En we gaan weer naar de Primark

Winkelen bij de Primark; daar hebben de geallieerden voor gevochten in de Tweede Wereldoorlog. Daar ving Willem van Oranje in 1584 een kogel voor. Daarvoor stierf Jezus aan het kruis en wilde Abraham zijn zoon voor opofferen. Martin Luther King droomde er al van en het is was de inspiratie achter Da Vinci's grootste werken. Winkelen bij de Primark is wat ons mens maakt en dat maakt het extra pijnlijk dat het korte tijd niet mogelijk was, omdat een volslagen idioot op een ministerie het in zijn hoofd haalde dat de Primark niet bij de essentiële winkels hoort. Een onderdrukkend regime dat u weghield van uw grijze coltrui met lange mouwen voor dertien euro. Sinds een paar weken kon alweer op afspraak, maar ja, modieuze visioenen zijn niet te plannen. Die overkomen je gewoon. Maar nu is de crisis echt voorbij, het dal is gepasseerd, de donkere wolken liggen achter ons. De Primark is weer open en dat werd tijd ook. Want als we geen goedkope rotzooi kunnen kopen bij de Primark, winnen de terroristen.

Jawellie! Het waanzinnig gave land dat dankzij de vvd steeds mooier en veiliger wordt is weer een fraai slag beroepscriminelen rijker. Vuurwapengevaarlijke gekken hebben in een soort Fast en de Fjoerieus-achtig scenario een vrachtwagen van drie kanten klemgereden om de lading kleding buit te maken die de truckert  vervoerde. Zulks gebeurde allemaal in het landelijke Boven-Leeuwen. Waren het exquise textiellekes van moeilijke Italiaans meneren? NEEN! De pauperboeven hadden het gemunt op een lading Primarkzooi. Primarkzooi! De fucking lompen van het schuldproletariaat, de troep die meer kost om te verbranden dan om te maken. De door Bangladesje kinderhandjes inelkaar gevouwen simulatie van normalemensenkleding is werkelijk alleen geschikt voor de morlocks van de laatkapitalistische samenleving, dus hoe je daar als krimmeneel nog enig winstpotentieel inziet is ons insziens een enigma. Kaap dan gewoon kleding van een echt merk, losers.