Landjepik in Rotterdam

'Everywomen' en 'everymen' noemt kunstenaar Thomas J. Price de personen die hij afbeeldt en waarvan er eentje sinds een paar maanden voor het station in Rotterdam prijkt: "Het zijn geen specifieke mensen." De vrouw met haar onovertroffen gelatenheid is iedereen en niemand. Een vrouw zonder naam, identiteit en achtergrond. Vrij van stigma, culturele bagage en vooroordelen. Tot nu. Vandaag kwamen de ongewenste bezoekers hun vlag sjerp op haar vrije lichaam planten. Ze is toegeëigend door andermans agenda. Gekoloniseerd. Weer niet geleerd van de fouten uit het verleden.

Waar blijft die ophef!?!?

Dus u dacht dat Nederland eindelijk was verlost van alle AANSTOOTGEVENDE BEELDEN in dit land nu het bestuur van het Martini-ziekenhuis in Groningen op de knieën is gegaan voor mensen die denken dat een moeder die haar kinderen borstvoeding geeft vies is? Nou dat dacht u dan mooi verkeerd. Alsof de woordspeling Beehold nog niet aanstootgevend genoeg is, ziet bovenstaand beeld van Florentijn Hofman (was niet de Mol in Wie is de Mol) op de Floriade in Almere (ook niet de Mol in Wie is de Mol) er heel anders uit vanuit een andere hoek. Tenminste, als u na de breek ook ziet wat wij zien, maar dat ziet u echt wel. Nu maar hopen dat ze op de Floriade hun poot stijf houden en het beeld gewoon laten staan.