From the river to the next river

De wolf wordt keihard ingehaald door die andere nationale faunaterrorist: de bever. Die vadsige boomknagers hebben we met veel geld en moeite terug binnen de landsgrenzen gekregen, maar nu zijn het er weer te veel. Ze begeven zich in gebieden waar ze niet mogen komen, slopen daar dijken en bomen en kunnen zo ons trotse polderlandje onder water zetten. Dat zorgt ervoor dat beverbiefstuk in Limburg, Brabant en Gelderland al een tijdje op het menu staat en binnenkort pakken ook Oost-Groningen en Drenthe de wapens op. In Westerwolde is nog plek voor twee nieuwe bevers en daarna kunnen alle extra overlastgevers een nekschot krijgen. Een pijnlijk besluit erkent de lokale beverconsulent (zo noemt onze paarse broek zichzelf ook in het weekend, red.), maar het doodschieten van dieren is nu eenmaal het beste voor de dieren. "Als we hier nog meer bevers plaatsen, leidt dat tot ongelukken en vechtpartijen. Dat willen we niet." Nu lijkt een paar mattende platstaarten ons bijzonder vermakelijk, maar de dierenvriendjes willen het niet hebben. Dus hup, die wapens uit het vet en tijd om de natuurlijke selectie eens van een menselijk gezicht te voorzien. Red de wereld, richt uw geladen loop op een bever.

Gaat u mee op nachtelijke beverpatrouille?

Nachtelijke beverpatrouilles, dat ging vroeger over de studenten die aan het eind van de avond nog een scharrel probeerden te scoren in verschillende dranklocaties, maar is tegenwoordig een hobby van mannen die hun vinger in een andere dijk steken. Dit zijn dijk- en waterbeheerders die met nachtkijkers naar bevers (het dier) speuren en de gevonden knaagtanden met zachte hand (want beschermd) wegjagen. Want die beesten die eind jaren tachtig na zo'n honderdvijftig jaar afwezigheid jubelend werden geherintroduceerd wippen zich helemaal suf en plonzen nu in grote delen van het land, waar ze dijken en kades ondermijnen, bejaarden verjagen, het verkeer slopen en ons zorgvuldig uitgewerkte waterplan naar de klote helpen met hun vergunningsloze waterobstakels. We haalden ze naar Nederland, we gaven ze een nieuwe kans en nu kunnen ze zich niet eens aan een paar simpele regeltjes houden. Ondankbaar tuig is het en het wordt tijd dat we die langtandige platstaarten eens flink indammen.

De Grote Boxmeerse Ouderensterfte 2019

Welkom in Nederland úw Land, waar Vadertje Drees zijn ballen uit de broek heeft gewerkt voor zijn nalatenschap aan onze ouderen, maar waar tegenwoordig de nobele bever een belangrijkere inwoner is dan uw arme opaatje die nog op de Grebbeberg heeft gestaan. Het bevertje is dan ook een erg fijne makker, met van die haartjes en tandjes, en hij is supergoed in knagen en graven, en ze zijn monogaam en ze zijn ook een kei in zwemmen en lang onder water blijven. Uw opa is vooral oud enzo. Wat is het geval: bevers hebben de grond weggegraven bij een bruggetje van het Boxmeerse woonzorgcentrum Sint Anna. Daardoor is de bevoorrading van het zorgcentrum lastig. Erger nog: brandweerauto's zouden in geval van nood niet meer over de brug kunnen. MAAR! De bever mag natuurlijk niet gejorist worden, want kastje en muur en vergunning en vergunning en vergunning. "De bever, een beschermd dier, wordt belangrijker gevonden dan de 180 mensen die op het terrein wonen", aldus de directeur van het terrein. Gelukkig is dit Nederland. "Een oplossing op korte termijn lijkt niet in zicht."