De herinnering aan de literatuur van uw kindertijd zal na het zien van bovenstaand facebook-filmpje NOOIT meer hetzelfde zijn. Charmante Robin leest voor met een stem die je normaal alleen in 0906-films ziet en wij wisten ook niet dat er zo'n dubbele erotische bodem in Nijntje verscholen lag. (Disclaimert: mw. stuurde een sollicitatie op naar aanleiding van onze [inmiddels vervulde - red.] vacature voor multimediaal wonder. What say ye, reaguurders? Moeten we nog een FTE scheppen?)

Kijk, Robbie de Wijk en Livestropop. Je hebt mensen die jullie vriendjes van Poetin noemt en die houden heel erg van democratie. Dat zijn wij. Eerlijk spelen, eerlijk stemmen. Dan heb je de echte vriendjes van Poetin: zijn partijgenoten en functionarissen. Die houden niet van eerlijk spelen. Die houden niet van eerlijk stemmen. Die raggen gewoon allemaal extra stembiljetten de bus in, alsof het een shredder voor de bonnetjes van Teeven is. Ook rijden ze rond met bussen stemmers, zodat meerdere Russen bij meerdere bureaux een formuliertje in kunnen vullen. Dit soort taferelen doken allemaal weer op bij de verkiezingen voor de Doema, het Russische Parlement (filmpje met leukere muziek alsdan de liftmuziek van het origineel hierboven). De uitslag? Poetins partij pakte een meerderheidje. Bij een minimale opkomst. Zo rollen de Russen, 27 jaar na de Val van de Muur.

Campagnewatch! We hebben weer een lekkere audiovisuelio binnen in het kader van de campagne voor de Tweede Kamerverkiezingen van volgend jaar. Cherry Baudet kondigde gister al aan dat hij met zijn Forum voor Democratie ook een poging gaat wagen om verkozen te worden, dus de huisideoloog kan niet achter blijven. Prof. mr. dr. Paul Cliteur spreekt. Grappig, die tokkieboosheid op "de elite" komt natuurlijk totaal niet over als een oude witte man met een deftige stem, een deftig pak en een hoop deftige letters voor zijn naam de boodschap uitspreekt. Voor iemand die al jaren meedraait in allerlei denktankjes, diners pensants, stuurgroepen en wat dies meer zij is Cliteur natuurlijk zelf precies het soort mens waartegen hij zijn autocueboodschap opleest. Ah well, ironie is vast niet besteed aan de ballerige Leidsche ijdeltuiten van het Forum voor Quichotterie. Oh, en trouwens: Cliteur stelt dat "de media" niet "kritisch genoeg zijn". Dat laten we ons natuurlijk niet zeggen!

What do you have to lose? pic.twitter.com/9uJ8ejkwc4

— U2 (@U2) September 24, 2016

Joshua Tree, dat was nog eens een album. Maar in de loop der jaren is U2 meer een soort huisband geworden van het Glazen Huis-gevoel: gratuit deugen door middel van de decadente popmuziek. Met een tourkaravaan van 18 vrachtwagens en een salaris van evenveel miljoenen klagen over het leed van de negertjes in Afrika, dat werk. Ook steekt die rare kleine Ier met zijn moeilijke zonnebril (geen emotie tonen) zijn afkeer voor Trump niet onder ringstoelen of staanplaatsen op het binnenveld. Maarja, stiekem rockt het wél.

How to get to Carnegie Hall? Practice. How to get in het meest high brow tijdschrift van de Joe Es Ee? Zeiken over een efemeer racismepuntje. Na Zwarte Piet haalt nu ook de fittie om de slaven op de Gouden Koets ook de krant. Buiten een paar grappige dingetjes - des Rijks Museum wordt het Reichsmuseum genoemd en Pimmetje de Marokkanennaaier is ineens "fiercely racist" - is het natuurlijk weer een hysterische jammerklacht van een paar beroepsbozen. Barryl Biekman bijvoorbeeld, al honderd jaar "diversiteitsadviseur" dus professioneel gekwetst en altijd op zoek naar meer herstelbetalingen om zichzelf in leven te houden. Eindeloos gebazel over "decolonizing the mind", maar dan op het niveautje kleuterklas, omdat het alleen maar over kwetsende plaatjes gaat. Het is namelijk wel weer grappig om te zien hoe de Bijlmerbantoes weer helemaal aanslaan op een miniem puntje, terwijl het grote euvel onvermeld blijft: we horen namelijk geen kritiek op het koningshuis, maar alleen maar op de dikke waggie van WimLex. In de hysterische wereld van de Social Justice Warriors en beroepsgekwetsen is de vorm en de toon immers veel belangrijker dan de zaak. Geen verontwaardiging over de anderhalve miljoen die het prinsesje jaarlijks vanaf heur achttiende krijgt terwijl de zwarte bijstandsmoeders in de Bijlmer wegkwijnen in een steeds verder afbrokkelend sociaal stelsel, maar wel heel boos worden om een kwetsend plaatje. Ook is het leuk dat Denkertje Selçuk Öztürk aangehaald wordt als serieus politicus, want iemand die nationalist is namens het enorme alsook op slavernij drijvende Ottomaanse Rijk is natuurlijk precies het kereltje dat je spreken wilt als het over antislavernij gaat. Tja, het blijft leuk, die antikolonialen. Boos ranten op symbolen en totaal niet structureel en consequent denken over structuren, wat weer ironisch is, want van dezelfde mensen moeten we namelijk nadenken over de structurele ongelijkheid - institutional racism - van Nederland. maar daar hoort blijkbaar kritiek op een zwikkie verdwaalde jonge Duitse adel dat vreselijk rijk is middels het uitbuiten van negers en bruine mensen in de oost niet bij. Waarschijnlijk te moeilijk voor de institutioneel emotionelen.

