In 1971 kondigde Prins der Duisternis Richard Nixon de '
War on drugs' af, in 1973 werd de Drug Enforcement Administration (DEA) ingesteld. De rest is geschiedenis. Tenminste, als je een beetje Grand Theft Auto Vice City hebt gespeeld. In veertig jaar tijd zijn miljarden aan Amerikaanse taxpoet erdoor gejaagd en hebben tienduizenden op brute wijze het loodje gelegd. Resultaat: nop. Opmerkelijke figuren deden hun intrede. Zonder Wilders geen Pechtold, zonder war on drugs geen Pablo Escobar. In 1981 vormde deze sympathieke Colombiaanse
drugsbaron Robin Hood zijn Cartel de Medellin en werd met zijn handel in marcheerpoeder PUISSANT rijk. Op zijn hoogtepunt verdiende meneer ongeveer 1 miljoen dollar per dag toen best veel - en werd hij door Forbes-magazine genoemd als de op zeven na rijkste persoon ter wereld. Daarvoor moest El Patrón wel 8000 mensen omleggen - plata o plomo maar je hebt een visie of je hebt die niet. Goed. Check het
hierrr nog eens in het kort. En nu gooit Amerika dus de
handdoek in de ring. Ze kappen ermee. Nokken geblazen. Allemaal zinloos gebleken, futiel. In één woord: c.o.n.t.r.a.p.r.o.d.u.c.t.i.e.f. En dus is het toedeledokie met Amerikas langste oorlog.
Prospects in the new decade are thus opening up for vast amounts of useless government expenditure being reassigned to the treatment of addicts instead of their capture and imprisonment. Hé, dat lijkt Nederland wel. En Bill, hoe kijk
jij daar tegenaan?
