JAAAAA

Kijk daar worden we nog eens gelukkig van in deze tijden van internationale ingewikkeldheid. Een nieuwe single van Johan, een band die met een fenomenaal debuutalbum (Johan, 1997) en een even zo fenomenaal vervolgalbum Pergola (2001) in het sterrendom van de Nederlandse (pop)muziekwereld werd geschoten. Of althans, in ieder geval bij de critici en bij de 'kenners', wat minder bij het grote publiek. Stabiel was het ook nooit, bij Johan, met depressies, pauzes, wisselingen, annuleringen, break-ups, wedergeboortes, hiaten, reünieconcerten - de hele mikmak. En nu ineens, als donderslag bij heldere hemel, is er vijf jaar na het album Pull Up plots een nieuwe single en de aankondiging van een nieuw album. Cincinnati is 'anders', maar in de refreinen herkennen we tóch die Johan-sound waar we vroeger zo verliefd op waren, en waarbij we vooraan stonden in de clubs. Goede Nederlandse muziek, het bestaat echt. Gaat dat horen en gaat dat zien.

En die van Blink-182

Vandaag definitief uit, te bestellen en in de schappen van uw favoriete muziektoko: Hackney Diamonds van The Rolling Stones. Platenzaken hadden gisterenavond al een launchparty met een luisteruurtje, heel veel boomers en een verkoopmoment om 00.00 uur. En heel eerlijk: we hebben ons nooit heel hard geïnteresseerd in The Rolling Stones, het kwam nooit binnen, het beklijfde zelden, het was vooral heel saai en nu hebben we natuurlijk ruzie met iedereen in de panelen. De platenzaken hebben hun best verkopende album van het jaar in ieder geval weer binnen en iedereen is helemaal lyrisch dat Mick Jagger weer in 'topvorm' is. Want let maar op: 'topvorm' is het favoriete woord van muziekrecensenten als het gaat over The Rolling Stones. Laatste plaat met Charlie Watts op drums. Nou nou poeh poeh, ze zijn weer in topvorm hoor! (Geen idee)

Ontspan & lekker nieuwe muziek proeven

Het zijn barre tijden in de internationale betrekkingen maar dat betekent toch niet dat we geen robbertje muziek kunnen luisteren? Vandaag gewoon weer een lading nieuwe meuk in je schappen met als beroemde uitschieter The Streets, het project van zanger en multitalent Mike Skinner. Vroeger een aantal wereldhits gehad met Fit but You Know It, Blinded by the Lights en de tearjearker Dry Your Eyes, maar als je één nummer hebt geluisterd ken je ze allemaal wel. Dat is (helaas) bij veel bands zo, maar bij die karakteristieke, onmiskenbare met zwaar accent gelardeerde slowrap van The Streets is dat al helemaal het geval. Knock yourself out als het je ding is, zullen we maar zeggen. Meer nieuwe muziek vandaag: punklegendes The Menzingers, moet je eigenlijk live zien in plaats van hier luisteren, een heleboel middle of the road troep én weer een nieuwe single van Blink-182. Doei.

Ja stom. Maar het moet
Liveblog I, Liveblog II, Liveblog III, Liveblog IV, Liveblog V, Liveblog VI

En weer verder met de berichtgeving uit Het Beloofde Land en omstreken. Normaliter is de Stijlloze Zondag Late Night voor lichtzinnig vertier, de betere muziek, wederberichten, grapjens, geinige meisjes, hilarische nieuwschfotoos, Sport in Beeld met Pierre van Hooijdonk en die arme Ajacied op de NPO, en oant moarn ter afsluiting. MAAR NU EVEN NIET. Want daarom.
Update 21:35 - Confirmed; 260 lichamen geborgen op muziekfestival Negev
Update 22:00 - IAF publiceert vierluik over strikes op Gaza. 150 doelen
Update 22:10 - Grondoorlog Gaza binnen 48 tot 72 uur (US Defense Official)
Update 22:50 - Sirenes in centraal Israël. Hamas mikt op luchthaven Ben Gurion
Update 23:00 - Iron Dome to the rescue. Video na de break
Update 23:55 - Gaat u maar rustig slapen. Dilan waakt over ons. Video na de break

Hoi,

*Wij zijn woonachtig in Ofakim en hebben sinds gisterochtend vroeg in onze schuilkelder gezeten. Langs deze weg wil ik jullie een compliment maken over jullie gedetailleerde berichtgeving! Wij kregen meer informatie via jullie site dan van de lokale media. *

Onze dank!

Keep up the good work.

Met vriendelijk groet uit zuid Israel,

[naw bij redactie bekend:]

Drake die eigenlijk Aubrey Drake Graham heet

Wij zijn meer van de Nick Drake maar de muziekwereld staat weer eens op de kop vanwege de nieuwe Drake, die eigenlijk Aubrey Drake Graham heet. Deze Drake is een of andere rapper die van gekkigheid niet meer weet wat-ie allemaal met z'n geld moet doen. Het maakt van hem een joekel van een proleet, maar wel eentje met heel veel geld. Vorige keer riepen we al dat we nog nooit iets bewust in onze oren hebben gekregen van de artiest Drake en dat willen we graag zo houden. Het beste nummer van Drake is namelijk geen nummer van Drake, het is een nummer van Kanye en The Game, en het heet Eazy. Derhalve staat Drake pas na de klik, en staat boven de klik de nieuwe van slowpokefolker Sufjan Stevens, waar alle 'Sufjanieten' uit Amsterdam-Noord zich met een kopje havermelkuccino aan kunnen laven terwijl ze de kinderen (nog eventjes) in de Urban Arrow naar Klein Amsterdam brengen voor een lesje over avocado's vreten en KLM boehboehboeh. Meer nieuwe muziek na de klik!

ja okay lekker TONY!

