BARMAN! Nog een pastel eeeeh pastis graag.

Afgelopen donderdag was het Miami Vice Night in het Stamcafé en inmiddels weten we dat er in die veertig jaar weinig is veranderd in het hypen van Miami als glamourlocatie: van de F1-teams tot het Sky Sports Team loopt iedereen luidkeels te dwepen met de Grand Prix van Miami. Maar voor de kijker thuis is het toch echt gewoon een parkeerterrein rond een enorm stadium en onder een snelweg door, opgelelijkt met een nepjachthaven en goedkope dames in zeemeerminpakjes in een klein sponsorzwembadje. De kabelbaan boven bocht 8 tot en met 10 maken het bordkartonnen après-ski-gevoel compleet in het hondsbenauwde dertigplus-decor van Miami Gardens. Alle posters en promotie ten spijt maar het is echt he-le-maal niks. En inhalen is op die smalle baan waarschijnlijk ook makkelijker voorspeld dan gedaan. Maar die idioot krappen bochtenreeks in de verre hoek van het Grand Parking-circuit belooft dan wel weer dramatische kwalificatiebeelden (en een paar rooie vlaggen). Max had een klote-vrijdag, kan ie Russell (!) in de verbeterde Merc voor blijven vanavond? Chips, auto's, BIERRR.
UPDATE: Ferrari's Miami Vicen zich naar P1 (Leclerc) en P2 (Sainz). Max moet het doen met P3.

En iedereen mag een steentje bijdragen

Weet je nog, de hiv-epidemie in de jaren '80? The Bug, heette het in de Amerikaanse gay scene en het was een ziekte voor paria's omdat alleen homo's, hoeren en heroïnejunkies het kregen. HBO maakte een uitstekende serie waar de ziekte in verweven zit - The Deuce, met James Franco (2x) en Maggie Gyllenhaal, over het straatleven rond Times Square in de kaarsentijd van Johan Derksen. Maar je had ook Rock Hudson en Elizabeth Taylor die in de eighties al licht schenen op de epidemie. Ook in het progressieve Nederland hing (en hangt nog steeds) een soort sluier over het aids-verleden. Hier eiste de epidemie ook vele levens maar dat gebeurde veelal buiten zicht, in de dark rooms van de vooruitgang - het duurde tot ergens tussen Freddie Mercury (1991) en Eazy-E (1995) eer aids een soort bovengrondse status als gevaarlijke ziekte kreeg - en toen was het voor velen al te laat. 

Er was behalve een paar dooie beroemdheden ook veel activisme nodig vanuit uit de gay scene - die je toen nog zo mocht noemen zonder meteen voor een of andere -foob uitgemaakt te worden - en daar willen we toch ff op terugblikken aan de hand van het House of Hiv initiatief. "In 1982 overleed in ons land de eerste mens aan de gevolgen van aids. In de 40 jaar sindsdien zijn er veel mensen geweest die opstonden om een initiatief te starten. Om voor mensen met hiv en aids te zorgen, met elkaar te rouwen en dierbaren blijvend te herinneren, en elkaar te informeren over hiv en hoe je het kunt voorkomen." Laat de huidige hysterische trekjes van de randjes van de community geen sluier trekken over een homotolerantie die ook in Holland nooit zo vanzelfsprekend was als het soms lijkt: Draag een steentje bij aan het House of Hiv. Met de roze groetjes van GeenStijl!

Solidairh mhet dhen sondaagsche arhbeiderh!, of hoe ze dat ook zeiden in het industriële tijdperk

Het is niet dat we in een tijd leven waarin je niks meer kan of mag zeggen, maar we zijn wel degelijk in een tijdsgewricht aanbeland waarin mensen, die op sociale media allemaal kleine voetstukjes voor zichzelf hebben geknutseld, veel te snel meningen, vertellingen, uitingen of gebeurtenissen op zichzelf betrekken en dan niet meer in staat zijn om de schouders op te halen, Twitter of de tv uit te zetten en door te lopen. Gekwetst zijn is nog steeds vooral een keuze, maar projecteren is nou eenmaal makkelijker.

