Te veel plannen, te weinig poppetjes

Plannen genoeg in Den Haag. Plannen om de klimaatverandering vanuit Nederland tegen te houden. Plannen om bij iedereen een warmtepomp te planten. Plannen om alle daken vol te gooien met zonnepanelen. Plannen om de schoolklassen niet te groot te maken. Plannen voor persoonlijke begeleiding van alle kinderen. Plannen om vliegvelden aan te leggen, die vervolgens niet te openen, of binnenkort toch te openen, of toch maar weer een nieuw rapportje afwachten. Plannen voor een beter openbaar vervoer, met meer treinen, meer metro's en meer bussen in ook de kleinste dorpjes. Plannen om onze groeiende groep bejaarden niet in een luier weg te stoppen, maar voldoende en menselijk te begeleiden in het laatste hoofdstuk van hun leven. Mooie plannen, maar ook dure plannen en niet alleen voor de schatkist. Al deze plannen kosten veel werkende handjes en zoals u merkte als u de afgelopen jaren niet onder een steen leefde worden beschikbare FTE'e steeds schaarser in dit vergrijzende polderlandje. Het is tijd om duidelijkere politieke keuzes te maken over waar en hoe we de beschikbare arbeidskrachten in gaan zetten, zo concluderen ook de analisten van ING. Die stellen dat we bij het maken van toekomstige overheidsplannen al rekening moeten houden met de gevolgen voor het arbeidsaanbod. Niet alleen voor de haalbaarheid van de plannen (een gebrek aan beschikbare mensen zit tenslotte nu al onze ambities voor bijvoorbeeld het klimaat of de politie in de weg), maar ook om te zorgen dat het werken aan het ene project niet ten kostte gaat van het andere project. Een extra leraar op een basisschool kan tenslotte niet gelijktijdig oma De Vries in bejaardehok De Zonneweide wassen. En een waarschuwing voor iedereen die voorstelt om meer werkenden uit verweggistaanse oorden te halen: dat werkt volgens de experts slechts tijdelijk, want die nieuwe arbeidskrachten gaan hier ook leven en consumeren, wat weer meer vraag naar banen oplevert en uiteindelijk het probleem dus niet oplost. Arbeidskrachten zijn al schaars en worden waarschijnlijk alleen maar schaarser. Hoe eerder die 150 FTE in Den Haag dat inzien, hoe beter.

Meegeleverd bij het gratis bier.

Mocht u zich online oriënteren op wie u moet gaan stemmen deze komende verkiezingen, dan krijgt u ongewild meer cookies mee dan een ondervoed kind dat een goed rapport aan oma toont. De NOS controleerde of de partijen hun digitale koektrommel op orde hadden en zoals gebruikelijk voldeed een deel niet aan de regels die de rest van de wereld wel dient te volgen. Vooral de ambachtelijke boerenkoeken van BBB, de Europese haverkoekjes van Volt, de lichtbruine kartelkoeken van FvD en de smakeloze kerkkaakjes van SGP werden ongewenst in uw muil geduwd, zodat deze partijen u later verder kunnen bestoken met meer gerichte verkiezingsspam. Daarnaast blijken ook D66, NSC, CU, CDA, 50Plus en Denk zich niet geheel aan de regels te houden. De partijen wassen hun bekruimelde handen in onschuld en spreken van een fout of een vergissing, maar betreuren natuurlijk vooral het feit dat ze betrapt zijn. Volt geeft zelfs Europa de schuld, wat we wel een koekje van eigen deeg durven te noemen. En we weten het: het zijn maar bijzaakkruimels in de grote verkiezingstrommel, maar wij serveren die vreselijke cookiemelding ook niet voor onze lol, dus het is fijn dat ze in Den Haag eens zien hoe kudt die kudtcookiewall eigenlijk is.

