cc Femke Halsema cc Rob Jetten

Keer op keer op keer op keer op keer. Leidschendam (een van de plekken waar er, heel gek, ineens heel veel autobranden uitbreken) is met dank aan opgeschoten ramadanjeugd veranderd in het Sodom (of Gomorra) van Zuid-Holland. Terwijl de ramadan voor papa, mama, opa en oma een maand is van bezinning, tolerantie, liefdadigheid en meer van dat soort termen die extra goed tot hun recht komen als er weer eens een of andere Syriër z'n mes slijpt aan de nek van een onschuldige voorbijganger, grijpen moslimbroeders beneden de achttien jaar de ramadan aan om The Purge af te kondigen. Een maand waarin alles kan en alles mag, met twee beladen woorden als alibi. Discriminatie. Racisme.

We zijn met z'n allen zó bang in de discriminatie- en racismehoek gedrukt te worden, dat we zelfs een codewoord bedacht hebben voor Marokkaanse (/islamitische) klootviolen die de boel versjteren: "Jongeren". En iedereen weet het, en iedereen ziet het, en Halsema ziet het, en Jetten ziet het, en wij zien het, en u ziet het en de burgemeester van Leidschendam ziet het. Maar het beestje bij de naam noemen is voor heel veel mensen toch net iets te ingewikkeld. Het woord 'Marokkanen', het woord 'islam', het woord 'ramadan': ze zijn geïnfecteerd met gif wie het het aanraakt sterft de wijsvingerdood. De bokkensprongen die zo'n Jetten moet uitvoeren om die geïnfecteerde woorden maar niet te bezigen. Het is kwalijk, het is wegkijken voor een zetel, het is ontzettend laakbaar en het is je reinste volksverlakkerij. 

In Leidschendam, daar zitten ze nu met de ellende. Auto's in de fik, buurtbewoners die niet meer over straat durven, een avondklok, preventieve fouilleeracties en no-goareas. Niet in Caracas, niet in Kaapstad, maar in LEIDSCHENDAM. En Rob Jetten, in z'n ivoren toren, hij heeft er geen last van. Hij kent namelijk een Marokkaans meisje en die heeft last van discriminatie. Het is te achterlijk voor woorden, dit land vol broekzeikers.