Veel mensen denken dat kwijtschelden van schulden geen slachtoffers kent, maar de één zijn schuld, is de ander zijn bezit.

In dit blog is het schuldenprobleem wel vaker genoemd en dat is niet voor niets. Het grootste probleem wat wij hebben draait om schulden. Schulden bepalen ons gedrag en dat van bedrijven en overheden. Ze zijn vaak de aanleiding voor allerlei conflicten, van handelsoorlogen tot militaire oorlogen. Alles draait uiteindelijk om schulden.

Schulden aangaan hoeft geen slechte zaak te zijn. Als met het geleende geld een investering wordt gedaan die uiteindelijk meer oplevert, dan kan daarmee de rente en de schuld worden afbetaald en blijft er een winst over als beloning voor de ondernemer die het risico nam. Maar een consument die leent om bijvoorbeeld een TV te kopen haalt zijn toekomstig inkomen naar nu, wat dus betekent dat de consument in de toekomst minder te besteden heeft. Bijkomend nadeel in vergelijking met het eerste voorbeeld, is dat de TV de consument geen extra inkomen oplevert, waardoor de toekomstige consumptie van de consument niet alleen gedrukt wordt door de aflossingen van de lening, maar ook door de interest die betaald moet worden. Dat heet in goed Nederlands: *short term gain, long term pain. *

Nu zijn er vele gradaties tussen voorbeeld één en twee, maar het wordt pas echt gecompliceerd als de tweede en derde (etc.) orde effecten worden meegenomen. De consument die een lening afsloot om de TV te kopen zorgt voor een productieprikkel bij de TV producent. Die breidt de fabriek weer uit wat weer werk oplevert voor de bouwbedrijven. Die leveren weer werk op voor de leveranciers van bouwmaterialen en zo verder. De economie groeit en ondernemers en consumenten maken beslissingen die hierop gebaseerd zijn. De één versterkt de ander en iedereen voelt de welvaart.