Zware dag voor Andrey

Nou daar zit je dan. Andrey. Je komt uit Tjoemen. Je bent conciërge in de Galeria Voyage Mall, een soort Oranjerie, maar dan niet in Apeldoorn. 's Avonds in de Lada Kalina terug naar de dikke tieten van Vera, die weer op de bank ligt te ruften met die eeuwige Belomorkanal in haar tandenloze muil, en in de koeling (die het een paar uur per dag doet) ligt het restant plov van gisteren, wat weer het restant van eergisteren was. En toen werd je in je kraag gevat door Pjotr van het militaire rekruteringsbureau, je mocht nog wat ultragrote tampons van Vera meenemen om in eventuele schotwonden te proppen, en na een dagje training werd je in de meatgrinder gesmeten. Al je nieuwe vrienden werden overhoop geschoten - bij Boris hingen de darmen op z'n schoenen - en zelf zwaaide je maar met de witte vlag. Dikke lul, dacht je. Die Oekraïners knokken verdorie alsof ze een land te verdedigen hebben! Samen met een club smotsige landgenoten zit je in een gevangenenkamp. En dan mag je één telefoontje plegen - Vera.