nu beklaagt ze zich over ons landje. Voor in ons weekend-katern: een nieuwe inzending van reaguurster einStina.

De paradox van macht en de toekomst van Nederland
Deze week kwam uit dat het kabinet, wie dan ook precies, glashard loog over het niet-bestaan van memo's over  de afschaffing van de dividendbelasting. Ondertussen wordt er gewerkt aan het aanleggen van een geitenpaadje waardoor de WIV alsnog gewoon ingevoerd kan worden, ondanks de nee-stem van de burger. Tegelijkertijd wordt ook nog geprobeerd de wet op het raadgevend raadgevend referendum af te schaffen, waarbij onze allerlaatste hoop de bedaagde wijsheid van de Eerste Kamer is (Hup PVV! Hup SGP! Hup traditioneel gezien grote partijen met veel ervaring! Ohnee, wacht). 

Zelfs een blinde ziet het: de kloof tussen overheid en burger is enorm en het vertrouwen krimpt steeds verder. Jongeren klagen “dat ik niet weet wat te stemmen want politici liegen toch altijd en ik herken me in geen enkele partij” en mensen met iets meer dagen op de teller dromen veelvuldig over vertrekken naar vrediger oorden omdat het echte Nederland toch allang kwijt is. De overheid roept ondertussen dat zij de oplossing heeft: de een ziet het in meer EU, de ander in minder EU, de een in meer geïmporteerde wezens, de ander in minder, de een in de Bijbel en de ander in de moskee, de een in gladde pakken met blauwe schoenen en de ander in gedegen bestuurskennis.

Doordat de verschillende partijen binnen de overheid tegenwoordig ver uiteen liggen, ons parlementaire systeem is gebaseerd op het bereiken van compromissen, en de coalitie steeds vaker minimaal is, missen de boven ons gestelden slagkracht. Daarnaast is er steeds minder draagvlak voor hun beslissingen bij de burgers die zij vertegenwoordigen, wiens belangen zij behartigen, doordat de visies sterk uiteen liggen en beiden hun zin willen. Daardoor is er niet alleen een groeiend machtsvacuüm binnen de regering, maar hebben we ook te maken met een steeds verder escalerend conflict over de macht van bestuur en burger. Zeker nu men een middel tot burgerinspraak (na het negeren van burgerwensen) in de prullenbak probeert te proppen.

De regering wil gewoon van het referendum af en wel zo snel mogelijk. “Gaarne intrekken. Groetjes, Kajsa”, is min of meer de opdracht aan de Senaat. Maar die hebben daar toch wat vragen bij. Negentien pagina’s vol, om precies te zijn.

Dat is best veel. Hieronder een samenvatting en ja dat is vooral liefhebbersmateriaal qua details en doorwrocht. Hierna volgt vast wel weer iets in Jip & Janneke-taal over kopschoppen of salafistenlijstjes of zo. Nu eerst even wat veren in de bips van met name 50PLUS en de Dierenpartij, die zich stevig vastbijten in dit dossier. En ook de SGP doet wat we hoopten: kritisch zijn op de ongefundeerde, tendentieuze gang van zaken van het kabinet.

Veel vragen maar niet bij D'66 natuurlijk
Bij het CDA is instemming over de intrekking want een referendum een ondermijning van hun macht binnen de representatieve democratie. Ook D66 heeft maar twee halfzachte vraagjes-omdat-het-moet, maar de PVV vult in z’n eentje al drie kantjes (en met góeie vragen, ook). Ook de SP en GroenLinks vuren een paar goeie salvo’s af op Ollongren en de PvdA wil graag weten welke verwachtingen de regering precies had van het referendum, aangezien hun intrekkingswet zegt dat daar ‘niet aan voldaan is’. (Wij zouden vragen waarom de regering verwachtingen mag hebben van een democratisch instrument dat aan het volk toebehoort, maar OK, prima vraag verder.) 