*Het zou op zich nog vermakelijk kunnen zijn (‘haha, daar zit er weer eentje gekwetst te wezen’), ware het niet dat het sociaal modieus is geworden om in iedereen het slachtoffer te herkennen. Daar mengt schreeuwende particuliere verontwaardiging zich met mensen die zelf wellicht niet gekwetst zijn maar zich, zodra ze een zelfverklaard slachtoffer ontwaren, als reddende engel voor de gedupeerde willen opwerpen door hun slachtofferschap in status te verheffen - en zo zelf ook een graantje van de aandacht mee te snaaien. *

Als die selfie-solidariteit (‘Kijk mij eens begaan zijn met dit slachtoffer!’) zich verenigt tot een groepsfoto van gekwetsten en hun publicitaire begeleiders, ontstaat de hele lelijke, zure chemie - eentje dus, zoals rond het kaarsverhaal van Johan Derksen ging borrelen.

Jongens doe toch eens NORMAAL

Bij Jinek werd de Kaarsus Derksen besproken en er viel een gewicht over de tafel alsof ze Dachau herdachten. Een of ander fietsenmerk dat bij VI adverteerde reageert alsof ze op een rijwiel zonder zadel zijn gaan zitten. Nota bene D66'ers trekken een grote broek met een open kruis aan over een anekdote uit het jaar kruik kaars, waarvan het waarheidsgehalte betwistbaar is, waarvoor zich geen enkel slachtoffer heeft gemeld maar waarover zo veel hysterische fophef is ontstaan dat het Openbaar Ministerie - dat geen serieuze zedenzaak opgelost krijgt - een onderzoek instelt naar een zeventigplusser die een jeugdzonde opdiste, aandikte en een dag daarna weer afzwakte op televisie. Het is 2022 en we mogen kennelijk niet meer rusten totdat het verleden volledig gezuiverd is van alles wat ooit kon, mocht, leuk, vrij, liberaal & soms een beetje schunnig was. Maar waag het niet om te beweren dat het woke gif in de vezels van de samenleving is gedruppeld gelijk het hete vet uit een schuin in de kandelaar gestoken kaars. Noem ons maar vies vrijzinnig, maar wij denken echt nog altijd: gekwetst zijn is een keuze. Zeker in een vrij land. Maar goed, wie herkent dat land nog terug? En weet je wie er profiteert van The War on the West, die het westen zelf is begonnen? Juist. POETIN. En de Chinezen. Terzijde maar toch on topic: DE FHM 500 IS WEER GEOPEND!

Met vele meters KOUD bier!

Clipje van RTL nieuws, hele video hierrr. Maastricht is toch een beetje het Amsterdam van Limburg. Als in: de rest van Limburg moet er niet zo veel van hebben. Maar in Maastricht zijn ze niet zo mal met de koning. Gevolg is dat er her en der wel een plukje oranje hangt, maar koningsdag is verder toch vooral voor Hollanders. En dat betekent dat je in het Amsterdam van Limburg wél bier in grotere volumes dan één unit kunt aankopen. En KOUD, bovendien. Niet die lauwwarme uilenzeik die je in Amsterdam per 1 stuks bij je mag dragen alsof het een gedoogbeleid op harddrugs is, en op kamertemperatuur bovendien. Nee dan de Limburgers. Die hossen niet, die hijsen wel. Zoals het hoort in een vrij land en niet alleen op de avond voor koningsdag. Misschien kan Elon Musk ook Amsterdam kopen. HELLO MISTER MUSK wie soffer from prowwebishin in de Nedduhlens ken joe help as krek open uh kolt wan? Senk joe from Hollent!

