Het is weekend. Wel.

 ... zaten in een rommelige
kamer losjes te praten,
rookten, staarden door
het raam over een warwinkel

Het is weekend. Kan gewoon.

Onaangekondigd bezoek.
Met mijn heimelijkste verwachting

Het is weekend. Hier is uw VrijMiBo 21.0.

Vanavond hoorde ik
dat de maan niet rond
maar peervormig is
met tenminste twee
uitstulpingen, misschien
wel drie. Toen ik later
naar buiten keek
klom een ronde
witgloeiende schijf
boven de daken uit
en ik betrapte me
op dezelfde koppigheid
waarmee ik andere
gedeukte illusies
in ere houd.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Hup Holland Hup.

Ergens in huis
slaat hard een deur dicht
en even wankelt
de kleine giraffe
van vrolijk oranje plastic.
Geschenk van een 6-jarig
jongetje dat pendelend
tussen ontredderde ouders
zijn lot onbegrijpelijk
blijmoedig draagt.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Het waait.

Geen betere plek om het getier
van een oproerig geheugen te smoren
dan de keuken waar het licht
neutraal naar binnen valt en ieder
ding zich door een jarenlange
dagelijkse sleur hanteren laat
zonder oud zeer te wekken
zolang ik me maar niet herinner
hoe jij hier na die eerste nacht
gestaan hebt als een tussen
potten en pannen verdwaalde boom
die zijn kruin naar me overboog
en zijn takken om me heen sloeg
of hij me nooit meer los zou laten.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. De Randstad gaat dicht. Het land ligt open.

Driehoog in de Amsterdamse
binnenstad denk ik terug
aan de rots van Gibraltar,
een flonkerend speldenkussen
door de zee omhoog getild
naar laag hangende sterren
terwijl ik terug dacht aan
het plaatje van een bult
die opstak uit een blauwe vlakte,
dikwijls bekeken door een kind
vol vage gedachten aan later
dat nu vroeger is.
Prettig weekend. En be nice.

Het is weekend. Ook in de lieve stad.

Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van een kerktoren, carillons
mengen hun valse stemmen in
de oorverdovende musique concrète
van auto's, ambulances, pneumatische
boren, sloophamers, hei-installaties
en overal kruipen mensen in en uit
de schulp van hun huis, hun krot,
hun dierbare, gehate puinhoop.
Prettig weekend. En be nice.