We dachten een tijdje dat zo'n vlakke systeemdar onmogelijk een eigen gevoelsleven kon hebben. Toen zagen we hem ineens in de McDonalds in Kiev met die onhebbelijke Koebela toch wel prima studentikoos doen over katers, en begonnen we te twijfelen. Maar is het onweerlegbaar: machine man **Blinken **is niets menselijks vreemd en bovenstaand is gewoon een oprecht verdienstelijke slaggitaar/zang-uitvoering van Hoochie Coochie Man, met toch niet de meest betamelijke tekst uit het blues-repertoire. 

Was een aftrap van de State Departement's Global Music DiplomacyInitiative "which builds on existing music diplomacy efforts and delivers upon on the bipartisan Promoting Peace, Education, and Cultural Exchange (PEACE) Through Music Diplomacy Act that President Biden signed into law last year." Ja weet je, wat maakt eigenlijk nog uit als je illegaal bewapende crackzoon een zakcentje verdient in Oekraïne en China, als je MUZIEK HEBT.

Welkom in de muziekhoek!

We moeten even wat mensen teleurstellen. Of misschien moeten we mensen wat vragen. Want er is een nieuwe plaat van Wilco, de dertiende alweer. Iedereen in rep en roer wegens grootsheid en pracht. Maar jezus mina wat is het toch weer saai en gezapig. Die middle of the road-troep van Jeff Tweedy en z'n makkers heeft ons echt nog helemaal nooit kunnen bekoren. Alsof je een vriend op bezoek krijgt, hij gaat op de bank zitten en dan houdt-ie bijna driekwartier z'n bek. Leuk man! Dat recensenten jubelen over 'experimenten' terwijl er geen zak gebeurt. Het klinkt alsof het de hele dag motregent. Je wil wel graag naar buiten, maar het kan nèt niet. Kijken we over 50 jaar dan terug op Wilco zoals we nu terugkijken op The Band of Grateful Dead? Welnee! Meer nieuwe muziek waarvan u mogelijk niet linea recta in een coma lazert na de klik!

TWEE nieuwe liederen

Waar zijn Brahms, Beethoven, Strauss, Schumann, Debussy, etc? Nou dat zullen we jullie vertellen, die zijn op weg naar maan. Er zijn twee nieuwe liederen van Blink-182 in de atmosfeer geschoten, de grootste punkband van de jaren rond de millenniumwisseling, en er waren tijden dat we vaker aan Blink-182 dachten dan aan het Romeinse Rijk. One More Time (onder) is nogal een larmoyant lied - een met spijt en tranen gelardeerd brokje geschiedenis door een zeef gedrukt en dat over die bewegende achtergrond gepoederd. Waarom was er kanker en een vliegtuigcrash voor nodig om weer nader tot elkaar te komen? Heel belangrijk nummer voor de band, wel een tearjerker, maar heel tof dat het begint met Warped Tour 99, en verder zien we nog meer ijkpunten in de geschiedenis van de band. Gaaf nummer meer in de stijl, ook nieuw, is More Than You Know (boven). Wat strak geproduceerd, het zou het geweldig doen in punktempels, 'helaas' staan ze in joekels van zalen - in Nederland bijvoorbeeld in de Ziggo Condoom. Vanavond evenwel in het StamCafé op repeat. Blink-182.

Nieuwe muziek!

Vandaag uit het viermiljoenste album van Willie Nelson, de eerste artiest wereldwijd die dat aantal heeft gehaald. Willie Nelson kakt er meer albums uit dan Herman Brusselmans boeken. Is het dan allemaal zo goed? Nee joh natuurlijk niet, peak Willie Nelson was in de jaren 70 vanaf Shotgun Willie zo ongeveer tot Stardust, en sindsdien is het voornamelijk kwantiteit. Mocht je nou wel in het zuiden van Amerika wonen en je hebt een viermiljoen-wisselaar in je Silverado of in je F150, dan loont het natuurlijk wel om ieder jaar een nieuwe Willie Nelson te kopen. Z'n nieuwste heet 'Bluegrass' en Willie is nooit te oud om te leren, want het is z'n eerste plaat met: bluegrass. Meer nieuwe muziek: Corey Taylor, van Slipknot, die het maar weer eens solo probeert. Die eerste was nogal wack. ER IS EEN NIEUWE VAN THE PRETENDERS, die klinkt best lekker, en nog meerrrr na de klik.

En meerrrrr

Hij komt hij komt, The Complete Budokan van Bob Dylan, een concertregistratie met nooit eerder uitgebracht materiaal van de concerten van de geit op 28 februari en 1 maart 1978 in de Budokan Hall te Tokio. Het is de golden age van His Bobness met alleen maar knallers en de boel komt hier in Nederland uit op een veel te dure 4CD, een 2LP en een megalomane 8LP-box (€ 250?) die alleen in Japan te bestellen is, maar die u wel gewoon moet hebben natuurlijk. De eerste single: The Man in Me. Meer nieuwe en een stuk minder belangrijke muziek vandaag in de schappen: The Chemical Brothers, Tylers Childers, James Blake & meerrrrr!