De ChristenUnie is heel benieuwd hoe de regering de democratie dán denkt te gaan versterken na de intrekking van het raadgevend referendum en ook de Dierenpartij ziet een grote noodzaak voor zo’n versterking. Zij stellen ook een enorme berg vragen, waarin ze veelvuldig verwijzen naar de scherpe woorden van de zeven samurai, maar ook naar diverse columns en commentaren in dode bomen waarin het referendum plotseling wordt toegejuicht als geweldig supertof en spannend inspraak-instrument, nu de Sleepwetstemming zo’n succes is gebleken.

De staatsrechtelijk zuiveren van de SGP zou eerst een evaluatie willen voordat er tot (eventuele) intrekking wordt overgegaan, en vraagt zich wederom af: moet er niet een referendum over de afschaffing van het referendum mogelijk worden gemaakt? 50PLUS stoort zich aan de haast die de regering heeft, en de slordigheid die daarmee gepaard gaat. De partij vraagt zich af of de gevestigde partijen niet door hebben dat ze in een diepe politieke crisis verkeren, die zich uit in wantrouwen en versplintering die niet minder zal worden als de inspraak van het volk wordt ingeperkt. De ouderenpartij stelt zeer veel vragen en heeft tevens de beste samenvatting van Jonkvrouw Kajsa’s demofobe afschafspurt:

Een referendum over het referendum?
Voor het CDA hoeft dat niet, zulk gedoe. D’66 vindt het ook ‘niet logisch’, aangezien de wet toch niet gebracht heeft wat Kajsa er van verwacht had. En wat het volk wil doet bij het gevestigde, uitgezakte en volgevreten D’66 sowieso niet meer ter zake, weten we inmiddels luid en duidelijk. De partij vraagt nog wel om “reflectie” van het regeringsstandpunt dat intrekking zonder referendabiliteit juridisch prima houdbaar is, omdat alle experts daar zo kritisch over waren. De PVV vindt dat niet voldoende en verlangt een “uitvoerige motivering” van jonkvrouw Orwellongren. De SP is nog duidelijker, noemt het regeringsstandpunt “onlogisch” en wil het oordeel over de intrekking hoe dan ook bij het volk neerleggen. Ook PvdA, GroenLinks en de Partij voor de Dieren zouden graag een referendum over de intrekking willen zien. De SGP toont zich kritisch en wil meer en betere toelichting op het niet toestaan van een referendum. 50PLUS, tenslotte, is ook hier het meest concreet: de burger wordt monddood gemaakt door de regering, vinden zij.

De vvd heeft als enige geen enkele vraag voor de regering. Vragen stellen is namelijk slecht voor de brand safety van de BV Bitterbal.

Tijdpad. En nu?
Nu moet het kabinet antwoord geven. Sowieso gaat de Senaat nu eerst met verkansie tot 15 mei, maar hoe sneller Kajsa antwoord geeft, hoe sneller de Eerste Kamer na het reces verder kan (en hoe meer ze haar ware demofobe gezicht laat zien). Wij brengen morgen (26 april) de laatste inleidende verzoeken naar de Kiesraad en beginnen (als het goed is) vanaf 4 mei met de Race tegen de Klok: zullen we eerder de 300.000 halen dan het kabinet het referendum afschaft, en een donorreferendum winnen?

Het wordt spannend, en alle vrijwilligers-hulp is welkom! (Donaties ook nog steeds, trouwens ⤵️⤵️⤵️.)

Jan Terlouw en het Opiniepanel zijn het eens: D66 maakt er een potje van.

Niet voor het eerst haalt ook Jan Terlouw hard uit naar zijn eigen partij en de afschaffing van het referendum. "Overal zie ik de democratie verzwakken", zei hij in februari over het Regeerakkoord ist Regeerakkoord-gedrag van Kafka Ollongren. Vandaag hangt hij opnieuw het touwtje uit de brievenbus. EenVandaag hoefde er alleen maar aan te trekken om een paar open deuren over het afschaffen referendum uit de Dino van '66 te krijgen. "Daarnaast heeft bijna de helft (48%) van de D66-kiezers het afgelopen jaar een negatiever beeld gekregen van hun partij", smullen we ook nog bij het 1V Opiniepanel. Sja. Ze hadden nog wel zo'n mooi referendum. "En dan flikker je 't achter de rodondendrons", meesmuilt Asscher daar in een enigszins opportunistische lolkwoot achteraan. Is wel zo.

