Nederland wil dat niet

Als u goed luistert kunt u de krokodillentranen horen rollen op de terrorismeafdeling van de gevangenis in Zwolle. Daar zit IS-bruid Sadaf S. haar gevangenisstraf van vijf jaar uit voor het zijn van een IS-bruid en als ze vrijkomt is de kans groot dat haar Nederlandse paspoort door de shredder gaat en ze met haar Afghaanse exemplaar wordt teruggestuurd naar de Taliban-woestijn. Dit tot groot verdriet van haar vader die dankzij zijn algehele gebrek aan opvoeding eerst al een zoon zag sneuvelen onder de IS-vlag en nu bang is zijn dochter te verliezen en daar uiteraard een pagina in het AD over mag voljanken. Het is het bekende riedeltje. De vrouw die willens en wetens naar het kalifaat vertrok en daar zes jaar doorbracht en met vier (!) verschillende IS'ers in het huwelijksbootje stapte, is nu plots een zielig slachtoffer dat het allemaal nicht hat gewußt. Nu uitzetting naar Afghanistan dreigt, waar de Allah-aanhangers het zoals gebruikelijk niet zo nauw nemen met mensen- en vrouwenrechten, wil Sadaf plots terugkeren in de warme en geciviliseerde omhelzing van de Nederlandse maatschappij. Lekker profiteren van alle vrijheden en voorzieningen in een samenleving waar je zo'n hekel aan hebt. We hopen van harte dat de rechters en beleidsmakers niet zwichten voor dit toneeltranen en deze baarmoeder van de extremisten op het vliegtuig zet richting de Islamitische puinhoop van een Talibaans Afghanistan. Sadaf maakte tenslotte al duidelijk waar haar loyaliteit ligt, dus we wensen haar veel plezier in de woestijn.

IS-(mis)baksel achter tralies

Dikke pech voor kalifaathuisvrouw Siobhan Walther. Net op het moment dat nieuwe paradijselijke reisbestemmingen ontstaan in Afghanistan heeft de rechtbank in Rotterdam de 27-jarige dame uit Den Haag veroordeeld tot drie jaar cel, waarvan één jaar voorwaardelijk, voor haar IS-fanreis naar Syrië. Ondanks dat ze zelf claimde dat ze daar slechts huisvrouw speelde en cupcakejes bakte terwijl haar man (sluipschutter) met zijn haatbaardvriendjes kalifaatriddertje speelde op de Syrische vlaktes, achtte de rechter het bewezen dat zij met het bewust afreizen naar dit terroristenwalhalla en de ondersteuning van haar partner daadwerkelijk heeft deelgenomen aan de activiteiten van IS. De enige reden waarom de geëiste straf van vier jaar lager uitkomt, is omdat Siobhan na de val van de terreurgroep ook al een tijdje heeft vastgezeten in een detentiekamp in Turkije. Daardoor blijft er helemaal niets over van de maximaal vijf jaar cel die voor een dergelijk vergrijp staat. Over twee jaar minus voorarrest en goed gedrag-korting staat ze alweer buiten en kan ze haar volgende zandbaktripje gaan plannen. Hopelijk wordt dat wel een enkele reis.

Siobhan W. hat es nicht gewußt

Daar stond er weer eentje voor de rechter vandaag: zo'n kalifaatbewoonster die zich nu hult in een parasol van onschuld. Siobhan W. (met de W van Walther) uit Den Haag die in 2015 naar Syrië vertrok om daar uiteindelijk te trouwen met een man met een vaste baan (sluipschutter). Dat liep niet helemaal zoals gepland, want haar man kreeg een bedrijfsongelukje en qua oorlog stond ze ook niet aan de winnende kant. De vriendin van Laura H. en bekende van andere Syriëgangers met korte achternamen belandde uiteindelijk in een Koerdisch kamp en keerde eind vorig jaar met hulp van Hofstadgroeper ****Samir Azzouz terug naar polderlandistan. En nu speelt ze in de rechtbank de vermoorde onschuld, want terwijl het kalifaat mensen onthoofdde op het dorpsplein, bakte zij alleen cupcakejes. Nou, dan heb je aan de Nederlandse justitie een goede, want die slikt deze terreurtranen als zoete koek. Over het algemeen staat er vijf jaar cel voor IS-sukkels die tot na de aftiteling in het kalifaat bleven hangen, maar ons OM eist slechts vier jaar, waarvan ook nog een jaar voorwaardelijk. Want verminderd toerekeningsvatbaar. Een kwalificatie die natuurlijk geldt voor iedereen die vrijwillig afreist naar zo'n haatparadijs. De uitspraak volgt over twee weken, dus dan horen we over hoeveel jaar deze gesluierde cupcake weer door deze gehate samenleving mag huppelen.

AD is tegenwoordig kennelijk zelfs te schijterig een voornaam te plaatsen

Geen idee waarom het AD nu alleen naar maar losse lettertjes hanteert, maar de krant heeft dus een verhaal over Jezidi-vrouw Layla Taloo (slachtoffers mogen namelijk wel altijd met voor- en achternaam in de krant) die jarenlang is verkracht en verhandeld door allerlei lulletjes van Islamitische Staat. Onder wie Basil Hassan, een gast uit Libanon die de Deense islamcriticus Lars Hedegaard probeerde te vermoorden en toen vluchtte naar Fabeltjesland. Tevens zou hij coördinator zijn geweest van allerlei aanslagen, onder meer de aanslag op de Kogalymavia 9268 in Egypte waarbij 224 mensen om het leven kwamen. Enfin, deze Basil Hassan had samen met zijn Nederlandse vrouw 'O.' een Jezidi-slavin. Ja, wat nou, O.?

Ojone Igala, 24 jaar uit Wageningen, is een Nigeriaanse mevrouw die zich in Syrië Umm Baraa noemde. Ojone reisde in 2014 naar Syrië en ze trouwde met een makker uit Bangladesh, maar die ligt nu ergens 72 vrouwen te ontmaagden - veel leuker dan dat klaaglijke gezanik van Ojone over de zoveelste stroomuitval zodat ze haar nikab niet kan strijken. Ojone Igala is een enorm jaloerse del, want ze deed superlullig tegen de Jezidi-slavin met wie haar man Basil Hassan ook het bed deelde. Basil was natuurlijk een grote knuffelbeer, een soort islamitische Moeder Teresa, en ze wist allemaal niet wat hij deed. Zij was gewoon in Raqqa voor de mondaine boulevards enzo. Enfin, haar  man zou dood zijn, iedereen helemaal verdrietig, maar dat is nooit bevestigd. Ojone zit met haar twee kinderen in kamp Al Hol. Ze wil terug naar Nederland en ze is 1 van de 23 vrouwen die via de rechter een terugkeer probeert af te dwingen. Afgewezen, maar er loopt nog cassatie. Maar Ojone Igala, alias O., moet gewoon lekker in Syrië blijven. Opzouten.