Laat ons beginnen bij de gebeurtenissen op de Maastrichtse VMBO-instelling waar de eindexamens van honderden leerlingen ongeldig zijn verklaard. André Postema - de voorzitter van het College van Bestuur van het Limburgs Voortgezet Onderwijs (LVO) waaronder de twee scholen vallen - riep zaterdag bij Nieuwsuur verantwoordelijk minister Arie Slob (ChristenUnie) op deze beslissing van de Onderwijsinspectie terug te draaien. Mooi, een onderwijsbestuurder die het opneemt voor zijn leerlingen. Wat echter onvermeld bleef is dat Postema ook fractievoorzitter van de PvdA Eerste Kamer-fractie is sinds het vertrek van voorganger Marjolein Barth. En dat Postema al senator is sinds 2011. En dat de onderwijzers van LVO al in december 2014 bij het ministerie van Onderwijs aan de bel trokken over problemen op de instelling. En dat partijgenoot Jet Bussemaker toen minister van Onderwijs was. Dit is één van de grote nadelen van het partijkartel: toezichtsfuncties lopen in elkaar over.

De voorman van de PvdA-fractie in de senaat en tevens onderwijsbestuurder valt de huidige verantwoordelijk minister aan maar zweeg toen de voorganger van zijn eigen partij werd aangevallen door de club waar hij bestuursvoorzitter is. Dat deugt dus niet.

“There is a special place in hell for women who don't help other women”

Een persvoorlichter van de Tweede Kamerfractie van GroenLinks heeft eind vorig jaar in Den Haag na het kerstdiner een stagiaire aangerand en haar daarna – terwijl ze geen geld bij zich had, haar tas kwijt – aan haar lot overgelaten omdat ze geen zin had om op zijn ‘avances’ in te gaan. Zoals een reaguurder al eerder opmerkte is er iets aan de hand met de timeline van de affaire. De woordvoerder kreeg in eerste instantie een tweede kans, enkele weken later was die kans verkeken. Vermoedelijke aanleiding: een voorstel van D66-Kamerlid Sjoerd Sjoerdsma begin januari voor een #MeToo-onderzoek in de Tweede Kamer. En dan is het politiek-technisch zaak de losse lijntjes zo snel mogelijk af te hechten.

Maar wie was degene die deze borduur-exercitie ondernam? Het kan niet anders of dat is GroenLinks hoofd persvoorlichting Christel Kohlmann. In de gerechtelijke uitspraak omschreven als ‘mevrouw [K]’. Het is bovendien uitgesloten dat Kohlmann haar baas Jesse Klaver niet heeft ingelicht over de kwestie, net zoals het is uitgesloten dat Jesse Klaver niét heeft ingestemd met die tweede kans. Aanranding binnen de fractie is altijd Chefsache. 

‘Daarom krokodillentranen’ mompelde iemand hier op de gracht toen hij inschakelde voor RTL Late Night afgelopen week en de GroenLinks-leider zag snikken.

“There is a special place in hell for women who don't help other women” zei voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Madeleine Albright nog niet zolang geleden tijdens een bijeenkomst voor toenmalig presidentskandidaat Hillary Clinton.

Ik weet niet of Kohlmann moet branden in het vagevuur, het is bovendien nog maar de vraag of de hel überhaupt bestaat. Daarnaast is het onmiskenbaar edelmoedig om iemand een tweede kans te bieden na groots en meeslepend falen. Vraag is echter wel of je dat als GroenLinks moet doen; het is niet voor niets de partij die alles en iedereen de maat neemt. 

Maar het is het opvallend dat voormalig GroenLinks-Kamerlid Farah Karimi als directeur van Oxfam Novib óók al een seksschandaal onder de pet probeerde te houden. 

GroenLinks komt wel erg makkelijk weg met seksschandalen. Met name de vrouwen die er over gaan. 

En Jesse Klaver.

Waar blijft de ophef?

"Ik wil niet aan mijn kleinkinderen uitleggen hoe de samenleving had kunnen zijn, maar wat ik er aan gedaan heb!" valt te lezen in de biografie van SP-gedeputeerde Ad Meijer op de website van de provincie Flevoland. Benieuwd hoe hij aan zijn kleinkinderen gaat uitleggen hoe grootvader boog voor terreur en besloot de zogenaamde grote grazers in de Oostvaardersplassen tegen het uitdrukkelijk advies van specialisten in tóch te gaan bijvoeren.

Boswachters werden bedreigd, woedende burgers gooiden op eigen houtje hooibalen in het natuurgebied. Want jeetje, karkassen in het veld zien er niet zo mooi uit en kijk de nog levende beesten eens uitgemergeld rondlopen.

