Ja je weet het niet he, misschien was het fictie

Hier volgt even een verduidelijking voor iedereen die het verschil tussen een doodsbedreiging en satire niet snapt.

Niels vd Laan ik ga je kop van je romp rukken vieze vuile kk Sinterklaas kk verrader = een doodsbedreiging

"Femke Brockhus’ Beesten die je niet mag schieten, bijvoorbeeld, steekt er maar bleek bij af. Aan de titel valt wel af te lezen dat het tenminste geen autofictie is − Femke Brockhus is bij uitstek een beest dat mag worden afgeschoten − maar dat neemt niet weg dat haar idee voor een plot al niet leuk was geweest als ze het niet had geplagieerd van Lionel Shriver." = een grapje over dat het geen autofictie is, en over de titel van een boek

Dat Femke Brockhus het niet leuk vindt dat er ergens staat dat ze een beest is dat moet mag (zorgvuldig blijven!) worden afgeschoten: prima. Dat Femke Brockhus daarover 2300 woorden schreef omdat ze 'een verlangen voelde om haar ervaring te vatten in taal': vermoeiend. Dat Femke Brockhus het in die 2300 woorden de hele tijd over het belang van nuance en zorgvuldige taal heeft, maar zelf nergens de nuancering aanbrengt dat de grofheid waar haar stuk om draait een directe toespeling op de titel van haar eigen boek is: opvallend. Dat Femke Brockhus aangifte heeft gedaan bij de politie (tenminste, dat leiden we af uit haar essay, het kan natuurlijk ook autofictie zijn, al denken wij dat niemand "Het juridisch jargon waarin ze het verhaal had gegoten, voelde als een kooi waarin ik dit taalmonster mocht achterlaten" voor zijn lol opschrijft): debiel. Dat De Groene Amsterdammer meewerkt aan deze aanval op het vrije woord door die onzin af te drukken: typisch.