Waar een stadsomroepje al niet goed voor is. Amsterdam heeft het afgelopen jaar ruim anderhalf miljoen europese roepi besteed aan
wachtgeld voor politici die stuk waren.
Maar liefst 32 oud-wethouders maakten in 2009 gebruik van de regeling en kregen per persoon gemiddeld 52.000 euro. Afgetreden wethouders krijgen nu maar liefst zes jaar een groot deel van hun salaris doorbetaald. In de praktijk komt dat neer op zo'n 60.000 euro per jaar. Zeg dus niet dat babyboomerts niet picobello voor zichzelf zorgen. Check die pdf met de betalingen per stadsdeel en denk bij het lezen ervan even terug aan de
Den Uyllezing van Wouter Bos deze week. Ach ja. Waar het op neerkomt: de wachtgeldregeling is
een grote grap. Om u een idee te geven hoe grotesk deze regeling is de volgende komische mare. Ontroerend, heus waar. Van wethouder tot schaapherder. Het gaat om voormalig Groen-Links wethouder Peter Freij uit Venlo. Verruilde de politiek voor een baan als schaapherder.
Hier en
hier wordt een alleraardigst beeld geschetst van een man die rust wil, in retraite gaat, piano gaat spelen en zijn keuken en badkamer gaat verbouwen. Wat meneer niet vertelt is dat wethouders die ouder zijn dan 50 jaar en de laatste 10 jaar wethouder zijn geweest tot hun 65e, zittend op de bank, wachtgeld krijgen. Peter Freij is dus geen sympathieke schaapherder die rust wil maar een zakkenvuller die op kosten van de belastingbetaler schapen gaat hoeden en zijn keuken en badkamer gaat verbouwen. En wat doet Hannah Belliot tegenwoordig eigenlijk?
Update: Babyboomer Gerd Leers (CDA) snapt hoe het
werkt. Zijn wachtgeldregeling kost Maastricht de komende jaren maar 750.000 euri.
