14 miljard

Vorige week werd het koopkrachtpakket van EUR 14 miljard besproken. Kwam er op neer dat het koopkrachtpakket eerder inflatoir zou werken aangezien de overheid die EUR 14 miljard niet zou bereiken door zichzelf kleiner te maken, maar door deels te lenen, waardoor de aanbodzijde dus groeit wat dus tot hogere prijzen zal leiden. In dit deel wordt één van de hoofdoorzaken van de inflatie besproken: monetair beleid. In deel drie wordt greenflation en de geopolitieke toestand omtrent de Russische inval besproken.

De hoofdoorzaken van de inflatie, zijn ruim monetair beleid, overhaaste groene transitie, de Russische inval en de daaropvolgende sancties op Russische energiebronnen, en fiscaal onverantwoord beleid. Dat laatste is deels aan bod gekomen in deel 1, en vandaag staat het monetair beleid op het menu.

De ECB heeft sinds de kredietcrisis in 2008 veel voor de kiezen gehad. Deze crisis leidde al snel tot de eurocrisis en na allerlei conflicten en noodmaatregelen, ging de ECB over tot QE in 2015. QE staat voor Quantitative Easing en heel simpel gezegd “print” de ECB geld waarmee het staatsobligaties (staatsschulden) van de eurolidstaten koopt. Hiermee bereikte het verschillende doelen.

Allereerst had dat een drukkend effect op de rentes van staatsobligaties (van de lidstaten), want meer kapitaal ging eenzelfde hoeveelheid staatsobligaties najagen, waardoor de prijs omhoog en dus de rente erop omlaag ging (hoe een obligatie werkt wordt hier uitgelegd). Overheden konden daardoor goedkoop lenen en schulden die afliepen goedkoop/goedkoper herfinancieren. Overigens waren er meer programma’s zoals bijvoorbeeld de LTRO’s om de liquiditeit in de markt te pompen; tezamen met QE werd dit monetair beleid omschreven als ruim.