En dat is het probleem van de emotionele mens en natuur: dode dieren passen niet in het plaatje. Want zielig. De meest logische vervolgstap voor deze types is dan uiteraard boswachters bedreigen.

Het is ronduit tragisch dat deze SP’er (en zijn vriendjes uit de Flevolandse regenboogcoalitie die verder bestaat uit VVD, CDA, PvdA en D66) vervolgens op deze manier reageerde:

“De maatschappelijke onrust leidt ertoe dat veel mensen het recht in eigen hand nemen door bij te gaan voeren. En er worden veelvuldig bedreigingen geuit aan de uitvoerende boswachters. Door het nu tijdelijk overgaan tot bijvoeren wil de provincie de maatschappelijke onrust beperken.”

Juist bij maatschappelijke onrust is het aan de overheid uit te leggen wat er aan de hand is. En misschien toegeven dat het eigenlijke  plan – dieren uitzetten op een plek waar ze niet horen – hopeloos mislukt is. En wellicht daarbij vermelden hoe die besluitvorming tot stand kwam en dat met name het CDA het project een spaak in de wielen stak. Meer beschutting en vergroting van het gebied is al jarenlang een discussie die met name door de christen-democraten wordt tegengehouden want boerenbelangen.

Maar belangrijker: alleen lafbekken buigen voor terreur. 

Leg dat maar eens uit aan je kleinkinderen.

Belangrijk onderzoek van Nieuwsuur/Vrij Nederland afgelopen week over linkse en rechtse mensen op het Nederlandse gedeelte van Twitter. Wat blijkt: links is in de meerderheid met zo’n 40.000 continu berichtjes versturende twitteraars, rechts moet het doen met een schamele 15.000 actieve toetsenbordtikkers. Daar kwam Arthur van Amerongen eind vorig jaar ook achter toen GroenLinks Kamerlid Liesbeth van Tongeren en de digitale mannetjesmaker van Jesse Klaver Sybren Kooistra hun trollenleger loslieten op de HP/De Tijd en Volkskrant-columnist omdat hij iets onwelgevalligs over hun partij had geschreven. Arme Van Amerongen; prijswinnend journalist met een enorme staat van dienst in verschillende werelddelen klapt op een ochtend op zijn Portugese landgoed de laptop open om vervolgens te zien dat de stoottroepen van quinoa kauwend Nederland zijn Twitter timeline volkotsen. Arme Tuur, Tuur met de T van Tweep of Love. Maar dat is digitaal, zorgwekkender is het wanneer linkse mensen zich fysiek gaan keren tegen hen onwelgevallige meningen zoals zaterdag een bejaarde kandidaat van Forum voor Democratie in die zogenaamde ‘lieve stad’ Amsterdam overkwam.

De 71-jarige Hemmie Kerklingh werd zaterdag  volgens Het Parool lastiggevallen door roomblank linksdraaiend rapaille.

"Gezegend het land dat zich daar druk over kan maken," schreef Tom-Jan Meeus dit weekeinde in zijn rubriek Haagse invloeden in NRC Handelsblad (Geen Blendle-link want daar doen ze niet aan op het Rokin) over het 'gemiep' inzake de nogal uitbundige schoenen van minister van Volksgezondheid en vicepremier Hugo de Jonge (CDA). 

De courant vloog evenals de vers gestopte pijp door de salon, van schrik stootte de kat het koffiekopje van het schoteltje. Hoezó gemiep? Na een historisch lange formatie stond er een wankel de-helft-plus-één-kabinet op de treden van het bordesje van paleis Noordeinde. Een ministersploeg die zich in mist hult over medisch-ethische kwesties en juist de vicepremier van CDA-huize besloot vól popiejopie te gaan met muiltjes geïnspireerd op de blouses van Frénk van der Linden. Schoentjes die bovendien nogal vloeken met de schrale ouderenzorg. 

Het is dat De Jonge door de goeiige vorst werd geflankeerd, koningin Beatrix had de fotosessie vermoedelijk stilgelegd of het überhaupt niet zover laten komen en De Jonge nog voor de bordesscene te verstaan gegeven ogenblikkelijk koninkrijkwaardig schoeisel aan te trekken. Te drommel, het is geen toneelstukje! Wie diezelfde avond door de wimpers naar talksow Pauw keek, merkte bovendien op dat de CDA-er veel wegheeft van de aalgladde Albert Verlinde. Natuurlijk, het voordeel van de twijfel weegt zwaarder dan head- and footwearshaming maar toch. Wat ons brengt op Sybrand Buma qua genant. 

