De nacht voor kerstmis

Deze stille nacht (/heilige nacht, red.) drinken we moed in voor de stormachtige dagen die voor ons liggen. Of u nu naar een vijandig schoonouderfront dan wel andersoortige familie of vrienden moet, of onder de eenzamekerstvierders valt. Of u nu zelf een spectaculair smuldiner bij elkaar moet uitsloven of straks een of een halfgare genocideschotel van vertrapte groenten in muntdillesmegmaspuugsaus met pasteitjes van aangereden hert zit weg te bikken. Zwaar wordt het allemaal. Puf daarom nog even uit, pak een borrel, klaag over de schijtmuziek met jingelende bellen op de radio, zeg alle dingen over uw zus, zwager of schoonmoeder die u de komende dagen niet mag zeggen, doe alles om morgen goed voor de eerste kerstdag te komen. Mocht u de komende dagen toch een moment van totale moedeloosheid ervaren, kijk dan gewoon ff op geenstijl punt nl want wij gaan nergens heen. Een hele FIJNE KERSTAVOND, menson.

Elders verboden dus dan maar hier

Vandaag bereikte ons het bericht dat een techneut in Waalre zijn achtduizend kerstlichtjes moet doven omdat het land in lockdown is. Die lichtjes hangen aan zijn huis. Buiten. In de buitenlucht. U weet wel, de veiligste plek tegen besmetting. MAAR JA, in een land dat investeert in handhaving en niet in zorg, laat staan in mentaal welzijn van een doodmoe volk dat op slag van kerst weer in opsluiting is gesmeten (we moeten immers BANG gehouden worden, want dan is 2G en een vaccinatieplicht straks makkelijker af te dwingen). Nou. Dan zit er niks anders op dan zelf maar een paar manische (Amerikaanse) lichtjesfeestjes in het Stamcafé te projecteren. Neem er een lik lsd bij, of een paar goeie kopstoten, om de beleving te boosteren. Echte verzetshelden behangen natuurlijk zelf hun hele huis met vrolijke verlichting. Pro-tip voor het echte Brabantse Kermis-gevoel: Philips Hue. Alleen samen, kunnen we de handhavers van de managementscrisis verslaan.