Hup, Minister van Financiën, hoeder van onze welvaart, onze spaartegoeden en onze pensioenen tegen de woeste hordes uit het Potverteerde Zuiden!

Dit klinkt misschien een beetje raar maar wij hadden sowieso al een natuurlijke sympathie voor minister Hoekstra, omdat hij uiterlijk nogal sterk lijkt op Prof. Hoxha (Dealert hebbe zijn digitale ziel). Maar dat is niet de aanleiding van dit topic. De aanleiding is zijn fiere, dap're houding onder Brusselse druk, en de directe trigger is deze headline in de Azijnbode van vandaag: "Hoekstra bruuskeert EU opnieuw". 'Wat', dachten wij, of eigenlijk: 'WAT!?' Hij bruuskeert hén~~? Fuk joe, het zijn de snibbige knoflooksabbelaars, de boze patatas bravouras en vooral die verongelijkte olijfolieslobberaars die *ons* bruuskeren, door samen met die builenpest van een Brusselse bureaucratie (het clubhuis van Jetten ~&Jessias) de coronacrisis te misbruiken voor de zoveelste poging om eurobonds door te drukken. ~

Maar bij Us Wopke blijft de rug recht, wordt de gezonde Hollandse financiële moraal als leidraad gevolgd, en blijft de spaarpot gesloten. En terwijl hij al wekenlang letterlijk wordt uitgescholden door Europese "collega's", zei hij nog heel vroom 'sorry' voor die ene keer dat ie wat tactloos was, en trekken we goeddoemme ook nog eens een miljard uit de poeplap om het coronaleed in Zuid-Europistan te verlichten. En nóg is het niet genoeg voor die klaplopers met hun grijs/zwarte economieën en hun onoplosbare staatsschulden. Ze willen een transferunie, en het bonnetje bij de Hollandse boekhouders leggen.

~Nou stemmen wij geen CDA en we zijn zeker geen lid (god is dood jongens, leer dat nou eens, en Grapperhaus is de kale nageboorte van Ernst Hirsch Ballin), maar als ons gevraagd werd om een groen kaartje omhoog te houden om niet tegen te stemmen tegen de afwijzing van Hugo de Jonge als nieuwe partijleider, dan hielden we dat kaartje fier omhoog. ~

Dat is CDA congresmores voor: WE WANT WOPKE, als nieuwe leider van het CDA. Want Hugo is bezig met Hugo, en Wopke is bezig met het wérk van Wopke, wat in deze crisis betekent: het bewaken van ons huishoudboekje. Dus beste CDA-leden, bindend stijlloos stemadvies voor het volgende partijcongres: kies Wopke. Gaan wij daarna wel weer met samengeknepen billen tussen hoop & vrees in zitten of al die stoere praat voor de eurobondsbühne niet alsnog als sneeuw voor de zon verdampt (samen met ons spaargeld en pensioenen) wanneer CDA en vvd in een volgende regeertermijn toch weer buigen voor Brussel. Want dat is wat die partijen nou eenmaal altijd doen.
UPDATE: Nou, die ging snel door de pomp. Vanavond een transferunie ingerommeld, alleen de eurobonds ontbreken nog maar de rest is geregeld. TL;DR: EU pleegt coronacoup terwijl u in quarantaine zit.

Al het godwin-gejammer in Duitse kranten en gepassioneerde betogen van de Alpenturken ten spijt houdt Nederland de poot stijf.

Die Eurobonds, aka een gezamenlijke lening waardoor Italië niet de rente hoeft te betalen die hun kredietwaardigheid dicteert en we dus samen verantwoordelijk worden voor Italiës schulden, gaan er bij Duitsland, Oostenrijk, Finland en vooral Nederland niet in. Lekker gewerkt Hoekstra. Rond 08:00 vanochtend werd het na een 16 uur lang lang webcammen duidelijk: "de Eurogroep gaat er vooralsnog niet uitkomen. (...) De ideologische verschillen tussen noord en zuid (en vooral tussen Nederland en Italië) bleken een te grote blokkade te vormen. Besloten is dat er morgen verder zal worden vergaderd."

Italië wilde "in geen geval voorwaarden accepteren voor leningen uit het noodfonds," t.w.v 240 miljard euro. "Het vreest onderworpen te worden aan rigide noord-Europese bezuinigingsdwang en redeneert dat de coronaproblemen niets met begrotingsbeleid hebben te maken." En over die Eurobonds van 540 miljard euro vonden de witten vooral dat Italië de coronacrisis misbruikt om hun pre-coronawensen er doorheen te emo-chanteren.