SCP voorziet verkiezingsprogramma's van een broodnodig korreltje zout

Minder migranten tenzij ze heel belangrijk werk doen voor onze bedrijven of Nederland aan een extra Olympische medaille helpen! Betaalbare en toegankelijke zorg voor iedereen! Nooit meer files en gratis en schoon openbaar vervoer dat altijd op tijd rijdt! Een einde aan klimaatverandering zonder investeringen! Paspoorten afpakken van IS-jihadisten en Gordon! Hogere toeslagen, lagere accijnzen en minder belasting! Patat en friet! Hoeren neuken, nooit meer werken! XR verbieden en meer vrijheid van meningsuiting! U ziet: veel beloven in een verkiezingscampagne is makkelijk, het vervolgens waarmaken is een tweede. Die waarschuwing geeft het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) u vlak voor de verkiezingen nog even mee. Zij concludeerden dat in de verkiezingsprogramma's veel echte keuzes uitblijven, niet altijd duidelijk is waar de prioriteiten liggen en veel idealistische beloftes staan die niet functioneren in de weerbarstige realiteit. "In de verkiezingsprogramma’s staan veel concrete beleidsmaatregelen, maar er is niet altijd voldoende aandacht voor de haalbaarheid en uitvoerbaarheid van die maatregelen. Politieke partijen gaan uit van een hoge mate van maakbaarheid. Veel verkiezingsprogramma’s roepen een beeld op dat de overheid daadwerkelijk ‘grip’ kan krijgen op de omvang van migratie, maar de ervaringen van de afgelopen jaren bewijzen eerder het tegendeel." Het is een belangrijke waarschuwing in een land vol gratis bier, goedgelovige mensen en kritiekloze stemwijzers. Wellicht is het tijd om alle verkiezingsprogramma's van een verplichte waarschuwing te voorzien. 'Deze standpunten maken meer kapot dan u lief is', 'Let op, geld toezeggen kost geld' of 'Dit programma kan resulteren in ongewenste bijwerkingen. Lees voor uw stem de bijsluiter'. Een gewaarschuwd kiezer telt tenslotte voor twee.

We zijn allemaal zoekende in het leven

Hallo stelletje dwalende zwevers, u kunt vanaf vandaag weer Stemwijzeren. Het was even wachten op het late programma van Omtzigt, maar nu is de TomTom voor ronddolende kiezers wederom gelanceerd. Afgetrapt door een lading stemveejagende politici die hem invulden en vervolgens enkele angstige seconden beleefden in afwachting van het logo van hun eigen partij. Het blijft natuurlijk een rommelige tool die werkelijk alle nuance uit het politieke debat haalt in ruil voor een zwart-witte reflectie van een grijze wereld. De visie voor Nederland teruggebracht tot dertig, vaak onverwacht gedetailleerde, stellingen. Maakt ook niet uit. U vult hem toch wel in. 
INSTANT UPDATE: Kiesraad noemt Stemwijzer Baudet onwenselijk

Het zal weer eens niet zo zijn...

Het AD gooit er in de aanloop naar de verkiezingen een onderzoekje onder de gewone mensch tegenaan en de uitkomst is voorspelbaar: 70 procent van de Nederlanders heeft geen vertrouwen in de politiek, 80 procent vindt, terecht, dat er te veel partijen zijn en de politiek krijgt met een 4,1 een dikke onvoldoende op het rapport. Allemaal logisch totdat ze iemand van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) de cijfers laten duiden, want die haalt de schuld weg uit Den Haag en legt die bij de media, omdat de meeste burgers zelf nog zo tevreden zijn. "In hun eigen omgeving zie je mensen die opkomen voor elkaar. In de media zien ze vooral verharding in het debat. Er is dus een verschil tussen wat mensen zelf ervaren en wat ze op televisie, online of in de krant zien." Ja, of misschien hoeven burgers zelf geen slachtoffer te zijn om de toeslagenaffaire een dieptreurige politieke schandvlek te vinden. Misschien hoeven ze geen boer te zijn, om het stikstofbeleid als onredelijk te bestempelen. Of in Groningen te wonen om de afhandeling van de gasschade onmenselijk te vinden. En misschien hoeven ze niet geraakt te worden door de leugens en misleiding om hun afkeuring uit te spreken over leugens en misleiding. Dit land stond de afgelopen dertien jaar onder leiding van een man die transparantie inruilde voor zwartgelakte verslagen en achterkamerdealtjes. Een man die beschermd door keiharde coalitiediscipline door een zee van moties van wantrouwen voer terwijl hij plechtig beloofde te werken aan oplossingen voor problemen die hij zelf eerder creëerde. De wens van het volk wordt keer op keer op keer genegeerd om de Brusselse grootmeesters tevreden te houden. Maar geef vooral de media de schuld.

