Aandachtsongelijkheid verdeelt doorgaans hechte gemeenschap

Eline Lammers. U kent haar misschien niet, maar onthou die naam, want dit kan weleens een hele grote worden. Ze is media- en televisiewetenschapper (gokje, red.) en onderzoekt vandaag op OneWorld of haar voorgevoel klopt dat de Bi+gemeenschap (*) in Nederlandse media grotendeels wordt genegeerd. Want ja, dat is wel belangrijk natuurlijk: krijgen we allemaal wel evenveel aandacht (of aandacht die procentueel precies overeenkomt met de omvang van onze subgroep)? 

Nou dan moet je net OneWorld hebben die slingeren hun browser open en gaan zitten turven. Het zal niemand verbazen dat de conservatieve krachten bij de NOS er weer een ontzettend zooitje van hebben gemaakt. 

"Als ik op de website van de NOS zoek op ‘biseksueel’ (het meest gebruikte label onder bi+ personen), zie ik slechts 3 pagina’s met artikelen, terwijl de zoekterm ‘transgender’ me wel 20 pagina’s oplevert. In de dertig meest recente artikelen over lhbti+ gerelateerde onderwerpen op NOS.nl wordt bovendien slechts 3 keer aan een bi+ geaardheid gerefereerd."

Maar hoe zit het met zogeheten ally-media? Nou, niet veel beter. "Het uitgebreide en lange artikel op de Correspondent reserveert welgeteld één zin voor de grootste en toch zo onzichtbare groep bi+ personen."

En dan, en dat vinden wij pas echt mooi, houdt Lammers haar eigen heimat tegen het licht. "In het artikel op OneWorld, over de leus ‘Love is love’, worden bi+ personen helemaal niet genoemd."

En GeenStijl dan? Dat scoort opvallend goed. In één artikel wordt de bi+gemeenschap ruim driehonderdzesendertig keer genoemd. Kijk maar: