Inzending over de oplopende spanningen in Associatieverdragië

De oorlog tussen Rusland en Oekraïne is tegelijkertijd een conflict tussen Rusland aan de ene kant en de Verenigde Staten en Europa aan de andere kant. De afgelopen maanden is de spanning hoog opgelopen. Mede door de Russische troepenopbouw in de grensstreek, lijkt een eventuele oplossing ver weg. Maar die is tegelijkertijd dichterbij dan we denken. Sterker nog, de oplossing bestaat de facto al sinds februari 2015, maar wordt niet geïmplementeerd.

Deze week verscheen er in het AD een artikel met de titel ‘Marine legt ruzie met Rusland bij na schijnaanvallen’. Afgelopen juni was het fregat Zr. Ms Evertsen, samen met een Brits vlootverband, op oefening in de Zwarte Zee. Tijdens deze oefening voerden Russische gevechtsvliegtuigen schijnaanvallen uit op het fregat. Een en ander heeft er toe geleid dat er nieuwe afspraken zijn gemaakt om eventuele misverstanden die tot nodeloze escalatie kunnen leiden te voorkomen. Goed nieuws zou je denken. Maar tegelijkertijd rijst de vraag: Waarom oefenen wij in de Zwarte Zee? Wat is daar het nut van? Het is toch logisch dat Russische gevechtsvliegtuigen onze marine dan een bezoekje brengt om polshoogte te nemen? Wij doen immers hetzelfde als Russische gevechtsvliegtuigen ons luchtruim binnendringen. De Russische marinebasis in Sebastopol, aan de Zwarte Zee, was in 2014 een van Ruslands motieven om de Krim te annexeren. Het is dan vanzelfsprekend dat onze oefeningen in de Zwarte Zee een Russische tegenreactie oproepen.

Wij winden ons op over Russische provocaties in ons luchtruim, maar we kunnen ons beter druk maken over de excessen van onze eigen luchtmacht en hoe wij onze verantwoordelijkheid daarvoor gaan nemen. Natuurlijk is het niet prettig als Rusland ons luchtruim binnendringt, maar het is evenmin plezierig als wij oefeningen houden in de Zwarte Zee. Dat soort pesterijtjes zijn van hetzelfde bedenkelijke kleuterschoolniveau als een ‘wedstrijdje ver plassen’. In zulke situaties kan een menselijke fout potentieel uitmonden in een grootschalig conflict, met alle catastrofale gevolgen van dien. Zowel Europa als Rusland moeten hiermee ophouden om zodoende zinloze spanningen weg te nemen. Ook dit jaar weer stonden er diverse militaire oefeningen van de NAVO gepland in Oost-Europa.. We kunnen het kinderachtig vinden dat de Russen dit als bedreiging opvatten, maar hoe zouden wij het vinden als Rusland grootschalige militaire oefeningen hield in België? Hoe zouden de Amerikanen reageren als Russische troepen met groot machtsvertoon militaire oefeningen uitvoerde in de Sonorawoestijn?