Sowieso even een vuistregel voor Europa: landen met een verfijnde, smaakvolle keuken en/of waar de mannen bekend staan als goede dansers en minnaars, zijn categorisch niet in staat tot degelijk fiscaal- en staatsbestuur. En andersom. Dat wisten de euro-ideologen trouwens vanaf moment 1 al. Een toetredingseis voor de Europese Monetaire Unie was een staatsschuld onder de 60% van het BNP. In 1998 bedroeg de staatsschuld van Italië 114,1% van hun BNP, op 1 januari 1999 trad het toe tot de euro. Gedacht werd de toetreding de benodigde begrotingsdiscipline naderhand af zou dwingen. Nu staat Italiës staatsschuld op 134,8%. Het was ideologische hubris, en nu ligt de rekening er.

Voor wie geen NPO kijkt, maar misschien toch ff dit wil zien

Hier. De gymnasiumgrappenmakers van NPO1 leggen Eurobonds uit en die gasten zijn slimmer dan wij, én ook geen fan van het idee dat we tot in de eeuwigheid onze nationale omzetten van Belastingmoralië naar Olijfolistan moeten blijven overboeken om de permanente politieke crisis die we kennen als "Europese Unie" monetair te reanimeren. "We willen wel helpen met de coronacrisis. Maar nu zijn wij eikels omdat we geen Eurobonds willen. Dat zijn toch twee verschillende dingen? Ik wil je huis wel blussen, maar ik wil niet je hypotheek overnemen." Een beleidsmedewerker van het Europees Parlement heeft ook naar Lubach gekeken, en noemt hem een xenofoob. Als dat je retort (gymnasiumwoord!) is, dan zal Lubach wel gelijk hebben. Wie bovenstaande verhaal desalniettemin wat droger wil consumeren, kan ook Roderick Veelo ff lezen.

Never waste a good crisis, zeggen alle clichéquoters altijd. Maar wat als de politieke Europese Unie zelf de crisis *is*?

\

Alle Europarlementariërs zitten thuis, maar ze krijgen nog wel hun dagelijkse toeslag van 323 euro voor reis- en verblijfskosten, diners en wijn doorbetaald. Eigenlijk is dit ene feitje *alles* wat je hoeft te weten over de doodzieke technocratencultuur in Brussel, die zichzelf alles denkt te kunnen permitteren onder het mom van "Europese eenwording". Maar zoals ze in de monetaire crisis nutteloos waren (en Griekenland gesloopt moest worden om de euro te redden), en in de migratiecrisis ronduit gevaarlijk bezig waren (open binnengrenzen blijken rampzalig als je de buitengrenzen niet bewaakt - goh), is de Europese Unie tijdens de coronacrisis wederom een struikelblok, een hinderpaal en een sta-in-de-weg die alleen maar hun eigen ZIE JE WEL als een coronalied in je oren krijst, maar in praktische zin volledig nutteloos is.

Waar in 2015 alle grenzen wijd open bleven voor ongebreidelde migratiebewegingen (met alle ellende van dien), werden nu landsgrenzen overhaast gesloten in een reactionaire poging om corona buiten te houden - met als gevolg dat vrachtwagens vol noodzakelijke hulpgoederen, soms bestuurd door onwetende chauffeurs die door het Rode Kruis bijgevoederd moesten worden (!) ineens uren- tot dagenlang werden opgehouden. Centrale sturing is er duidelijk niet, wat er mede toe geleid heeft dat er over de individuele aanpak van corona door EU-lidstaten veel verdeeldheid en onenigheid is ontstaan. 

"De stekker er uit"
Hoe reageren prominente EU-politici daar op? Voorspelbaar. Timmerfrans gaat in kwelende minstreelmodus om emoties van hoop en liefde voorgoed voor iedereen te verzieken als een ziekte te verspreiden, Guy Verhofstadt (VVD66) tiert dat we met méér EU dit probleem niet gehad hadden, omdat zijn krijsende mantra voor méér EU zelfs zijn antwoord zou zijn als iemand in zijn dinergezelschap op zou merken dat de rode wijn op is: 'Met méér EU was dat nooit gebeurd!' En dan is er nog de Calimeromodus van Sophie in 't Veld (ook VVD66), die zegt dat EU niet doet omdat "wij" dat niet wilden, en die zegt dat "de stekker er uit getrokken" kan worden als het zo moet.

