Geenstijl

Iedereen en z’n moeder verbolgen over het feit dat Mohammed zich moet invechten in Nederland. Over het feit dat de MinPres zoiets zegt – over Mohammed. Dat die Mohammed gewoon een Nederlandse staatsburger met stomme ouders is die hun kind Mohammed noemen, heeft niemand het. Vrijwel elke puber die een Mohammedachtige naam heeft, is in Nederland geboren uit ouders, van wie er tenminste één in Nederland opgegroeid is. Een ouder die zijn/ haar hele jeugd zijn naam heeft moeten spellen, moeten uitleggen waar die naam vandaan kwam, moeten kiezen tussen het land van zijn ouders en het land waar ‘ie woont, moeten uitleggen wat ‘ie wel/ niet eet en waarom niet, moeten aanhoren dat ‘ie Nederlands moest spreken. Ouders die vreemdelingen waren in Nederland. Die zich hebben ingevochten – dat heeft de MinPres best goed begrepen. Die ouders zijn late dertigers, begin veertigers. Met banen. Stemrecht. Partners. En kinderen.

Je zou verwachten dat ouders nadenken, allereerst voordat ze die kinderen baren maar vervolgens ook over de naam die ze hun lastpakken geven. Dat ze zich even bedenken waar ze wonen, en wat de functie van een naam is. Vrijwel alle volwassenen die ik ken en die zich in Nederland hebben moeten invechten, hebben nagedacht over de naam van hun kind. De naam die de oogappel de rest van zijn/ haar leven in Nederland bij zich moet dragen. De naam waarmee hij/ zij zich zal moeten identificeren, de telefoon mee opnemen, zich voorstellen, een bankrekening mee moet openen; de naam waar de mini-me mee zal moeten leven. De rest van zijn leven. Degenen die erop stonden dat hun kroost een Turkse naam te geven, dat waren de nou ja laat ik het zo zeggen: sociaal minder geslaagden. Godzijdank waren ze nog wel zo wijs om de kinderen een duidelijk spelbare naam mee te geven. Een enkeling was zo idioot om een naam met dakjes op de ‘g’, streepjes onder de ‘s’ en puntjes op de ‘o’ te geven. Wat moet je je kind toch haten als je het een naam geeft waarmee hij/ zij de rest van zijn leven buitenlander blijft – want dat is wat er gebeurt met een niet Europese naam. Het is de variant van John ‘Sjon’ noemen. Of Mark ‘Marq’. Je tekent je kind voor de rest van zijn leven omdat jij als ouder een misplaatst punt wilt maken. Dat onze MinPres zegt dat Mohammed zich moet invechten, betekent niet anders dan dat we Mohammed discrimineren op zijn naam. Discrimineren? Ik zou het liever in een hokje plaatsen noemen. En wat voor ouder ben je, als je je kind daar uit puur sentimenteel egoïsme niet voor behoedt?