Partij met prioriteiten

Omdat alle belangrijke problemen in dit land blijkbaar al zijn opgelost, wil de Partij van de Dieren nu:

A) Overlast van feestbeesten verminderen
B) Jagen op olifantenpaadjes
C) Een hardere aanpak van smeerberen
D) Hogere belasting voor geluksvogels
E) Betere privacywetgeving tegen luistervinken
F) Alcoholverbod voor kroegtijgers
G) Verbod op apenkooien in basisscholen
H) Meer salaris voor onze Oranje Leeuwinnen
I) Dat Ouwehand alsnog het hazepad kiest
J) Minder gekakel in NPO-talkshows
K) Alle wolven van schaapskleren voorzien
L) Meer aandacht voor bijzaken
M) De luizen in de pels aanpakken

Juiste antwoord na de breek.

Hoe is het MOGELIJK

HUH?!?!?!?! Wat we nu toch lezen in de media? Onrust bij 50Plus! Terwijl die club toch altijd zo'n baken van rust en orde is. Allemaal lekker de verwarming op 25 zetten, huppa de schijven in de sjoelbak, slagroom op de Zwarte Kip en dan maar ruzie maken met elkaar. Iemand (foto) wil lijsttrekker zijn en iemand anders (geen idee) wil dat ook zijn. En dan is Feyenoord-icoon Jorien van den Herik de partijvoorzitter en dan is het alleen maar roddel en intrige en achterklap en mot maken. Waarom is er in Nederland trouwens niet een Partij voor Moeilijk Lerende Kinderen t/m 6 jaar, met de 4-jarige Rodney Superdebiel als lijsttrekker, grote kans dat er bij die club minder GEZEIK is dan bij deze kibbelende bejaarden.
UPDATE - In ander Belangrijk Politiek Nieuws: Harm Beertema voelt zich niet gewaardeerd door Geert Wilders en kapt ermee bij de PVV. "Zojuist hoorde ik dat ik, voor de tweede keer nu, op plek 16 van de PVV-verkiezingslijst sta. Dat @geertwilderspvv deze keus maakt is aan hem. Voor mij is de conclusie dat #PVV mijn inbreng niet voldoende waardeert, sterker nog, er eigenlijk wel buiten kan."

Grote stoelendans voor klein aantal zetels

Een kleine motie van wantrouwen van de D66-leden richting de samenstellers van de kandidatenlijst voor de komende Kamerverkiezingen, want na de interne stemming is de voorgestelde lijst flink overhoop gehaald. De winnaars zijn onder meer de kandidaten die de identiteitspolitiek een warm hart toedragen. Zo stijgt transgender-Kamerlid Lisa van Ginneken van plek 21 naar 12 en zelfs Van Breugel met haar belachelijke filmpje wint een plekje van een onverkiesbare P25 naar een onverkiesbare P24, al hielp het voor haar dat heksenwatcher Candan (eerder P11) zelf al per bezem de lijst verliet. De oerdomme hoofddoekapologeet Fonda Sahla klimt van 24 naar 15 en Sjoerd Warmerdam, die eerder deze week Prinsjesdag verwarde met de première van de Barbie-film, ziet een P23 veranderen in een P18. Allemaal volkomen kansloos uiteraard bij een partij die volgens recente peilingen slechts een half dozijn van hun halfzachte eieren in de Kamer kan plaatsen. Dat is zelfs te weinig voor de vervelende Tjeerd de Groot die van 12 naar 10 klimt en lijkt de doodssteek voor Mpanzu Bamenga die van een comfortabele P6 naar een zeer onzekere P9 dondert. Ook gedaald: Amsterdamse fractievoorzitter Ilana Rooderkerk die van 3 naar 6 zakt. Kort samengevat: identiteitspolitiek wint en vernieuwing verliest op de nieuwe lijst. Dat belooft weinig tafeldansjes deze november.