Wat de politieke EU betreft klinkt zulk gejank wellicht als muziek in de oren (economische vrijhandelszone bewaren, buitengrenzen streng bewaken, maar het nietsnutterige nepparlement naar een rusthuis sturen en de Europese Commissie interneren in een strafkamp opdoeken), maar helaas: de EU klaagt, jammert en huilt wel, maar sleutelt onderwijl onvermoeibaar verder aan het eigen belang: een transferunie. Via eurobonds en schofterige emotionele chantage, een methodiek die door Ronald "Redpilled" Plasterk letterlijk als "maffiapraktijken" wordt geduid. Wij moeten betalen, aan een land als Italië, dat de eigen goudreserves weigert aan te spreken.

Eurobonds, of coronabonds, zoals de permanente bailout voor zwartwerkende pastavreters en overige knoflooklanden opportunistisch worden genoemd, moeten er voor zorgen dat zwaar getroffen landen coronaverlichting krijgen. Maar de fondsen kijken helemaal niet naar de coronacijfers, die mikken op de rode cijfers van banken en staatsschulden in katholieke landen waar mensen allemaal 100 worden van het op terrasjes zitten omdat ze wel mooi weer hebben, waar ze hun hele leven flessen olijfolie zuipen tot ze op hun 53ste met pensioen gaan na 12-urige werkweken. En die landen zijn nu boos op Nederland omdat wij ons spaargeld niet zomaar over willen boeken. Vaffanculo!

Zelfs EU Coronafonds wordt onlogisch verdeeld
Ondertussen valt het de altijd alerte Pieter Omtzigt op dat Nederland instemt met een Europees noodfonds van investeringen voor coronabestrijding, maar dat dit bedrag van 37 miljard euro (!) hoogst irrationeel wordt verdeeld. Een heldere hint dat eurobonds of coronabonds niet zullen worden ingezet voor medische en pandemische of humane verlichting, maar om banken en de euro overeind te houden in landen die hun eigen economie niet op orde hebben en daar anderen voor willen laten opdraaien. Citaatje uit zijn Kamervragen:

1. *Klopt het dat u akkoord gegaan met deze zin in de slotverklaring van de Europese Raad van 26 maart jl: “Met het Commissievoorstel voor een investeringsinitiatief coronavirusrespons zal 37 miljard EUR aan investeringen in het kader van het cohesiebeleid worden vrijgemaakt om de gevolgen van de crisis aan te pakken. Met de voorgestelde wijziging van het Solidariteitsfonds van de EU kan dat fonds ook worden gebruikt voor noodsituaties op het gebied van de volksgezondheid, zoals de uitbraak van COVID-19. Wij zien ernaar uit dat deze voorstellen spoedig worden aangenomen. ” en dat deze begroting ondertussen is goedgekeurd door de regeringsleiders?
*2. *Klopt het dat de 37 miljard Euro, een zeer aanzienlijk bedrag, als volgt verdeeld wordt tussen de landen (selecte):
Polen: 7,4 miljard
Hongarije: 5,6
miljard Italië:
2,3 miljard Nederland: 0,03
miljard
****3.***Kunt u aangeven waarom de grootste sommen geld naar Polen en Hongarije gaan, die volgens de statistieken nauwelijks getroffen zijn door de Coronacrisis, terwijl het zwaar getroffen Italië veel minder krijgt en Nederland nagenoeg niets? (bron.PDF)

D66 en CU: Morele chantage in een overwerkte verzorgingsstaat
Aan de andere kant van de coalitie pleiten Rob Jetten (D'66) en Gert-Jan Segers (CU) ondertussen voor de eurobonds die vvd en CDA níet willen hebben, dus dat gaat intern ook lekker. Kennelijk vinden Segers en Jetten het bovendien heel normaal om midden in een crisis moreel gechanteerd te worden om een transferunie op te tuigen die niet bedoeld is om tijdelijke lediging van leed te verzorgen, maar die Nederland (en Duitsland, en een paar andere rijke noordelijke landen) tot in lengte der dagen verantwoordelijk maakt voor zwarte en grijze economieën met zwakke banken en torenhoge staatsschulden. 

Je moet niet alleen als Italië en Spanje zijnde het lef maar hebben om het te eisen, je zou je als Nederlandse politieke partijen nog veel dieper moeten schamen om in middenin een coronacrisis waarin de maatschappelijke pijlers van onze verzorgingsstaat als zorg, onderwijs en veiligheid (die al decennialang lijden onder privatisering, bezuinigingen, decentralisatie en groeiende personeelstekorten) de boel krakend en kreunend overeind houden, te pleiten voor het overboeken van spaar- en pensioengeld naar andere landen. Europese samenwerking is mooi spul hoor, maar eigen sociale instituties eerst - zeker in tijden van nood.