Landgenoten!

Terwijl het grootste deel van Nederland zich net na 13:00 uur vooral afvraagt waarom koningsvriendje Armin van Buuren in de Top 2000 staat, probeert de koning zelf ook nog even de spotlight te pakken met zijn kersttoespraak. En hoewel Willem zijn beste pak uit de garderobe trok en het goud in de Witte Eetzaal op Paleis Huis ten Bosch extra is gepoetst, zal het de meeste van zijn onderdanen een rotzorg zijn over welke burgerzaken onze kroon dit jaar zijn zorgen veinst. "Uit onderzoek van het RTL Nieuwspanel blijkt dat 78 procent van de Nederlanders weinig of geen waarde hecht aan de toespraak." Of het nu over de polarisatie, oorlog in Gaza of de bestaanszekerheid gaat: Nederland zit simpelweg niet te wachten op de jaarlijkse column van onze royale podcaster. Niet dat hij voor zijn baan hoeft te vrezen, want uit hetzelfde onderzoek blijkt dat 55 procent van de natie nog #teammonarchie is. Daarover gesproken: zijn de GLPvdA'ers nog steeds voor het afschaffen van de monarchie, nu ze weten dat dat president Wilders zou opleveren? LIVESTREAM.
UPDATE: Subtiele humblebrag over zijn pilotenhobby. Verder vooral voorspelbare teksten over spanningen in de samenleving en het overbruggen van tegenstelling. 
UPDATE: Terugkijktoespraak na de breek. Zelf lezen hierrr.

ZONDER BOOM!!!

Als Jezus toch ergens voor aan het kruis is gestorven, dan is het wel opdat een of andere aangelengde Duitser een tekst van een autocue kan lezen die dan een paar dagen later door allerlei zenders precies op hetzelfde moment wordt uitgezonden waarna iedereen 'Heb jij de Koning nog gehoord?', 'Nee ik was net even onderweg, was het wat?' 'Geen idee, ik was het vergeten eigenlijk' kunnen zeggen. Een schitterende traditie, die de liefde voor onze vorst, onze natie en onze monarchie in onze borst doet opzwellen. Wij verwachten dit jaar iets met solidariteit, standvastigheid en hopelijk een kortingscode voor de energierekening. Twee hoeraatjes voor Onze Lieve Heer, en drie hoeraatjes voor Onze Koning! LIVESTREAM
UPDATE: Koning speelt 'verbindende kaart', verrassend! En niks over Amalia! Tevens 'hoop op vrede'.

Willy Wajer wil wat weeldedelen

Een uurbi na de orbi van die godvrezende socialist In het Vaticaan wil de poenerige adel des polderlands ook graag even in uw huiskamer gluren vanuit zijn eigen Huis ten Bosch. Live opgenomen, een paar dagen geleden, want de vorst is als een witte kerst dit jaar: afwezig. Zowel fysiek - hij zat om de haverklap in Hoestenrijkse ski-resorts of aan buffetrestauranthouders in Ziekenland - als geestelijk: eerdere coronakransjes voor de camera verliepen niet al te spontaan (al was deze wel geweldig). Eens zien of de Kroon vandaag alsnog een stukje stol verdient. Uitgesteld live kijken om 13u kan vanzelfsprekend bij de knipmessen van de Staatshermelijn. Iemand al trek in een amuse?

Lándgenoten...

Nou ja, niet live natuurlijk. Van de week al opgenomen, toen de Koning der Nederlanden nog die suave baard had die zo jammerlijk sneuvelde voor de grobbebollenfoto met de meiden. Enniewees we zitten er klaar voor. Stichtelijke praatjens over het klimaat, de immigratie, zeespiegels, watermanagement, molentjes op de Noordzee, de Gasloze Groningers, rechtsradicale meisjes en natuurlijk de TOON VAN HET DEBAT die best wel wat minder kapitaal en vetgedrukt kan. Want we moeten het toch samen doen. Of niet dan? Voor iedereen die gaat roeptoeteren WAAR IS DE KERSTBOOM? EEN VOLK DAT VOOR MOESLIMS ZWICHT DAN DOOFT etcetera. Welnu, die boom staat na de break. Nu intunen op Radio Oranje danwel StaatsTV1. *Fijne dag!
*UPDATE: Verdomme, Wierd. Klik dan! ⤵️
Samenvatting: Wim-Lex zei niks over het tafelzilver. Of toch wel?
Integraal: Hele tekst na de breek, video hierrr:

*ting ting ting* Ahum. Mogen we nog even een klein kersttoespraakje doen?

Zo jongens, meisjes, dames & heren - dat was ons het jaartje weer wel hè? We moeten ons om te beginnen al de vraag stellen of de aanhef van dit topic nog is toegestaan. Of nou ja, dat 'moet' niet, maar omdat de problemen in dit land allemaal opgelost zijn, is het denken in genders een belangrijk onderdeel van het publieke debat geworden. Heeft u - D66 zij dank - al een genderneutraal paspoort opgehaald? Toch een van de grootste emancipatoire verworvenheden van het afgelopen jaar.

Niet alleen gender, maar ook huidskleur ging een steeds prominentere rol spelen in 2018. Gecentreerd rond een Zwarte Piet-discussie die helemaal niemand wil voeren, maar die wederom door een piepkleine minderheid met toegang tot (of sleutelposities in) de mainstream media opgedrongen werd aan een onwillige meerderheid die gewoon de kinderen cadeaus wil geven tijdens wat we vroeger kenden als een onbezorgd familiefeest. Ons hele leven leren we als brave borsten in een progressieve poldernatie dat we mensen moeten beoordelen op de inhoud van hun individuele karakter, en niet op hun afkomst of de kleur van hun huid. Perfect rationeel - maar dat past niet meer in deze tijd van feitenvrije emotieleer. Huidskleur is in 2018 definitief een "argument" geworden. Zelfs als-ie met onschuldige schmink is aangebracht.