“Als de bevolking een referendum wil over de donorwet dan zeg ik: houd dat referendum. Ik ben een groot voorstander van de donorwet. Ik hoop zeer dat de wet doorgaat, maar als de Nederlandse bevolking het niet wil, moet het niet gebeuren. We leven in een democratie.”

Het portaal is geopend! Op actie.hartvoordemocratie.nl kunnen vrijwilligers zich aanmelden om GeenPeil te helpen met de campagne Hart voor Democratie om vanaf 4 mei 300.000 handtekeningen voor een donorwet-referendum binnen te halen.

Leuk dat we digitaal die handtekeningen mogen ophalen, maar democratie is nog altijd een analoog ding, voor op het plein en in de stad. Bovendien gaan we het zonder hulp niet redden want hoe makkelijk die eerste 10.000 krabbels ook binnen kwamen, driehonderdduizend is echt. heel. veel. Daarom hebben we nu een site geopend waarop je jezelf kan aanmelden om te helpen. Actie.hartvoordemocratie.nl is bedoeld om praktische campagne-plannen te maken of aan te melden en als “dating-site” om vrijwilligers te koppelen. Ook zorgen we er binnenkort voor dat je foldermateriaal en campagne-kleding kunt bestellen om huis aan huis te bezorgen, of om mee de straat op te gaan. De race om 300.000 krabbels begint officieel op 4 mei, dus 5 mei lijkt ons een perfecte dag om de democratie weer eens te gaan bevrijden!

Je hoeft geen donorcodicil op zak te hebben om binnen te mogen op actie.hartvoordemocratie,nl, maar we vragen je wel om je echte (voor)naam op te geven, evenals een geldig mailadres (voor verificatie) plus de vier cijfers van je postcode, want dat is handig voor de planning van lokale campagne-activiteiten. Overige info is optioneel. Geboren leiders kunnen ook een coördinatorfunctie krijgen. Vragen? Stel ze via de app of aan Vrijwilligers-Eindbaas Alpie.

Een referendum organiseren. Dat kost wat. De eerste 35.000 handtekeningen zijn gedrukt en bezorgd bij de Kiesraad, maar er volgt nog meer. Een vooruitblik, met financiële verantwoording!

Sure, we gingen in een nagelnieuwe Ford Mustang naar de Kiesraad in Heerlen, maar dat was een cadeautje van de boys van Autobahn en de benzine heeft Bart zelf betaald ("Tering, dat beest zuipt!", aldus Bart die zijn wekelijkse drinkgeld aan een dorstige pony stond uit te geven). Kostte dus nog geen kwartje van de crowdfund. Waar we wel geld aan uitgaven, was de drukker. Want digitaal handtekeningen ophalen mag dus van de Kiesraad, maar de wet bepaalt dat je ze wel op papier moet inleveren. Dat betekende deze eerste ronde 1344,85 euro aan drukkosten. Die zijn betaald uit wat we tot nu toe aan bijdragen hebben mogen ontvangen. Dat is per vandaag dit bedrag:

(Die piek in de statistiek is op de dag van het eerste crowdfundtopic.)

Wat nu&wat kost dat?
We willen voor Ronde 2 - de 300.000 handtekeningen - weer vrijwilligers werven voor het Leger des Peils, en die de straat op sturen met promotiemateriaal. We kiezen ditmaal voor visitekaartjes in plaats van flyers. Dat is niet alleen een stuk goedkoper, we hebben ook maar 1 oproep aan mensen die zo'n kaartje aanpakken of in de bus krijgen. Namelijk: 'Teken voor een referendum over de donorwet op referendum.nl'. Het drukken van 100.000 visitekaartjes kost bovendien maar een kleine 1000 piek en dat is een stuk goedkoper dan glimmende flyers. Voor vrijwilligers die de straat op willen voor de campagne, willen we simpele polo's laten bedrukken. Leuker dan een stom hesje en het kost per polo maar 6 tot 8 piek. Hoeveel we d'r nodig hebben? Dat weten we nu nog niet, maar laten we zeggen 100 stuks. Met btw zit je dan op 1000 euro. Maar het allerduurste, zijn de drukkosten.