Identiteit in de gft-bak

Het mag duidelijk zijn wie bij GroenLinks-PvdA de broek aan heeft en wie met een biologische komkommer keihard in zijn achterste wordt genomen. De nieuwe roerganger komt weliswaar oorspronkelijk uit de PvdA-gelederen, maar predikt al een tijdje voor de GroenLinkse kerk en ook in het partijprogramma leeft het PvdA-gedachtegoed in de overweldigende klimaatschaduw van de groene collega. En dan sneuvelt nu ook het symbool van de PvdA. Vanwege een hoge 'milieu- en klimaatbelasting' en de gestegen kosten stopt de partij met het op straat uitdelen van rozen tijdens de verkiezingscampagne. Daarmee laten de arbeiders weer een stukje van de eigen identiteit verwelken in deze fusie op links, want de PvdA zonder roos is toch een beetje als de SP zonder tomaat of de vvd zonder corruptie. GroenLinks was al geen fan van sierteelt dus zijn de rozen de deur gewezen om de vrede te bewaren. De PvdA is die vriend die in een relatie alle interesses en meningen van de partner overneemt en zijn eigen identiteit laat verwateren. U ziet hem langzaam verdwijnen onder de duim van zijn partner, maar er is niets dat u kunt doen. Hij zegt dat hij gelukkig is in deze nieuwe relatie, dus dat moeten we dan maar accepteren, ook al is het einde onvermijdelijk. Rust in vrede PvdA. Geen bezoek/geen bloemen.

Iedere keer weer

Toch nog even over het politieke onkruid dat nooit vergaat: Henk Kamp. Met de Haagse chaos zouden we bijna vergeten dat de Parlementaire enquêtecommissie Fraudebeleid en Dienstverlening op de achtergrond doorsuddert. Gisteren zonder vvd-marionet Henk, maar met twee topambtenaren die met de toenmalige minister Kamp in Rutte I werkten aan de strenge fraudebestrijding die uiteindelijk leidde tot de bureaucratische hel die we nu kennen als de toeslagenaffaire. Daar werd Kamp beschreven zoals we hem inmiddels kennen: een nare zak. Eentje die de cijfers van het aantal fraudeurs weigerde te geloven en op basis van zijn eigen onderbuik bepaalde dat het er minstens twee keer zoveel moesten zijn. Die niet de afname van het aantal fraudeurs als KPI had meegekregen, maar een ****bezuiniging van 180 miljoen euro aan uitkeringen moest realiseren. En die vervolgens niet een paar maatregelen uitkoos, maar ze allemaal wilde invoeren, waarmee de rode loper voor een catastrofaal systeem werd uitgelegd. De vvd'er mag zich vandaag verdedigen (live), maar het gaat nog niet zo soepel. Of het nu de toeslagen- of de Groningse gascrisis is: iedere keer vinden we Henk Kamp aan de wieg van het probleem. Als de maatschappij wordt bedolven onder een bureaucratische lawine, gooide dit vvd-erelid de eerste sneeuwbal. Als Henk Kamp in een rivier plast, loopt stroomafwaarts een stad onder water. Als hij in Nederland in zijn handen klapt, trekt een paar maanden later in Amerika een orkaan over het land. Hij verliet de politiek weliswaar al een tijd geleden (die rare invalbeurt bij Defensie niet meegerekend), maar zijn beleid voelen we nog steeds. Henk Kamp, u komt er niet van af.