Wit, blank, stank, dank
Zo is het in een opportunistische omkering van de definities van racisme inmiddels bon ton om de blanke, pardon: "witte" burger van gestructureerde of institutionele onderdrukking van niet-blanke medelanders te beschuldigen, door te suggereren dat er niet naar donkere mensen wordt geluisterd, dat ze onderdrukt worden, of dat ze kansloos zijn, alleen maar omdat ze donkerder zijn dan het autochtone poldervolk. Dat je als verstandige zelfstandige denker naar sommige mensen niet kan of wil luisteren omdat ze onzin uitkramen, geen redelijke argumenten kunnen formuleren of simpelweg geen overtuigende standpunten hebben - dat gaat er bij de policor goegemeente niet meer in. Zwarte Piet is racisme omdat de "rebelse dichter" Jerry Airfryer zegt dat hij zich als Ghanees gekwetst voelt door een kinderfeest, Nederland is een land waar zwarte vrouwen kansloos zijn omdat supersuccesvolle socialite en televisiester Sylvana Simons het zegt, en moslims worden systematisch onderdrukt omdat de prijswinnende Neder-Marokkaanse acteur Nasrdin Dchar zo prachtig de slachtofferrol kan acteren.

Wat we derhalve ook in 2018 weer enorm gemist hebben, is de kritische journalistieke vraag aan Sylvana hoe het kan dat ze met een groepje gillend gestoorde BIJ1-raapsels toch keer op keer zo veel aandacht krijgt, en toch maar net voldoende stemmen haalde voor 1 zeteltje in de gemeenteraad van een stad waar ze zelf niet eens woont, met een verhaal dat voor 95% op onwaarheden, rancune en slachtofferschap berust. Of de vraag aan Jerry Airfryer hoe iemand zoals hij, die op zijn 11e in Nederland werd toegelaten en alle kansen kreeg aangereikt om wat van zijn leven en toekomst te maken in een vrij land, zo godvergeten ondankbaar kan zijn dat hij heel Nederland op basis van valse argumenten uit elkaar wil spelen over de rug van een argeloos en onschuldig kinderfeest. Of vraag hem gewoon eens wanneer zijn eerste dichtbundel uit komt, of is zijn talent soms niet toereikend om daar een eerlijke boterham aan te verdienen?

Soppen om een stinkhoer
Ben je geen journalist, politicus of BN'er en stel je die vragen wél, dan staan juist journalisten, politici en BN'ers klaar om je te brandmerken als een racist met een bange onderbuik. Ze zijn makkelijk te herkennen, want we zagen ze in 2018 opgewonden kirrend en met een natte slip naar die ene 'stinkhoer' roepende PSV-amoebe wijzen als het onwrikbare bewijs van de morele zonde van alle doodgewone burgers die geen racisme in Zwarte Piet zien.

2018 is door deze zelfvervullende retorische kwakzalverij het jaar dat mediaredacties door het lichtbruine stof moesten kruipen dat ze eerst zelf opgeworpen hebben. NRC afgelopen week nog, met hun absurde huidskleurmeting in kerstcommercials. Of de hilarische kwestie rond Trouwnegerin Seada Nourhussen, die met dubbele petten op slechte stukjes schreef, met slaande deuren bij de krant vertrok omdat ze de "witte redactie" niet aan haar racistische grillen onderworpen kreeg, en hoe hoofdredacteur Cees van der Laan vervolgens bij Nieuwsuur stond te verkondigen dat wij ons als land diep moesten schamen dat onze samenleving zo'n gestoorde vrouw niet beter van dienst kan zijn. Pijnlijke beelden - zelden zagen we zo veel ijle lucht tussen racisme en ratio, en bijna wekte de kruiperigheid van Cees ons medelijden. Bijna - het bleef bij bulderlachen.

#SorryJohan, voor niks
Maar bij Nieuwsuur (waarom was het überhaupt een item? Niemand kent Nourhussen, laat staan haar columns) overheersten de bedrukte gezichtjes over zo veel onderdrukking van die arme negertjes in onze samenleving, die door deze kwestie expliciet zichtbaar werd gemaakt omdat (uitgelokte) incidenten als het zo uitkomt schaamteloos tot norm van het geheel worden verheven (wederom: denk aan die stinkhoerroeper). Niemand die zich hardop de vraag durft te stellen of de hysterisch-activistische eentruukspony Nourhussen zelf wel helemaal lekker in de benauwde bovenkamer is. Ze kijken wel drie keer uit - kritische vragen stellen over een zwarte vrouw staat in politiek correcte kringen gelijk aan sociale zelfmoord.

We zagen een vergelijkbare gekte ook bij Johan Derksen en de homo's. Het ging van nul naar OPHEF!!1! in anderhalf reclameblok tijdens Veronica Inside, omdat Derksen zei dat homo's 'gewoon uit de kast moeten komen'. Iedereen vergat of negeerde het gedeelte waarin hij zei dat homoseksuelen voor zichzelf moeten kiezen, en voor zichzelf op moeten komen, en moeten zijn wie ze willen zijn, omdat zulks beter is dan jezelf tekort doen uit vrees voor de reactie of de mening van anderen. Een tikje gebiedend misschien, wellicht zelfs makkelijke woorden voor iemand die nooit in zijn pubertijd ontdekte dat hij "anders" is dan de meesten, maar al met al een solide en eerlijk advies dat vrijheid, karakter en eigen verantwoordelijkheid aanmoedigt. En zéker geen homohaat vertegenwoordigt. 

Maar het was alweer te laat.