EU banenmarkt: Wie is Wie in de Juncker-Cie?

good friend of mine. I believe in the convergence of Greek and Turkish societies (...). Maar dat is niet alles. Hij krijgt, je verwacht het niet, de portefeuille met Migratie. MI. GRA. TIE. Daarnaast is niet alleen de toebedeling van de erebaantjes uiterst belangrijke posities een aanfluiting: zoals het een ware federatie in crisistijd betaamt, hebben er ook nog enkele portefeuilleperestrojka's plaatsgevonden. Zo komt er een Eurocommissaris voor 'de Energie-Unie'. Jawel. Weer een Unie. Deze akelige centralisatieportefeuille is overigens voor de Letse ex-premier die opstapte na het instorten van een winkelcentrum in Riga. Ook de portefeuille 'Energie & Klimaatverandering' is klaargestoomd voor verse indoctrinatie en de portefeuille 'Uitbreiding & Nabuurschapsbeleid' heet nu louter 'Nabuurschap'. Het moet niet te doorzichtig zijn natuurlijk. Kortom, deze nieuwe generatie Apparatsjiks gaat er lekker hard tegenaan (van 9 tot 5 natuurlijk, het blijven ambtenaren) om u weer precies hetzelfde als haar voorgangers te bieden: meer centralisatie, meer bemoei- en regelzucht, meer Brussel. En dat tegen het lage, lage prijsje van uw soevereiniteit, uw nationale identiteit en - natuurlijk - uw portemonnee. Allemaal in de trechter, zodat er een mooi gestroomlijnde en ecologisch verantwoorde Europese eenheidsworst uitkomt. Dus wat nu? Nu gaan we luisteren naar Ome Nigel tegen Donald Tusk, onze kersverse President van Europa, uit een debat in juli 2011. (Embed hieronder.) Strekking: de EU mag dan minder kudt zijn dan de USSR, maar zijn wij zo laag gezonken dat we daar als volk genoegen mee nemen? We mogen toch hopen van niet.
Auteur: Leroy Theuniszen
(BRON)