Hier is het toegestaan om met uw hond te zitten

Jommes, lijn de hond aan en kom een blokje oplopen naar het Stamcafé. Het is zondagavond, Den Haag is met reces dus wat zou je zelf de wekker vroeg zetten, Dit Land draait zichzelf zo ook wel in de soep. Daar hoeft u niet vroeg voor aan te treden bij de koffiemachine op maandagmorgen. Immers: de honden blaffen, maar de karavaan trekt verder. Bij D66, waar ze de Kaag achter de wagen hebben gespannen. In Frankrijk, waar Marine le Pen wederom de hond in de pot vond. En in Velsen, waar je godzijdank nog met je hond naast je op een publiek bankje mag zitten. Is het toch nog een vrij land! Laten we daar dan maar eens op drinken. Met een bakje water voor de hond, dus.

Even resumeren en daarna chambreren alvorens we onszelf gaan marineren in een bloedbad van rode wijn

Het duurt nog twee nachtjes slapen voordat de bezem landt op de Kaagbaan en Sigrid een telefoontje acteert terwijl ze door de VIP-lounge schrijdt waarna Avi Bhikhie en Natalie Righton haar op de korte sprint naar het dienstwagenportier achtervolgen met de vijfendertig vragen die al twee weken op antwoord wachten - waar vast nog wel wat nieuwe bij gekomen zijn. Even een StaVaZa jongens, want partijtop en Kamerleden kunnen er wel het zwijgen toe doen - dat betekent niet dat er niks gebeurt in de Kaagfarçe waarin D66 de regie uit handen heeft gegeven aan een mediahetze volksfeest. Even een Roundupje du Jour, daarna een rondje aan de bar!

- Het interne referendum tegen Kaag tikt de 750 dilettanten aan;
- Bij Het Volk keldert Kaag van 30 naar 18 procent vertrouwen:
- Ook de helft (!) van haar eigen kiezers is ze kwijt, en maar 5 procent (!) vindt zwijgen een goed antwoord op misbruikdoofpotten;
- Fluks na die dodelijke peilings werd Frans van Drimmelen gezelfroyeerd door D66: het partijbestuur dwong hem om de "eer" aan zichzelf te houden;
- In zijn dramatisch Dan Ga Ik Maar spreekt Van Drimmelen van een "mediahetze" en is ie vooral boos. Logisch: al vijftien jaar maakt ie mede de dienst uit bij een D66 waar iedereen zijn gedrag kent, maar nu het voor de tweede keer naar buiten komt, laat iedereen hem vrij om te vallen;
- Nu het voor de tweede keer op straat ligt, staan ze hem met krokodillentranen in de ogen te danken voor zijn diensten, en ook voor de tweede keer uit te wuiven. Onder de mail die aan GeenStijl is gelekt, staan zes namen van DR2-partners (waarvan vijf vrouwen) die allemaal een speciaal plekje in de hel krijgen - en Frans weet dat ook. 

Wie er geen genoeg van kan krijgen, kan nog bij Geert Dales terecht, die wat stijlloze stukjes van Ome Arthur overschreef en aanvulde met zijn eigen vilein: "We zien een zwaar overschatte ex-VN ambtenaar die – naar later bleek volstrekt ten onrechte – claimde de Syrische president Assad op de knieën gedwongen te hebben, maar in eigen land niet eens in staat is een Drimmelzaakje naar behoren af te handelen." Zo. Anders nog iets? Ja, Kamerlid Jeanet van der Laan verslikte zich nog even in een tweet richting Henk Westbroek maar van fervent twitterende partijprominenten als Jan Paternotte, Tjeerd de Groot of Sjoerd Sjoerdsma hebben we sinds ze nepbellend naar de lift renden niets meer vernomen. Magere mannetjes, allemaal. 

Allez. Barman, een rondje Virgin Mojitos en Shirley Temples graag, morgen belooft weer een lange dag te worden want het is nog lang geen vrijdag!

Wij: DJ, leg eens een lekkere drimmelrap op de draaitafel!