De CDA-leider liet zaterdag een bom vallen op het nakende sleepwetreferendum en het negeren van de uitslag en *krak* daar verscheen het eerste barstje in de coalitie. Slecht gevoel voor timing ook. Minister-president Mark Rutte staat komende week twee dagen lang de Tweede Kamer te woord in de gecombineerde Regeringsverklaring/Algemene Politieke Beschouwingen en zijn CDA-kompaan in de Kamer maakt uit het niets een kwestie van iets dat pas over een klein half jaar speelt. Daarbij staat de uitspraak van Buma haaks op wat hij vorig jaar zei over de uitslag van het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne. "Je kan niet zeggen, grapje, het was raadgevend".

Bovendien heeft SP-kamerlid Ronald van Raak zaterdag een apart debat aangevraagd over de affaire. Daar zal dan ongetwijfeld ook de rol van vicepremier en minister van Binnenlandse Zaken Kajsa Ollongren (D66) ter sprake komen. Ollongren is als minister verantwoordelijk voor alles wat met stembussen te maken heeft en dus ook voor het referendum. Hetzelfde referendum waarvan coalitiepartij CDA dus zegt dat het kabinet bij een nee de uitslag zal negeren. En dan is D66 ook nog eens tegen die sleepwet. Een grote puinhoop dus terwijl Rutte III nog maar in de startblokken staat.

Een janboel waar diezelfde Van Raak al voor waarschuwde toen hij onlangs in zijn eentje de wet over het bindend referendum verdedigde waar indieners D66, GroenLinks en PvdA schielijk hun handen van hadden afgetrokken: dit gemarchandeer met wetgeving leidt alleen laar tot een grotere kloof tussen kiezers en gekozenen.

In het geval van Buma past dus géén voordeel van de twijfel. De afrekening vindt plaats op woensdag 21 maart.

BAS PATERNOTTE

Zelfs tweede man Frans Timmermans vond afgelopen week dat Europese Commissievoorzitter Jean-Claude Juncker te ver was gegaan in zijn State of the Union (de eurofielen willen zich zó graag kunnen meten met de Verenigde Staten, daarom gebruiken ze die term en hebben ze vier presidenten). Verscholen in de 6249 woorden tellende rede van Juncker afgelopen woensdag stond de volgende opmerking: 

"Vandaag komt de Commissie met voorstellen voor nieuwe regels voor de financiering van politieke partijen en stichtingen. We mogen de zakken van de ant-Europese extremisten niet vullen. Wij moeten Europese partijen de middelen geven om zichzelf beter te organiseren."

Geen geld voor EU-kritische geluiden dus, wel financieel ruim baan voor EU-minnende stromingen. Timmerfrans deed er twee dagen over maar ging vrijdag uiteindelijk toch tegen his masters voice in: 

"Partijen zijn vrij om te zeggen wat ze vinden, ook tegen de EU. Dat is democratie"

Holle woorden van de veeltalige Limburger natuurlijk.  Het Nederlandse neen tegen het associatieverdrag met Oekraïne werd dankzij een inlegvelletje van generlei waarde een volmondig ja. Democratie maar dan wel op Brusselse voorwaarden.

Verder wil Juncker de EU vooral nog groter maken, sprak hij. Zo pleit hij voor een Europees agentschap voor cyberveiligheid. Grappig, de Nederlandse overheid heeft haar eigen ICT nauwelijks op orde, straks zijn er 27 lidstaten die allemaal een vinger in de pap willen hebben in de strijd tegen digitale dreigingen.

Daarnaast wil hij een Europese minister van Economische Zaken en Financiën die ook - tegen de zin van Jeroen Dijsselbloem in - de Eurogroep gaat leiden. Ook moet er in het kader van de strijd tegen terrorisme een Europese inlichtingeneenheid komen en met zoveel woorden een Europees leger. 

Opmerkelijk: Junckers speech staat vol met termen als 'De wind in onze zeilen', Europa heeft de wind weer in de zeilen', 'de wind in onze zeilen vangen' en 'de zeilen hijsen'. Hij sluit af met clichématig: "Dus, de trossen los, de haven uit, en met de wind in de zeilen op naar de toekomst."

Kers op de taart in zijn nautische rede: de voorzitter van de Europese Commissie moet volgens hem óók voorzitter van de Europese Raad worden. Of zoals Juncker het zegt: "Europa zou bevattelijker zijn met slechts één kapitein op het schip".

Begin dit jaar zei Juncker geen tweede termijn te ambiëren. Hopen dat iemand in het rondtrekkende circus tussen Brussel en Straatsburg dat zwart op wit heeft met een handtekening van Juncker er onder. 

Een Europa met slechts één kapitein op het schip. Hij zei het echt.

Dat is eng.

BAS PATERNOTTE