Is u aanstoot gegeven?

Voelt u zich aangestoten? Sommige mensen, vanuit een bepaalde hoek vanaf een bepaalde etage, wel. "Wie het beeld vanaf de derde verdieping van de achterkant bekijkt, kan er een vrouw in zien die zich door twee mensen [peuters, red.] oraal laat bevredigen. 'Er zijn mensen die aanstoot nemen aan het kunstwerk', bevestigt woordvoerder Dana Kragten namens het ziekenhuis. Er zijn volgens haar meerdere klachten over het beeld geweest. 'En dat is niet de bedoeling van kunst in een ziekenhuis. Dat mag heus tot nadenken aanzetten, maar dient vooral om je af te leiden. Even je gedachten verzetten. We willen niet dat er mensen zijn die het kwetst of stoort.'" Nja, lang verhaal kort: het kunstwerk wordt verwijderd. Zo ziet u maar, het feminisme heeft nog een lange weg te gaan.

Zoals eigenlijk altijd hebben we er verder geen verstand van maar we zijn wel tegen.

Kinderfeesten? Verboden. Kunst? NU OOK AL VERBODEN. Maar Nederlanders zijn een cultuurvolk voor wie kunst is als zuurstof. En zodoende kwam de natie tezamen om het enige kunstwerk dat onze volksaard vertolkt - van bankier tot blogger, van matroos tot molenaar - met hand en tand te verdedigen. Inderdaad, het deed denken aan de onthulling van Cellini's Perseus in 1554 te Florence, een kunstwerk in ontsteltenis gedragen door de gehele bevolking. Maar dat wordt ons nu dus ook al ontnomen terwijl we straks waarschijnlijk ook niet eens meer naar de dierentuin mogen. Hebben we eigenlijk nog iets te verliezen dan onze ketenen? Kutklotelivestream van de sloop hier.

Spanje '30, Saigon '60, Geijsteren 2018. Een conflict dat bij elk van de 450 inwoners dwars door de ziel loopt, en buurten, families, ja, zelfs gezinnen staan elkaar naar het leven. "The line dividing good and evil cuts through the heart of every human being", nou, in de Goelag misschien. Maar in Gijsteren loopt die lijn gewoon dwars over dorpsplein. "Inwoners van het Limburgse Geijsteren en omgeving zijn lijnrecht tegenover elkaar komen te staan door de verplaatsing van een kunstwerk. Dat verdween tijdelijk van het dorpsplein vanwege een herinrichting maar een aantal bewoners ziet het liever niet terugkeren. De kunstenaar voelt zich geschoffeerd, mede omdat zijn kunstwerk nu schertsend 'een tros lullen' wordt genoemd." Ja, dit had je vroeger dus niet hè, en toen kwam de EU en ging alles kapot. Enkele zielsverscheurende hartenkreten symptomatisch voor een ontbindend sociaal weefsel, onderstaand. We staan er bij en laten het gebeuren. Overheid doet niets.