Didier: 🤝

Jongens. Jongedames ook. Het is #ZeiklozeTweedeKaagdag. Even anders, ja? Vanavond doen we of het hier een D66-congres is waar alles kan & iedereen doet. We hebben lang moeten lobbyen voor een vergunning maar dankzij ons jarenlange netwerk dat zich van Den Haag via Scheveningen tot Brussel uitstrekt, is het gelukt om een ouderwets avondje free for all te houden. Het Hart van Nederland-panel knijpt een oogje dicht, die 300+ briefschrijvende kastdominees zijn van het type 'kruidenthee om half negen, luiken dicht om half tien' dus die komen dit feest ook niet stoppen - houden we alleen de leuke mensen over. (Nee niet Duane, die drinkt alleen nog maar cola.) De echte fuifnummers: Vera Bergkamp brengt wiet uit eigen teelt mee, Sjoerd Sjoerdsma schenkt u nog eens lekker bij uit de stenen kruik, Gerard Schouw (kent u die nog?) deelt farmaceutische snoepjes uit, voor poppers moet je naar Rob in het kamertje hiernaast, Sieg staat alweer op tafel (geen camera's ditmaal, what happens in de partijtop, Bingt in de partijtop!), Ingrid van Engelshoven heeft met een paaldans gedreigd en en Kees Verhoeven zit klaar met waterijsjes om de malende kaakjes te koelen. Zoo D66 een goed geolied Haags bedrijf is, laat het dan nog één lange nacht een dansfabriek zijn! BROEK UIT! BROEK UIT! DAAAAAAR MOOOOOEEEET EEEEEEN..... DRIMMEL IN, DAAR MOET EEN DRIMMEL IN, DAAR MOET EEN DRIM... enfin

*Paasplop*

Volgens keestelpro zit de karaoke-mix van deze niet-zomaar-een-zondag vol met paaseitjes. Weet je wat ook vol paaseieren zit? De nieuwe bestuurscultuur! Daar moet je met nieuwe ogen naar kijken maar dan zie je hoe de Kaaghaas gedrimmeld wordt door haar eigen mannetjesmaker van magere chocoladesnit. Zeker met deze voorjaarszon kan je decorum toch snel smelten - en dat note bene via de voormalige katholieken van voorheen De Volkskrant, thuisfluiters voor meer vrouwelijke voorgangers in de bestuurscultuur. We snappen nu wel waarom D66 een groene huiskleur heeft, want hun hogere heren zoeken altijd naar groener gras bij jonge blommekes. Bij de losgeslagen liberalen is het gras altijd groener - maar de gewone man mag niet buiten de door hen gebaande paden treden. Vrijzinnig met een wapperende vinger - maar Kaag haar naam is haas als het mis gaat. Logischerwijs regent het dus weer rotte eieren. Sunny side up, graag.

Mogen we wat ijzerhoudende vloeistoffen in uw bierglas sproeien?

In tegenstelling tot wat het woord doet vermoeden bevat ironie geen ijzerhoudende materialen. In tegenstelling ook, tot wat retorici en polemisten al heel lang beweren, kan ironie ook niet sterven, of deaud zijn. Ironie is namelijk een stijlvorm en geen levend wezen. Taal wordt vaak wel synoniem geacht met levende organismen, omdat taal altijd in beweging is. Er komen woorden bij en er vallen woorden weg en ook de regels van de spelling en grammatica passen zich met de tijd (en soms helaas ook: aan de tijd) aan. Dat is overwegend een natuurlijk proces, maar dat maakt het niet automatisch biologisch en daarom kan een stijlvorm dus niet sterven. Ironie is echter wel, om het altoos in een metafoor te vatten, zo lauwwarm als Nederlandse televisiesatire - waar ze thans in hun laatste attempt het Engels trachten te verbasteren door "safe space" te vernederlandsen tot "Seef Spees" en daarmee onmiddellijk de laaklustigheid van hun eigen creatieviteit weergeven. Maar we dwalen af, want we trachtten de ogen op de lucht te houden - alwaar de ironie traditioneel uit streepwolken druipt als ware het toch een ijzerhoudend materiaal. Dood is het niet, miezeren doet het wel, edoch: vergeet in taal nooit het spel.