Jesse Klaver had tijdens de APB toch nog best een leuke Wildersdiss: hij legde de acties van de Sultan naast de uitspraken van de ademocratische peroxidegermaan. Ja, ook Wilders heeft het niet best voor met de uitingsvrijheid, wil zich bemoeien met de rechterlijke macht en voor hem zijn de moslims de nieuwe Koerden. Uiteraard sprak Klaver ter meerdere ere en glorie van zijn allochtone achterban - want zo gaat dat in campagnetijd. Jammer dat de Nederturkjes dit goedbedoelde hart onder de riem niet helemaal waarderen: uiteraard is de grote verheven leider het niet waard om vergeleken te worden met een kleinburgerlijk krabbelaartje in DH en dat laten ze weten in de comments op de feestboek van Jesse K. Het is wel een beetje zielig voor al die linkse partijen, dat die achterban daar helemaal niet op zit te wachten. Jarenlang guurrechtse allochtonen met een basishouding van entitlement en verongelijktheid in hun partij opnemen en nu beloond worden met scheldpartijen en defecties naar DENK. Het lot van de linkse partijen is triest, but self-inflicted.

Our Exclusive images of Blenheim Palace covered in #Nazi flags on the cover of Today's @TheSun as @michaelbay #films new #Transformers5 pic.twitter.com/fbl7mQTQAE

— FameFlynet - (@FameFlynet) September 23, 2016

We will fight them on the laat maar zitten. De NAZI's hebben GEWONNEN. Het ouderlijk optrekje van sir Winston Churchill is voor de nieuwe explosiesfilm van Michael Bay omgebouwd tot Nazibasis. Voor The Last Knight, het vijfde deel in de Saga, zijn er gigantische banieren met swastika's van het balkon gehangen. Schokkend, kwetsend en anglofiele gekken met een hobby qua WO2 zitten nu allemaal huilend in hun safe space schuilkelder. Triest toch dat monumenten uit het verleden na verloop van tijd alleen nog maar als cartoonesk decor mogen optreden in de commerciële fantasieën van Hollywood. O tempora, o mores, we need a drink.

Het lijkt er steeds meer op dat onze overheid bestaat uit communicatiemedewerkers die zich veel drukker maken om het beeld dan om het beleid. Net als in de vroegere Sovjetunie snelt het doen alsof het goed gaat - missie naar de ruimte, schier eindeloze graanexporten naar bondgenoten - vooruit op de daadwerkelijk verkruimelende instituten van de staat. Ook bij Defensie is het mis. Militair en advocaat Sébas Diekstra zwaait na 16 jaar dienstverband af, omdat hij naar eigen zeggen niet meer tegen de klippen van de cultuur van imagobeheer opkan. "Defensie heeft de bizarre reflex ontwikkeld om meer capaciteiten te pompen in imagobeheer dan in de veiligheid van de Nederlandse staat. Ik zie dat als onnodige beperking van een zelfregulerend systeem, want sommige zaken moeten gewoon in de openbaarheid komen." Hoe dat imagobeheer precies gaat moet u maar lezen in dit uitstekende portret van @traumabeertje, maar één quote kunnen we u niet onthouden: "Sterker nog: ik weet nu dat de MIVD wordt ingezet om negatieve blogberichtjes van medewerkers actief te onderzoeken, maar dat de dienst ondertussen geen zicht krijgt op aspirant-IS-strijders in hun midden. Dan kun je wel stellen dat er iets mis is met de prioriteiten. Nee, laat ik het zo zeggen: dan ben je als ambtelijke en politieke leiding echt het spoor bijster." Defensie blijkt dus meer bezig te zijn met de eigen PR, in plaats van met de hakbars in eigen gelederen. Het Rode Leger had het niet beter kunnen doen.

Och heden, verslikten de rode broeken van de keurige Haagse zandkant zich even in hun petit-fourtjes: er leken wel lijken te drijven in de Prinsessegracht! Gelukkig bleken de kinderarmpjes nep, want het was een actie in het kader van de guerrillamarketing voor Save the Children. Lekker deugen dus, met schokkende beelden. Ook wel ironisch dat je met guerrillamarketing de aandacht vraagt voor allerlei conflicten waar kinderen door échte guerrillatactieken hun ledematen, ouders en speelkameraadjes verliezen, maar dat eventjes geheel terzijde. Inmiddels heeft de politie de poppen uit de gracht gehaald, omdat het toch iets choquerend was voor de mensen in asielvrije zone. Anyway, ophef geslaagd, vergeten we allemaal niet even te doneren voor het Vergeten Kind bij Save the Children? Dan is uw zwarte zieltje ook weer een beetje witgewassen. Dankie, ook namens Aylan.

Mannen weten waarom: in de divisie onder de Jupiler League is het mot. De koninklijke Haarlemsche Football Club (1879) mag niet spelen in een shirt van drankbeleggers Scotch Whisky International. De kleinzielige mismanagers van de KNVB verbieden de sponsor wegens drankreclame en dat terwijl het bedrijf niet eens opdrinkscotch verkoopt maar beleggingsdrank. Nu is er weinig triesters dan beleggen in godenvocht, want daar heeft onze lieve heer het niet voor gemaakt, maar dat terzijde, het is wel een beetje gek dat de sportieve tak van Heineken nu moeilijk doet tegen een leuk lokaal cluppie. De KNVB heeft de club de maximale straf opgelegd: een boete van €4540. Daar kun je een hoop leuke scotch voor drinken. Wat is de volgende stap, de derde helft verbieden?