Stelt u zich nou eens voor dat het niet hypothetisch zou zijn. Ja dan wel.

Want als Israël een grondoffensief tegen Rafah start dan "zal dat een game changer zijn en zal dat politieke gevolgen hebben. Dan komt het kabinet onmiddellijk bijeen om zich te beraden. (...) Don't do it, het wordt een humanitaire ramp. (...) Er wordt niets uitgesloten, ook sancties niet." Het zal u verbazen, maar deze lijn is natuurlijk identiek aan die Nieuwe Toon van Biden.

Volgende week landt er een Israëlisch "Senior Interagency Team composed of military, intelligence and humanitarian officials" in Washington om te bespreken hoe Amerika de "alternatieve manieren" om Hamas in Rafah definitief te beëindigen dan precies voor zich ziet. 

Maar de allergrootste vraag blijft natuurlijk of Hamas zijn laatste verdedigingslinie - die 1,4 miljoen burgers - naar veiligheid zal laten vertrekken per dezelfde Israëlische militair/humanitaire corridors die deze burgers ook richting Rafah leidde.

Een aantal openbare, dusdanig zware wendingen dat het toch vooral verkiezingspolitiek lijkt

Context: "Genocide Joe's" steun aan Israël heeft een enorme weerslag op steun uit """progressieve""" hoek voor zijn huidige en in november gehoopte nieuwe presidentschap. Dat probeert het Democratische apparaat nu recht te trekken en dat leidt tot opmerkelijke uitlatingen door prominenten.

Ten eerste, Joe Biden zelf. Gisteren sprak hij voor het eerst sinds 15 februari (!) met Netanyahu. En dat moet een ijzig gesprek zijn geweest. Want vijf dagen geleden zei de Democratische Senate Majority Leader en 'hoogste gekozen joodse volksvertegenwoordiger' Chuck Schumer dat Netanyahu "has lost his way", een "obstacle to peace" en niet geschikt is als leider na de oorlog, waarna hij opriep tot vervroegde (!) Israëlische verkiezingen om Netanyahu's regering voortijdig te vervangen. 

Nou, over díé speech van Schumer zei Biden zelf dus vervolgens: "He made a good speech. He expressed serious concerns, shared not only by him but by many Americans." Zie Netanyahu's reactie op Schumers speech hier, waarin hij de Democratische opstelling een volkomen ongepaste "verkiezingsinmenging" noemt.

Op díé beschuldiging van Netanyahu escaleerden de Democraten de retoriek nog verder, want Bidens Nationaal Veiligheidsadviseur Jake Sullivan zei dat: "Wij ons lang niet zoveel met Israëlische politiek bemoeien, als dat Israël zich met onze politiek bemoeit."

En tegen deze achtergrond liet Biden zich in zijn nieuwe persoonlijke telefoongesprek met Netanyahu uit over Israëls veelvoudig aangekondigde grondoffensief te Rafah, waar Hamas' laatste zes bataljons en zo'n 130 (lichamen van) Israëlische gijzelaars zich tussen 1,4 miljoen burgers bevinden.

Regime change!

Beetje dramatische lezing hoor, maar Bidens kritiek op Netanyahu escaleert wel, zonder dat de twee persoonlijk contact lijken te hebben. En dan staat er ook nog eens een wel degelijk bedenkelijke alinea in de nieuwe 2024 Annual Threat Assessment of the U.S. Intelligence Community (PDF, p. 25). Daarin leest u: 

"Netanyahu’s viability as leader as well as his governing coalition of far-right and ultraorthodox parties that pursued hardline policies on Palestinian and security issues may be in jeopardy. Distrust of Netanyahu’s ability to rule has deepened and broadened across the public from its already high levels before the war, and we expect large protests demanding his resignation and new elections. A different, more moderate government is a possibility."

Dat kun je natuurlijk lezen zoals het zeer waarschijnlijk bedoeld is; namelijk een legitieme lezing van Netanyahu's politieke houdbaarheid onder het Israëlische electoraat. Begin januari wilde volgens een peiling slechts 15% van de Israëli's Netanyahu immers nog als leider na de oorlog. 

Maar er zijn Israëlische officials bij wie de tekst - ook weer begrijpelijk - toch iets anders landt: "We expect our friends to act to overthrow the terror regime of Hamas and not the elected government in Israel. Israeli citizens, and not anyone else, elect the prime minister. Israel is not a protectorate of the US but an independent and democratic country whose citizens are the ones who choose the government."

Formeel klopt dat natuurlijk, Israël is geen Amerikaans protectoraat. Maar met $300 miljard ($300.000.000.000, gecorrigeerd voor inflatie) aan voornamelijk militaire bijstand sinds Israëls oprichting is er wel degelijk sprake van een symbiose en zou Israëls 'defensieve postuur' er heus wel iets anders bijliggen zonder die bijstand.

Maar goed, het rapport verschijnt dus tegelijk met een toch wel ongekende onderkoeling tussen een Amerikaanse president en Israëlische premier, die vorige week tijdens een hot mic moment van Biden een dieptepunt bereikte. Biden zei: "I told him, Bibi - don't repeat this - you and I are going to have a 'come to Jesus' meeting." Katholieke zendingsdrang heet dat!

Op dat andere slagveld - demissionair versus dikastocratie - zoekt UW kabinet na dat rechterlijke verbod op de export van F35-onderdelen naar Israël nu "alternatieve manieren" om de levering alsnog door te zetten. "Zo zouden de onderdelen vanuit verschillende andere locaties, waaronder de VS, direct naar Israël kunnen worden gestuurd, zo valt te lezen."