Vooropgesteld dat het lukt en de drempel gehaald wordt, is het niet ondenkbaar dat er een half miljoen handtekeningen moeten worden uitgeprint. Dan ga je richting de 20.000 euro alleen al aan papier voor de Kiesraad. Dáárom doen we dus dat crowdfunden, want zoveel speelgeld hebben we niet, en krijgen we ook niet van de belgenbaasjes. Als je denkt: boeien, zoek het uit en haal dat maar lekker uit je eigen oude sok. Prima, voel je vooral niet verplicht. Maar wie wil helpen met een donatie, hoe klein ook, zijn we dus enorm dankbaar. Rechtstreeks overmaken ook, op NL59 INGB 0007 179 771. We zullen altijd transparant blijven over de uitgaven, want het is jullie geld dat deze campagne mogelijk maakt.

Hoi. Referenda organiseren kost drukwerk, servertechniek, een beetje benzine en een boel losse kosten. Help de Hart voor Democratie-campagne en doneer! Rechtstreeks kan ook, op NL59 INGB 0007 179 771.

Zo. We wilden zeggen dat we het stof van de broek kunnen kloppen, maar d'r zit bijna geen stof op. Horde 1 voor een nieuw referendum - 10.000 handtekeningen - was binnen 11 uur genomen. Vandaag leverden we er 35.000 in bij de Kiesraad in Heerlen.

De boys van Autobahn hadden gehoord dat we in een horse race verwikkeld zijn met de Senaat, die het referendum kunnen intrekken voordat wij een referendum over de donorwet binnen kunnen slepen. Dus die vonden dat we met een pony car naar de Kiesraad moesten. (Voor de de vele donateurs: is dus geen cent van de crowdfund in gegaan!) Nou dat was best een lekker ritje. Van de 35.001 dingen die we vandaag moesten inleveren, hadden we de sleutel van van die 5.0 GT best nog wat langer op zak willen houden. Maar die moesten we na terugkomst uit Heerlen ook afstaan. Gelukkig hebben we de video (en de foto's) nog.

Hoe nu verder?
De inleidende termijn loopt nog twee weken, tot 26 april. Niet eerder dan 3 mei horen we van de Kiesraad hoeveel krabbels we officieel ingeleverd hebben. Naar verwachting begint Ronde 2 dan op 4 mei, met een schone lei en alle tellers weer op nul. Dan begint de echte strijd, want 10.000 krabbels gingen per Mustang maar 300.000 handtekeningen is een trekschuit. Blijven doneren zouden we heel aardig vinden en mag via deze link. Vrijwilligers die willen helpen: stay tuned, want er komt heel snel een aanmeldpagina! Tenslotte: een 'ja', 'nee' of 'dat laat ik aan mijn nabestaanden'-keuze maken in het donorregister, dat blijven we ook aanmoedigen.

Wat ook nog steeds bizar is: de voormalige Catalaanse president Puigdemont die Duitsland niet uit mag omdat de Spaanse overheid druk is met onderdrukken.

Vinden zij van Stichting Meer Democratie en die hun Europese broertjes en zusjes ook en daarom zijn ze een petitie gestart. In die petitie wordt en passant gepleit voor de 'Schotse' oplossing die bij een stichting met 'meer democratie' in de naam past: democratie. Gewoon vragen aan demense wat ze willen en dan niet drie triljoen agenten op oude stemmende omaatjes in laten hakken zoals de vorige keer. GA PRATEN dus. En teken die petitie. Dat we dit in het Europa van idealisten als Frans Timmermans nog uit moeten leggen, verdorie.